Leczenie powinno trwać tak krótko jak to możliwe, maks. 2 tyg. Nie należy stosować dawki dobowej większej niż 10 mg. Nie podawać 2. dawki leku tej samej nocy. Zalecaną dawką dobową jest 10 mg. Lek należy przyjmować bezpośrednio przed położeniem się do łóżka, co najmniej 4 h przed przebudzeniem. U osób w podeszłym wieku zaleca się stosowanie dawki 5 mg ze względu na większą wrażliwość na działanie leków nasennych. U osób z lekką lub umiarkowaną niewydolnością wątroby zaleca się stosować dawkę 5 mg. Nie należy stosować leku u dzieci i młodzieży (poniżej 18 lat).
Morfeo przeciwskazania
Nadwrażliwość na zaleplon lub inny składnik preparatu. Ciężka niewydolność wątroby. Zespół bezdechu sennego. Miastenia. Ciężka niewydolność oddechowa. Dzieci (poniżej 18 lat).
Morfeo w ciąży
Nie należy stosować zaleplonu u kobiet w ciąży ze względu na brak badań klinicznych. Kobietę w wieku rozrodczym należy ostrzec, aby w przypadku planowania lub podejrzewania ciąży zasięgnęła porady lekarza odnośnie przerwania leczenia. Jeżeli z powodów medycznych lek w wysokich dawkach jest stosowany w ostatnim okresie ciąży lub podczas porodu należy spodziewać się wpływu zaleplonu na noworodka. W takim przypadku może dojść do hipotermii, hipotonii lub umiarkowanej depresji oddechowej. Istnieje ryzyko, iż niemowlęta kobiet, które podczas ciąży stosowały lek będą uzależnione od zaleplonu. Zaleplon w niewielkiej ilości przenika do mleka karmiących kobiet, osiągając maksymalne stężenie w godzinę po podaniu preparatu. Nieznany jest wpływ zaleplonu na dziecko, dlatego nie należy go podawać kobietom karmiącym piersią.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Morfeo skutki uboczne
Zaburzenia ogólne: (niezbyt często) jadłowstręt, astenia, zmniejszenie czucia dotyku, złe samopoczucie, nadwrażliwość na światło. Zaburzenia psychiczne i układu nerwowego: (często) amnezja, parastezje, senność, ataksja, dezorientacja; (niezbyt często) zaburzenia koncentracji, apatia, depersonalizacja, depresja, zawroty głowy, omamy, przeczulica słuchowa, omamy węchowe, podwójne widzenie, mowa zamazana, zaburzenie pola widzenia, depresja, reakcje psychiczne i paradoksalne. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: (niezbyt często) nudności. Zaburzenia układu płciowego: (często) bolesne miesiączkowanie. Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne. Amnezja może pojawić się już podczas stosowania dawek terapeutycznych. Ryzyko to zwiększa się po podaniu wyższych dawek. Amnezja może być związana z niewłaściwym zachowaniem. Wcześniej istniejąca depresja może ujawniać się podczas stosowania preparatu. Podczas stosowania benzodiazepiny i pochodnych benzodiazepiny mogą wystąpić takie objawy niepożądane, jak niepokój, pobudzenie, drażliwość, nieprawidłowe myślenie, agresywność, urojenia, wybuchy gniewu, koszmary nocne, depersonalizacja, omamy, psychozy, nietypowe zachowanie, ekstrawersja. W takiej sytuacji należy przerwać leczenie. Te działania niepożądane najczęściej występują u dzieci i osób w podeszłym wieku. Stosowanie preparatu (nawet w dawkach terapeutycznych) może prowadzić do fizycznego uzależnienia. Przerwanie terapii może spowodować objawy zespołu abstynencji lub nawrót bezsenności. Może pojawić się również uzależnienie psychiczne. Odnotowano przypadki nadużywania benzodiazepin i leków o podobnym działaniu.
Morfeo przedawkowanie
Liczba doniesień na temat przedawkowania zaleplonu jest niewielka. Objawy przedawkowania związane są z nasileniem działania leku, powodujące przede wszystkim zahamowanie czynności OUN: od senności do śpiączki. Objawy lekkiego przedawkowania to: senność, dezorientacja, letarg, natomiast w cięższym zatruciu może wystąpić: ataksja, hipotonia, niedociśnienie, depresja oddechowa, rzadko śpiączka, bardzo rzadko śmierć. Przedawkowanie zaleplonu stanowi zagrożenie dla życia u osób stosujących również inne środki hamujące czynność OUN (w tym pijących alkohol). Leczenie przedawkowania jest objawowe i podtrzymujące czynności życiowe. Jeśli pacjent jest przytomny należy spowodować wymioty lub wykonać płukanie żołądka. Jeśli to nie przyniesie efektu, należy podać węgiel aktywowany w celu zminimalizowania wchłaniania leku. Badania na zwierzętach wykazały, że skutecznym antidotum jest flumazenil, jednak brak jakichkolwiek danych na temat skuteczności flumazenilu u człowieka.
Morfeo działanie i stosowanie
Zaleplon jest lekiem nasennym z grupy pirazolopirymidyn oddziałującym z benzodiazepinowym receptorem GABAA znajdującym się w strukturach neuronalnych OUN. Mimo iż budowa chemiczna zaleplonu różni się od struktury benzodiazepin, barbituranów czy innych leków, które zalicza się do środków uspokajających i nasennych, zaleplon oddziałuje jako ligand z benzodiazepinowym receptorem typu 1 GABA, działając na zlokalizowane w układzie limbicznym funkcje, takie jak strach, czuwanie, napięcie mięśniowe czy stany drgawkowe.