Tag: Brinavess

Produkt należy podawać w dawce określonej na podstawie mc pacjenta, przy czym maksymalna waga wynosi 113 kg. Zalecana dawka początkowa wynosi 3 mg/kg mc. we wlewie dożylnym podawanym w ciągu 10 min. U pacjentów ważących ≥113 kg nie należy przekraczać maksymalnej dawki początkowej wynoszącej 339 mg (84,7 ml roztworu o stężeniu 4 mg/ml). Jeśli nie uda się przywrócić rytmu zatokowego w ciągu 15 min. po zakończeniu pierwszego wlewu, można podać drugą dawkę wielkości 2 mg/kg masy ciała we wlewie dożylnym trwającym 10 min. U pacjentów ważących ≥113 kg nie należy przekraczać maksymalnej wielkości drugiej dawki wynoszącej 226 mg (56,5 ml roztworu o stężeniu 4 mg/ml). Nie należy podawać produktu leczniczego w łącznej dawce większej niż 5 mg/kg mc. w ciągu 24 h. Brak jest danych klinicznych dotyczących kolejnej dawki produktu leczniczego po podaniu pierwszego i drugiego wlewu. Po 24 h stężenia wernakalantu okazują się nieistotne. W przypadku przywrócenia rytmu zatokowego w trakcie podawania pierwszego lub drugiego wlewu, wlew należy kontynuować aż do ukończenia. Jeśli po podaniu pierwszego wlewu stwierdza się stabilne hemodynamicznie trzepotanie przedsionków, można podać produkt w drugim wlewie ze względu na możliwość przywrócenia u pacjenta rytmu zatokowego. Preferowanym urządzeniem do podawania jest pompa infuzyjna. Dopuszczalne jest jednak użycie pompy strzykawkowej pod warunkiem, że wyliczoną objętość będzie można podać we wlewie dokładnie w określonym czasie. Nie należy podawać we wstrzyknięciu dożylnym ani w dawce uderzeniowej (tzw. bolus). Zalecanymi rozcieńczalnikami są 0,9% roztwór chlorku sodu do wstrzykiwań, roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu do wstrzykiwań lub 5% roztwór glukozy do wstrzykiwań. Przed podaniem należy zapoznać się z zaleceniami dotyczącymi wszystkich etapów podawania. Przygotowanie produktu leczniczego do wlewu dożylnego. Etap 1: przed podaniem produktu leczniczego należy obejrzeć fiolki, sprawdzając, czy nie znajdują się w nich nierozpuszczone cząstki i czy roztwór nie zmienił zabarwienia. Nie używać fiolek, w których widać nierozpuszczone cząstki lub zmienione zabarwienie. Uwaga: koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji może być bezbarwny do jasnożółtego. Różnice zabarwienia w podanym zakresie nie mają wpływu na siłę działania. Etap 2: rozcieńczanie koncentratu. Aby właściwie podać produkt leczniczy, przed terapią należy przygotować ilość produktu 20 mg/ml wystarczającą do podania pierwszego i drugiego wlewu. Sporządzić roztwór o stężeniu 4 mg/ml według poniższych wskazówek dotyczących rozcieńczania: pacjenci o masie ciała ≤100 kg: 25 ml produktu leczniczego 20 mg/ml należy dodać do 100 ml rozcieńczalnika; pacjenci o masie ciała >100 kg: 30 ml produktu leczniczego 20 mg/ml należy dodać do 120 ml rozcieńczalnika. Etap 3: sprawdzenie wyglądu roztworu. Rozcieńczony jałowy roztwór powinien być przezroczysty, bezbarwny do jasnożółtego. Przed podaniem roztwór należy ponownie obejrzeć, czy nie zawiera nierozpuszczonych cząstek i czy nie zmienił barwy. Fiolki przeznaczone są wyłącznie do jednorazowego zastosowania, a przed podaniem zawartość należy rozcieńczyć. Etap 4: podanie pierwszego wlewu dożylnego. W pierwszym wlewie produkt należy podawać w dawce wynoszącej 3 mg/kg mc. w ciągu 10 min. Etap 5: obserwacja pacjenta. Jeśli rytm zatokowy nie został przywrócony, należy kontrolować u pacjenta parametry życiowe i rytm serca dodatkowo przez 15 min. Etap 6: podanie drugiego wlewu. Jeśli rytm zatokowy nie został przywrócony po podaniu pierwszego wlewu lub w okresie 15 min. obserwacji, należy podać drugą dawkę wielkości 2 mg/kg masy ciała we wlewie dożylnym trwającym 10 min. Nie oceniano dawek łącznych przekraczających 565 mg. Pacjenci po operacji serca: nie jest konieczne dostosowywanie dawki. Zaburzenia czynności nerek: nie jest konieczne dostosowywanie dawki. Zaburzenia czynności wątroby: nie jest konieczne dostosowywanie dawki. Osoby w podeszłym wieku (≥65 lat): nie jest konieczne dostosowywanie dawki. Dzieci i młodzież: stosowanie produktu leczniczego u dzieci i młodzieży w wieku