Nadwrażliwość na lek, czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, ciężkie upośledzenie czynności wątroby lub nerek, zaburzenia elektrolitowe, obrzęki, niewydolność krążenia, astma, nadwrażliwość: na kwas acetylosalicylowy, aminofenazon, fenylbutazon. Ostrożnie stosować u chorych z chorobą wrzodową w wywiadzie.
naklofen skutki uboczne
Lek może powodować: zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: dolegliwości żołądkowo-jelitowe, odbijanie, nudności, bóle w nadbrzuszu, biegunkę, uaktywnienie choroby wrzodowej z możliwością krwawień i perforacji wrzodów. zawroty i bóle głowy, osłabienie, depresję, drażliwość, uczucie zmęczenia, zaburzenia snu, obrzęki, skórne reakcje uczuleniowe (wysypka), wypadanie włosów. Przy długotrwałym stosowaniu – zwiększenie aktywności aminotransferaz, świadczące o upośledzeniu czynności wątroby, parestezje, pogorszenie zborności ruchów zamiarowych.
naklofen dawkowanie
Dorośli: zazwyczaj 75 mg (1 amp.) raz dziennie, w stanach ostrych do 150 mg (2 amp.) na dobę (co 12 h). Lek należy podawać głęboko domięśniowo, unikać dwóch injekcji w ten sam pośladek w ciągu jednej doby.
Naklofen przedawkowanie
Brak charakterystycznego obrazu klinicznego wynikającego z przedawkowania diklofenaku. Przedawkowanie może wywołać takie objawy jak: wymioty, krwotok z przewodu pokarmowego, biegunkę, zawroty głowy, szumy uszne lub drgawki. W przypadku znacznego zatrucia może nastąpić ostra niewydolność nerek i uszkodzenie wątroby. Leczenie ostrego zatrucia NLPZ zasadniczo obejmuje stosowanie środków podtrzymujących czynność ważnych dla życia narządów oraz leczenie objawowe. Leczenie podtrzymujące i objawowe należy zastosować w przypadku takich powikłań jak znaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, niewydolność nerek, drgawki, zaburzenia żołądka i jelit oraz zaburzenia oddychania. Wymuszona diureza, dializa lub przetaczanie krwi nie są pomocne w przyspieszeniu eliminowania NLPZ, ze względu na dużą zdolność wiązania z białkami i rozległy metabolizm. Nie ma swoistego antidotum.
Naklofen działanie i stosowanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny (pochodna kwasu aminofenylooctowego) o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Mechanizm działania polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy (hamowanie syntezy cyklicznych nadtlenków min. prostaglandyn i innych mediatorów procesu zapalnego). Diklofenak hamując syntezę prostaglandyn, wstrzymuje proces zapalny, podwyższa próg odczuwania bólu. Działa przeciwagregacyjnie na płytki krwi (znacznie słabiej od ASA). Szybko i całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając po podaniu doustnym maksymalne stężenie we krwi po około 2 h. Przenika do płynu stawowego, gdzie stężenie utrzymuje się 4-6 h dłużej niż we krwi. W 99% wiąże się z białkami osocza. Metabolizowany jest w wątrobie do 4 metabolitów. Metabolity w postaci glukuronianów i siarczanów wydalane są z moczem (około 65%) i żółcią (około 35%). T0,5 wynosi około 2 h.
Naklofen a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol moze oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
naklofen w ciąży
Nie stosować w I trymestrze ciąży i w czasie karmienia piersią.
naklofen a karmienie piersią
Nie stosować w I trymestrze ciąży i w czasie karmienia piersią.