Preparat podaje się domięśniowo. Domięśniowo dawka jednorazowa wynosi 2 do 5 ml, w zależności od ciężkości objawów. W razie konieczności dawkę można powtórzyć po 6-8 h. Dorosłym nie należy podawać leku więcej niż 3 razy w ciągu doby, młodzieży powyżej 15 lat – nie więcej niż 10 ml/dobę (co odpowiada 5 g metamizolu). W razie braku działania terapeutycznego należy przerwać podawanie leku. Jeśli natomiast lek jest skuteczny, można kontynuować leczenie podając go w postaci doustnej lub doodbytniczej.
Spasmalgon przeciwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub inne pochodne pirazolonu. Ciężka niewydolność wątroby i nerek. Porfiria ostra przerywana. Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Zaburzenia składu krwi takie, jak agranulocytoza i leukopenia. Nie stosować w okresie ciąży oraz okresie laktacji. Nie stosować u dzieci do 15 lat. Gruczolak gruczołu krokowego. Atonia pęcherzyka żółciowego i/lub pęcherza moczowego. Astma wywołana lub zaostrzona przez niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Spasmalgon w ciąży
Wykazano teratogenne działanie metamizolu w badaniach na zwierzętach. Stosowanie metamizolu w czasie ciąży zwiększa występowanie guza Wilmsa u potomstwa. Nie zostały przeprowadzone odpowiednie badania u kobiet w ciąży oraz brak jakichkolwiek danych dotyczących przyjmowania leku przez kobiety ciężarne, dlatego nie należy stosować preparatu w okresie ciąży. Ze względu na to, iż metabolity metamizolu są wydzielane do mleka matki, nie należy podawać leku w okresie karmienia piersią. Jeśli jego zastosowanie jest niezbędne, należy zaprzestać karmienia w czasie przyjmowania leku.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Spasmalgon skutki uboczne
Badania diagnostyczne: retencja związków azotu we krwi. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: agranulocytoza. Zaburzenia oka: zaburzenia widzenia. Zaburzenia żołądka i i elit: suchość w ustach. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zatrzymanie moczu, oliguria, hematuria, śródmiąższowe zapalenie nerek. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: świąd, rumień, wysypka, pokrzywka. Zaburzenia układu immunologicznego: zespół Lyella, zespół Stevens-Johnsona, reakcje anafilaktoidalne i wstrząs. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są reakcje nadwrażliwości; od lekkich objawów skórnych, jak świąd, rumień, wysypka, pokrzywka, cięższych, tj.: zespół Lyella lub Stevens-Johnsona, aż do ciężkich reakcji anafilaktoidalnych i wstrząsu. Te działania niepożądane występuje najczęściej po pozajelitowym podaniu leku, zwłaszcza po podaniu dożylnym. Są przypuszczenia, iż ryzyko wystąpienia agranulocytozy jest zdeterminowane genetycznie. Istnieją również różnice, w zależności od szerokości geograficznej, w potencjalnym ryzyku wystąpienia agranulocytozy po podaniu metamizolu. Długotrwałe podawanie leku w dużych dawkach pacjentom z zapaleniem błony śluzowej żołądka lub z chorobą wrzodową może spowodować nasilenie choroby. Podawanie preparatu należy przerwać, jeśli wystąpią objawy nadwrażliwości lub stwierdzi się zaburzenia czynności nerek lub układu krwiotwórczego.
Spasmalgon przedawkowanie
Ostre zatrucie może wystąpić po jednorazowym podaniu dużej dawki leku, specjalnym lub przypadkowym. W obrazie klinicznym dominują objawy ostrego zatrucia metamizolem oraz reakcje cholinolityczne. Najczęściej obserwuje się objawy toksycznego działania na układ krwiotwórczy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, a w ciężkich przypadkach – zaburzenie czynności OUN. Stosuje się leczenie objawowe oraz podejmuje działania zmierzające do zmniejszenia stężenia leku w surowicy, takie jak forsowna diureza, wlew dożylny roztworów soli, w razie konieczności hemodializa. Brak specyficznego antidotum.
Spasmalgon działanie i stosowanie
Lek złożony, działający rozkurczowo i przeciwbólowo. Metamizol działa silnie przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, wykazuje również niewielkie działanie przeciwzapalne i rozkurczające. Efekt ten wynika z silnie zaznaczonego działania antynocyceptywnego, wpływu na podwzgórze oraz na powstawanie endogennych pirogenów, a także z hamowaniem syntezy prostaglandyn na skutek hamowania aktywności cyklooksygenazy. Fenpiweryna w umiarkowanym stopniu blokuje zwoje nerwowe i wpływa na zakończenia nerwów przywspółczulnych, co powoduje zmniejszenie napięcia i motoryki mięśni gładkich żołądka, jelit, dróg żółciowych i moczowych. Chlorowodorek pitofenonu wykazuje działanie podobne do papawerynowego z silnym działaniem rozkurczającym na mięśnie gładkie naczyń i pozanaczyniowe. Ponadto działa przeciwzapalne i wykazuje słabą aktywność wrzodotwórczą.
Spasmalgon a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.