Etopozyd należy stosować wyłącznie przez lub pod bezpośrednim nadzorem wykwalifikowanego lekarza, posiadającego doświadczenie w stosowaniu chemioterapii/ Kobiety w ciąży nie powinny mieć kontaktu z produktami cytotoksycznymi. Preparat może być podawany wyłącznie w postaci długotrwałego wlewu dożylnego. Etopozyd w postaci koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji przed użyciem należy rozcieńczyć 5% roztworem glukozy lub 0,9% roztworem soli fizjologicznej, do uzyskania stężenia od 0,2 mg/ml do 0,4 mg/ml; zazwyczaj końcowe stężenie wynosi nie więcej niż 0,25 mg/ml. Przygotowany roztwór należy podawać w postaci wlewu dożylnego, trwającego co najmniej 30 min. Zaczerwienienie twarzy jest objawem świadczącym o zbyt szybkim podawaniu wlewu. Dorośli. Zalecaną dawką preparatu jest 60-120 rng/m2 i.v./dobę przez 5 kolejnych dni. Z uwagi na fakt, że pod wpływem etopozydu dochodzi do zahamowania czynności szpiku, nie należy powtarzać cyklów leczenia częściej niż co 21 dni. Cykl leczenia należy powtórzyć wyłącznie po uprzednim skontrolowaniu morfologii i uzyskaniu zadowalającego wyniku obrazu krwi. Najczęściej stosowane są następujące schematy dawkowania: 100 mg/m2 pc. przez 5 dni lub 120 mg/m2 pc. co drugi dzień w dniach 1., 3., i 5. Należy zachować ostrożność w celu uniknięcia podania leku poza naczynie. Stosowanie u dzieci: preparat nie jest zalecany do stosowania u dzieci ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności. Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, ale z prawidłową czynnością wątroby, należy zmniejszyć dawkę etopozydu oraz kontrolować parametry hematologiczne i czynność nerek. Zalecany schemat dawkowania na podstawie klirensu kreatyniny: klirens kreatyniny >50 ml/min – 100% zalecanej dawki dobowej; klirens kreatyniny 15-50 ml/min – 75% zalecanej dawki dobowej; klirens kreatyniny
Etoposid-Ebewe przeciwskazania
Nadwrażliwość na etopozyd lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Ciężka mielosupresja szpiku kostnego (liczba leukocytów 3 lub liczba płytek krwi 3. Ciąża i karmienie piersią.
Etoposid-Ebewe w ciąży
Stosowanie etopozydu w leczeniu nowotworów jest przeciwwskazane podczas ciąży i karmienia piersią. W badaniach etopozydu na zwierzętach wykazano działanie embriotoksyczne i teratogenne. Nie ustalono wpływu na rozmnażanie u ludzi. Podczas ciąży zazwyczaj nie stosuje się etopozydu. Produkt leczniczy jest wskazany dla pacjentek w wieku rozrodczym, gdy potencjalne korzyści z leczenia przewyższają ryzyko a pacjentki stosują skuteczną antykoncepcję podczas leczenia tym produktem leczniczym. Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę podczas leczenia, powinna zostać poinformowana o potencjalnym ryzyku dla płodu (zaleca się kontrolę genetyczną). Nie wiadomo, czy etopozyd przenika do mleka kobiecego. Karmienie piersią podczas leczenia etopozydem jest przeciwwskazane.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Etoposid-Ebewe skutki uboczne
Zahamowanie czynności szpiku kostnego: w leczeniu etopozydem zahamowanie czynności szpiku kostnego jest głównym działaniem niepożądanym ograniczającym dawkę i objawia się leukopenią, trombocytopenią i rzadziej niedokrwistością. Maksymalne zmniejszenie liczby białych krwinek obserwuje się pomiędzy 7-14 dniem od rozpoczęcia leczenia, a całkowita normalizacja czynności szpiku kostnego powraca około 20-22 dnia. Leukopenia i ciężka leukopenia obserwowane są u pacjentów leczonych tym produktem leczniczym w monoterapii. Trombocytopenia i ciężka trombocytopenia (poniżej 50 000/mm3) obserwowana jest pacjentów. Rzadziej obserwuje się niedokrwistość. Zahamowanie czynności szpiku kostnego może być cięższe u pacjentów leczonych uprzednio innymi produktami przeciwnowotworowymi i/lub radioterapią. Istnieją doniesienia o przypadkach ostrej białaczki, która może występować z fazą przedbiałaczkową lub bez niej, u pacjentów jednocześnie leczonych produktami leczniczymi zawierającymi etopozyd i innymi produktami przeciwnowotworowymi. Zaburzenia żołądka i jelit: nudności i wymioty, które zwykle ustępują po lekach przeciwwymiotnych, były najczęściej obserwowanymi objawami u pacjentów. Jadłowstręt, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, biegunkę również obserwowano Możliwe jest występowanie zapalenia przełyku. Łysienie: zwykle odwracalne, a jego stopień i intensywność są zależne od dawki. Niedociśnienie tętnicze krwi: obserwowano kiedy etopozyd był zbyt szybko podawany dożylnie (krócej niż 30 min). Inne rzadziej występujące działania niepożądane to m.in. reakcje anafilaktyczne (ważne jest niezwłoczne podanie leków podnoszących ciśnienie krwi, glikokortykosteroidów, leków przeciwhistaminowych, koloidalnych roztworów zastępujących osocze), skurcz oskrzeli i bezdech (donoszono o przypadkach zgonów), zapalenie nerwu. Bardzo rzadko: senność, zmęczenie, wysypka skórna, świąd, pigmentacja skóry, zaburzenia połykania, przemijająca ślepota korowa. Etopozyd osiąga duże stężenia w wątrobie i nerkach, co może prowadzić do kumulacji leku w przypadku zaburzeń czynności wątroby i niewydolności nerek. Jako miejscowe działanie niepożądane obserwowano występowanie zapalenia żył w żyłach, które były wykorzystywane do wlewu (szczególnie przy wyższych stężeniach podawanego roztw.), w wyniku podrażnienia związanego z wynaczynieniem.
Etoposid-Ebewe przedawkowanie
Brak danych dotyczących przedawkowania etopozydu. Przedawkowanie może powodować głównie toksyczne działanie na układ krwiotwórczy i przewód pokarmowy. Leczenie powinno być objawowe i podtrzymujące. Nie ma skutecznego antidotum.
Etoposid-Ebewe działanie i stosowanie
Etopozyd jest półsyntetyczną pochodną podofilotoksyny. Etopozyd wykazuje działanie cytotoksyczne hamujące topoizomerazy II, enzymu rozszczepiającego dwa łańcuchy DNA podczas transkrypcji, replikacji i procesu odnowy. Etopozyd stabilizuje kompleks utworzony przez połączenie fragmentu białkowego enzymu z grupą 5-fosforanową rozciętego łańcucha DNA. W związku z powyższym zmniejsza możliwości naprawy podwójnego łańcucha cząstki DNA.