Nacralid dawkowanie

Lek należy zażywać jak najszybciej po wystąpieniu napadu migreny, ale produkt jest również skuteczny po zażyciu w późniejszej fazie. Produktu nie należy stosować zapobiegawczo. Lek należy połykać w całości, popijając tabl. wodą. Dorośli (18-65 lat). Zalecana dawka produktu wynosi 1 tabl. 2,5 mg. W razie nawrotu objawów po początkowym ich ustąpieniu, można zażyć drugą dawkę, ale min. czas pomiędzy dawkami powinien wynosić 4 h. Całkowita dawka nie powinna być >2 tabl. po 2,5 mg/dobę. Jeśli objawy napadu migreny nie ustąpią po zastosowaniu pierwszej dawki, nie należy przyjmować kolejnej dawki produktu podczas tego samego napadu, ponieważ nie wykazano korzyści z takiego leczenia. Lek może być stosowany w kolejnych napadach migreny. W kontrolowanym badaniu klinicznym przeprowadzonym u młodzieży obserwowano wysoki odsetek odpowiedzi na placebo. Nie wykazano skuteczności naratryptanu w tej populacji i dlatego stosowanie w tej grupie wiekowej nie jest zalecane. Nie zaleca się stosowania produktu u dzieci w wieku 65 lat,dlatego stosowanie w tej grupie wiekowej nie jest zalecane. Maks. dawka dobowa u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek wynosi 1 tabl. 2,5 mg. Stosowanie naratryptanu jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek. Maks. dawka dobowa u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby wynosi 1 tabl. 2,5 mg. Stosowanie naratryptanu jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Nacralid przeciwskazania

Nadwrażliwość na naratryptan, soję, orzeszki ziemne lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Wywiad w kierunku zawału mięśnia sercowego, choroba niedokrwienna serca, dławica Prinzmetala/skurcz naczyń wieńcowych, choroba naczyń obwodowych, pacjenci z objawami podmiotowymi lub przedmiotowymi wskazującymi na chorobę niedokrwienną serca. Incydent naczyniowo-mózgowy (CVA, ang. Cerebrovascular Accident) lub przemijający napad niedokrwienny (TIA, ang. Temporary Ischemic Atack) w wywiadzie. Umiarkowane lub ciężkie nadciśnienie tętnicze, niedostatecznie kontrolowane łagodne nadciśnienie tętnicze. Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny 1.

Nacralid w ciąży

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego u kobiet w ciąży. Doświadczenia na zwierzętach nie wskazują na bezpośrednie działanie teratogenne. Jednakże, u królików stwierdzono opóźnione kostnienie u płodów i możliwy wpływ na przeżywalność zarodków. Podawanie naratryptanu można rozważyć tylko wtedy, gdy spodziewana korzyść dla matki jest większa niż możliwe ryzyko dla płodu. Naratryptan i/lub pochodne metabolity przenikają do mleka u karmiących szczurów. Przejściowe działanie na potomstwo w okresie przedurodzeniowym i pourodzeniowym u szczurów obserwowano tylko wtedy, jeśli ekspozycja u samic była znacznie większa niż ekspozycja po podaniu maks. dawki zalecanej u ludzi. Nie przeprowadzono badań w celu określenia stopnia przenikania naratryptanu do mleka u kobiet karmiących piersią. Zaleca się, aby unikać karmienia piersią przez 24 h po zażyciu naratryptanu, w celu ograniczenia ekspozycji u niemowląt.

Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Nacralid skutki uboczne

Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia układu nerwowego: (często) uczucie mrowienia, zawroty głowy, senność. Zaburzenia oka: (niezbyt często) zaburzenia widzenia. Zaburzenia serca: (niezbyt często) bradykardia, tachykardia, kołatanie serca; (bardzo rzadko) skurcz naczyń wieńcowych, dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego. Zaburzenia naczyniowe: (bardzo rzadko) niedokrwienie obwodowe. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności i wymioty; (rzadko) niedokrwienne zapalenie okrężnicy. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) wysypka, pokrzywka, świąd, obrzęk twarzy. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) uczucie ciężkości (zazwyczaj przemijające, może być nasilone i obejmować jakikolwiek obszar ciała, w tym klatkę piersiową i gardło). Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) uczucie gorąca, złe samopoczucie/uczucie zmęczenia; (niezbyt często) ból, uczucie ucisku lub zaciskania. Te objawy są zazwyczaj przemijające, mogą być nasilone i obejmować jakikolwiek obszar ciała, w tym klatkę piersiową i gardło. Badania diagnostyczne: (niezbyt często) zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi o około 5 mm Hg (skurczowego) i o 3 mm Hg (rozkurczowego przez okres do 12 h od podania leku. Naratryptan może bardzo rzadko powodować reakcje alergiczne.

Nacralid przedawkowanie

Podanie dużej dawki naratryptanu wynoszącej 25 mg u jednego zdrowego ochotnika płci męskiej spowodowało zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi o 71 mm Hg i wystąpienie działań niepożądanych, w tym uczucie lekkości głowy, uczucia ucisku w obrębie szyi i utratę koordynacji. Po 8 h od podania dawki, wartości ciśnienia tętniczego krwi powróciły do normy bez interwencji farmakologicznej. Nie jest znany wpływ hemodializy lub dializy otrzewnowej na usuwanie naratryptanu z osocza krwi. W przypadku przedawkowania naratryptanu, pacjenta należy poddać obserwacji przez co najmniej 24 h i jeśli konieczne, zastosować odpowiednie leczenie podtrzymujące.

Nacralid działanie i stosowanie

Wykazano, że naratryptan jest wybiórczym agonistą receptorów 5-hydroksytryptaminy (5-HT1), które odpowiedzialne są za skurcz naczyń. Naratryptan wykazuje wysokie powinowactwo do ludzkich klonowanych receptorów 5-HT1B i 5-HT1D, uważa się, że ludzkie receptory 5-HT1B odpowiadają naczyniowym receptorom 5-HT1 uczestniczącym w skurczu naczyń wewnątrzczaszkowych. Naratryptan ma nieznaczny wpływ lub nie ma wpływu na inne podtypy receptorów serotoninowych (5-HT2, 5-HT3, 5-HT4 i 5-HT7). W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że naratryptan powoduje wybiórcze zwężenie naczyń krwionośnych w obszarze ukrwienia tętnic szyjnych. Ponadto, doświadczalnie wykazano, że naratryptan hamuje aktywność nerwu trójdzielnego. Obydwa mechanizmy leżą u podstawy przeciwmigrenowego działania naratryptanu. W badaniach klinicznych początek działania występuje po godzinie a największa skuteczność występuje po 4h. Początkowa skuteczność dawki naratryptanu 2,5 mg była nieco większa, niż dawki sumatryptanu w dawce 100 mg. Jednakże, skuteczności obu substancji czynnych w okresie 24 h była podobna, a częstość występowania działań niepożądanych podczas badań klinicznych była nieco mniejsza po podaniu 2,5 mg naratryptanu, niż po podaniu 100 mg sumatryptanu. Nie przeprowadzono badań porównawczych pomiędzy naratryptanem w dawce 2,5 mg i sumatryptanem w dawce 50 mg.