Lekkie zatrucie: zawroty głowy, uczucie zmęczenia, objawy ataksji, spadek ciśnienia krwi, zaburzenia widzenia. Ciężkie zatrucie: głęboki sen a nawet utrata przytomności, zahamowanie czynności ośrodka oddechowego, zapaść krążeniowa. Leczenie: przy lekkim zatruciu zapewnić spokojny sen. Jeżeli od połknięcia nie upłynęła więcej niż godzina można wywołać wymioty i/lub zastosować płukanie żołądka, jeśli pacjent jest przytomny lub zaintubowany. Swoistą odtrutką jest flumazenil (zaburzenia świadomości i oddechu ustępują natychmiast). Jeżeli ciśnienie tętnicze spada niebezpiecznie należy uzupełnić płyny dożylnie i ewentualnie zastosować aminy presyjne. Niewskazane jest podawanie antagonistów morfiny. Hemodializa i hemoperfuzja są bezskuteczne.
sedam w ciąży
Lek przeciwwskazany w ciąży, zwłaszcza w I i III trymestrze (może powodować zaburzenia krążenie i oddychania oraz wystąpienie zespołu odstawiennego u noworodka) i w okresie karmienia piersią.
sedam a karmienie piersią
Lek przeciwwskazany w ciąży, zwłaszcza w I i III trymestrze (może powodować zaburzenia krążenie i oddychania oraz wystąpienie zespołu odstawiennego u noworodka) i w okresie karmienia piersią.
sedam a alkohol
Bromazepam działa synergistyczne z alkoholem i innymi lekami działającymi na OUN (leki przeciwpsychotyczne, uspokajające i przeciwlękowe, przeciwdepresyjne, nasenne, przeciwdrgawkowe, narkotyczne leki przeciwbólowe, przeciwhistaminowe, leki znieczulenia ogólnego). Cymetydyna, omeprazol i cizapryd mogą nasilać działanie preparatu. Rodzaj i stopień interakcji jest trudny do przewidzenia w przypadku długotrwałego stosowania leków obniżających ciśnienie krwi, leków b-adrenolitycznych, glikozydów nasercowych, metoksantyn i hormonalnych preparatów antykoncepcyjnych.
Nadwrażliwość na składniki preparatu i inne benzodiazepiny. Uzależnienie od alkoholu, narkotyków lub leków. Ostre zatrucie alkoholem lub lekami nasennymi lub przeciwbólowymi. Ostre zatrucie lekami psychotropowymi (neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne, lit). Przewlekle psychozy, stany fobii, stany obsesyjne. Nużliwość mięśni. Ciężka niewydolność oddechowa. Zespół bezdechu sennego. Ciężka niewydolność wątroby. Ataksja móżdżkowa i rdzeniowa. Jaskra z zamkniętym kątem przesączania.
Nie wolno pić alkoholu. Codzienne stosowanie leku przez kilka tyg., nawet w małych dawkach, może prowadzić do rozwoju uzależnienia psychicznego i fizycznego. Leku nie wolno przekazywać innej osobie. Preparat należy odstawiać stopniowo, by uniknąć objawów z odstawienia (zmęczenie, bóle głowy i mięśni, niepokój, zaburzenia snu, majaczenie, napady drgawkowe). Bromazepamu nie należy stosować jako jedynego leku w leczeniu depresji lub lęku związanego z depresją (może wystąpić skłonność do samobójstwa). Benzodiazepiny mogą powodować niepamięć następczą, omamy i paradoksalne reakcje psychiczne (nasilenie niepokoju, ostre stany pobudzenia, zaburzenia snu).
sedam dawkowanie
Doustnie. Wielkość dawki i czas podawania powinny być dostosowane do reakcji pacjenta i stopnia ciężkości choroby. Należy ustalić najmniejszą skuteczną dawkę i stosować najkrócej jak jest to możliwe. Leczenie powinno być prowadzone nie dłużej niż 8-12 tyg. Leczenie ambulatoryjne: rozpocząć od 3 mg/h przed snem. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 6 mg. Zwykle działanie trwa do następnego wieczora i nie ma potrzeby zażywania dodatkowej dawki w ciągu dnia. Jeżeli jednak zachodzi konieczność, to podaje się 1,5-3 mg. W uzasadnionych przypadkach dawkę można zwiększyć do 12 mg/dobę. Leczenie szpitalne. W przypadkach ciężkich stanów lękowych dawkę można stopniowo zwiększać do 18 mg/dobę. Na początku leczenia należy obserwować pacjenta pod kątem ewentualnych objawów przedawkowania. Specjalne wskazówki dotyczące dawkowania: leczenie pacjentów w podeszłym wieku, z organicznym uszkodzeniem mózgu, niewydolnością krążenia, niewydolnością oddechową, zaburzeniem czynności wątroby lub nerek należy rozpocząć od połowy wielkości wyżej opisanych dawek, czyli 1,5 mg. Dawka stosowana nie powinna być większa niż połowa dawki normalnej, a maks. dawka dobowa to 6 mg. Po 2 tyg. powinno się stopniowo zmniejszyć dawkę, aby przekonać się czy dalsze stosowanie leku jest uzasadnione.
sedam przeciwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu i inne benzodiazepiny. Uzależnienie od alkoholu, narkotyków lub leków. Ostre zatrucie alkoholem lub lekami nasennymi lub przeciwbólowymi. Ostre zatrucie lekami psychotropowymi (neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne, lit). Przewlekle psychozy, stany fobii, stany obsesyjne. Nużliwość mięśni. Ciężka niewydolność oddechowa. Zespół bezdechu sennego. Ciężka niewydolność wątroby. Ataksja móżdżkowa i rdzeniowa. Jaskra z zamkniętym kątem przesączania.
Nie wolno pić alkoholu. Codzienne stosowanie leku przez kilka tyg., nawet w małych dawkach, może prowadzić do rozwoju uzależnienia psychicznego i fizycznego. Leku nie wolno przekazywać innej osobie. Preparat należy odstawiać stopniowo, by uniknąć objawów z odstawienia (zmęczenie, bóle głowy i mięśni, niepokój, zaburzenia snu, majaczenie, napady drgawkowe). Bromazepamu nie należy stosować jako jedynego leku w leczeniu depresji lub lęku związanego z depresją (może wystąpić skłonność do samobójstwa). Benzodiazepiny mogą powodować niepamięć następczą, omamy i paradoksalne reakcje psychiczne (nasilenie niepokoju, ostre stany pobudzenia, zaburzenia snu).
Sedam działanie i stosowanie
Bromazepam jest lekiem psychotropowym z grupy pochodnych 1,4-benzodiazepiny. Zmniejsza napięcie, pobudzenie i niepokój. Zmniejsza napięcie mięśni i działa łagodnie nasennie i uspokajająco. Bromazepam ma właściwości przeciwdrgawkowe.
sedam skutki uboczne
Mogą wystąpić, szczególnie w pierwszych dniach podawania leku: uczucie zmęczenia, senność, osłabienie, wydłużony czas reakcji, zaburzenia koncentracji, bóle głowy, depresja, niepamięć następcza, ogólne złe samopoczucie i nadmierne uspokojenie w ciągu dnia, osłabienie mięśniowe, ataksja, senność, nudności o słabym nasileniu, biegunka, zawroty głowy, obniżenie ciśnienia tętniczego, suchość błon śluzowych jamy ustnej, zwiększenie apetytu, zwiększenie lub zmniejszenie popędu płciowego, reakcje alergiczne (w tym skórne). U pacjentów z obturacyjnymi chorobami układu oddechowego lub uszkodzeniem mózgu może pojawić się zahamowanie czynności ośrodka oddechowego. W razie odstawienia leku, mogą wystąpić reakcje paradoksalne (agresywność, ostre stany pobudzenia, większe napięcie mięśniowe, trudności w zasypianiu i zaburzenia snu). Stosowanie dużych dawek przez długi czas może wywołać zaburzenia artykulacji, niepewne ruchy i chód, zaburzenia widzenia. osłabić działanie uspokajające i wpływ na aktywność psychoruchową w wyniku rozwoju tolerancji. Nagłe odstawienie może powodować zaburzenia snu i zwiększać częstość występowania snów, niepokój, napięcie, podniecenie i uczucie zmęczenia oraz drżenie i zlewne poty, napady drgawkowe, psychozę.