Przedawkowanie produktu jest mało prawdopodobne ze względu na opakowanie w postaci ampułkostrzykawki. Stwierdzono jednak przypadki przedawkowania produktu, polegające na podaniu kolejnej dawki w krótszym niż zalecany okres w stosunku do poprzedniej dawki. Działania niepożądane występujące w przypadku przedawkowania produktu były takie same, jak działania niepożądane obserwowane po zalecanych schematach szczepienia produktem.
Pravator przedawkowanie
Do chwili obecnej doświadczenie z przedawkowaniem prawastatyny jest bardzo ograniczone. Nie ma określonego sposobu leczenia przedawkowania. W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe i w razie konieczności środki wspomagające.
Prazol przedawkowanie
Brak danych dotyczących przedawkowania omeprazolu u ludzi. Pojedyncze dawki doustne do 400 mg/dobę nie powodowały ciężkich objawów przedawkowania, wymagających leczenia. Nie ma specyficznej odtrutki w przypadku zatrucia omeprazolem. W przypadkach zażycia leku w dawkach od 16 do 45 razy większych od zwykle zalecanych u ludzi, wystąpiły następujące objawy przedawkowania: splątanie, senność, zaburzenia widzenia, tachykardia, pocenie się, uderzenia gorąca, bóle głowy, suchość w jamie ustnej. Ze względu na duży stopień wiązania omeprazolu z białkami osocza, nie można go usunąć z krwi za pomocą dializy. W przypadku przedawkowania preparatu stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące czynności życiowe.
Prazopant przedawkowanie
Objawy przedawkowania u ludzi nie są znane. Dawki do 240 mg podawane dożylnie przez ponad 2 min były dobrze tolerowane. Z uwagi na duży stopień wiązania z białkami, pantoprazol nie ulega łatwo dializie. W razie przedawkowania z klinicznymi objawami zatrucia, poza leczeniem objawowym i podtrzymującym, brak innych, szczególnych zaleceń terapeutycznych.
Preductal przedawkowanie
Dostępne są ograniczone dane dotyczące przedawkowania trimetazydyny. Leczenie powinno być objawowe.
Prefaxine przedawkowanie
Po wprowadzeniu leku do obrotu odnotowano przypadki przedawkowania wenlafaksyny głównie w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi i/lub z alkoholem. Najczęściej zgłaszano następujące objawy przedawkowania: tachykardię, zaburzenia świadomości (od senności do śpiączki), rozszerzenie źrenic, drgawki i wymioty. Inne zaobserwowane objawy to zmiany w EKG (np. wydłużenie odstępu QT, blok odnogi pęczka Hisa, poszerzenie zespołu QRS), tachykardię komorową, bradykardię, niedociśnienie, zawroty głowy oraz zgon. Opublikowane badania retrospektywne pokazują, że przedawkowanie wenlafaksyny może się wiązać z większym ryzykiem zgonu w porównaniu do ryzyka obserwowanego dla leków przeciwdepresyjnych SSRI, ale mniejszym niż dla trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych. Badania epidemiologiczne wykazały, że pacjenci leczeni wenlafaksyna są bardziej obciążeni czynnikami ryzyka samobójstwa, niż pacjenci leczeni SSRI. Nie jest jasne, w jakim stopniu stwierdzenie zwiększonego ryzyka zgonu można przypisać toksyczności wenlafaksyny po przedawkowaniu, a w jakim stopniu innym cechom pacjentów leczonych wenlafaksyna. Wenlafaksynę należy przepisywać w najmniejszej ilości, zgodnej z zaleconym dla danego pacjenta dawkowaniem, tak, aby zmniejszyć ryzyko przedawkowania. Zalecane jest ogólne leczenie wspomagające i objawowe oraz monitorowanie rytmu serca i innych ważnych parametrów życiowych. Jeśli istnieje ryzyko zachłyśnięcia, nie jest wskazane wywołanie wymiotów. Płukanie żołądka może być wskazane, jeżeli wykona sieje wkrótce po przyjęciu produktu lub u pacjentów z objawami klinicznymi. Zastosowanie węgla aktywowanego może również zmniejszyć wchłanianie substancji czynnej. Wymuszona diureza, dializa, hemoperfuzja i transfuzja wymienna prawdopodobnie nie są skuteczne. Nie jest znane specyficzne antidotum dla wenlafaksyny.
AlfuLEK 10 przedawkowanie
Leczenie szpitalne objawowe np. w postaci dożylnego podawania płynów i leków bezpośrednio obkurczających naczynia krwionośne, jak np. noradrenalina.
Etruzil przedawkowanie
Brak klinicznych doświadczeń dotyczących przedawkowania letrozolu. W badaniach na zwierzętach wykazano jedynie w nieznacznym stopniu ostrą toksyczność. W badaniach klinicznych największa pojedyncza dawka i podawane wielokrotnie dawki u zdrowych ochotniczek wynosiły odpowiednio 30 mg i 5 mg, ostatnia z nich była również największą dawką podawaną kobietom po menopauzie z rakiem piersi. Każda z tych dawek była dobrze tolerowana. Nie ma klinicznych dowodów na wpływ danej dawki letrozolu na powstanie objawów zagrażających życiu. Nie jest znane specyficzne postępowanie w przypadku przedawkowania. Należy zastosować leczenie objawowe oraz podtrzymujące.
Eucreas przedawkowanie
Brak danych dotyczących przedawkowania produktu. Informacje dotyczące przedawkowania wildagliptyny są ograniczone. Informacje o prawdopodobnych objawach przedawkowania wildagliptyny pochodzą z badania tolerancji wildagliptyny podawanej w coraz większych dawkach osobom zdrowym przez 10 dni. W przypadku stosowania dawki 400 mg odnotowano trzy przypadki bólu mięśni oraz pojedyncze przypadki łagodnych i przemijających parestezji, gorączki, obrzęku oraz przemijającego zwiększenia stężenia lipazy. W przypadku stosowania dawki 600 mg, u jednej osoby wystąpił obrzęk stóp i dłoni oraz zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (CPK), aminotransferazy asparaginianowej (AspAT), stężenia białka C-reaktywnego (CRP) oraz stężenia mioglobiny. U trzech innych osób obserwowano obrzęk stóp, w tym parestezje w dwóch przypadkach. Wszystkie objawy i nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych ustąpiły po odstawieniu badanego produktu leczniczego bez konieczności leczenia. Znaczne przedawkowanie metforminy (lub współistniejące ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej) może prowadzić do wystąpienia kwasicy mleczanowej, która jest stanem zagrożenia wymagającym hospitalizacji. Najskuteczniejszą metodą usunięcia metforminy z ustroju jest hemodializa. Jednak wildagliptyny nie można usunąć z organizmu za pomocą hemodializy, natomiast jej główny metabolit będący produktem hydrolizy (LAY 151) może być usuwany z organizmu podczas hemodializy. Zaleca się leczenie podtrzymujące.
Eurartesim przedawkowanie
W razie podejrzenia przedawkowania, należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe i podtrzymujące, w tym monitorowanie elektrokardiograficzne ze względu na możliwość wydłużenia odstępu QTc.