Zaleca się, aby leczenie bupropionem rozpocząć jeszcze w okresie palenia tytoniu. Odstawienie tytoniu powinno być zaplanowane w ciągu dwóch pierwszych tygodni (najlepiej w drugim tygodniu) stosowania bupropionu. Dawka początkowa – 150 mg/dobę, rano przez 3 kolejne dni. Od czwartego dnia przyjmować 150 mg bupropionu rano i 150 mg po południu. Należy pamiętać o co najmniej 8 h przerwie pomiędzy dwiema kolejnymi dawkami. Maksymalna dawka jednorazowa wynosi 150 mg. Maks. dawka dobowa wynosi 300 mg. Leczenie powinno być prowadzone przez okres co najmniej 7 tyg. Jeżeli pacjentowi w trakcie siedmiotygodniowego leczenia nie uda się przynajmniej znacznie ograniczyć palenia, lekarz powinien rozważyć odstawienie bupropionu. Badania wykazały, że bupropion stosowany w dawce 300 mg/dobę przez okres około 1 roku jest dobrze tolerowany i skuteczny w zapobieganiu nawrotom palenia tytoniu. W przypadku osób, u których nastąpił powrót do palenia papierosów, decyzja o przedłużeniu leczenia powinna mieć charakter indywidualny. Zalecane dawkowanie nie wymaga modyfikacji, jeżeli bupropion podawany jest jednocześnie z nikotynowym przezskórnym systemem terapeutycznym. Należy zachować ostrożność podczas podawania leku pacjentom z niewydolnością wątroby. Z powodu większego zróżnicowania farmakokinetyki leku u pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby należy rozważyć konieczność zmniejszenia częstotliwości podawania leku.
zyban przedawkowanie
W przypadku pominięcia dawki leku należy odczekać i przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nie należy przyjmować podwójnej dawki. W przypadku zażycia większej dawki leku lub zażycia leku przez inną osobę pacjent powinien poinformować o tym lekarza lub farmaceutę, albo skontaktować się z najbliższym szpitalnym oddziałem pomocy doraźnej. Przedawkowanie może prowadzić dodatkowo, oprócz objawów określonych jako objawy niepożądane, do wystąpienia senności i utraty przytomności. W przypadku przedawkowania pacjent powinien być przyjęty do szpitala. Pacjentowi należy zapewnić prawidłową drożność dróg oddechowych, natlenienie i wentylację. Wskazane może być wykonanie płukania żołądka, jeżeli zostanie wykonane wkrótce po zażyciu leku. Zalecane jest również użycie węgla aktywowanego. Nie znane jest specyficzne antidotum dla bupropionu.
zyban a alkohol
Nie należy stosować większych dawek preparatu, niż zalecane. Stosowanie bupropionu jest związane z możliwością wystąpienia napadu padaczkowego, która jest zależna od dawki. Częstość występowania napadów padaczkowych po zalecanej maksymalnej dawce 2×150 mg/dobę wynosi 0,1% (1/1000). Ryzyko wystąpienia napadu padaczkowego podczas stosowania bupropionu jest silnie związane z obecnością czynników predysponujących. Dlatego też stosując bupropion należy zachować szczególną ostrożność, jeżeli podaje się go osobom, u których stwierdzono: uraz głowy w wywiadzie. nowotwór ośrodkowego układu nerwowego. równoczesne stosowanie innych leków, o których wiadomo, że obniżają próg pobudliwości drgawkowej. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania bupropionu w warunkach klinicznych związanych ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia drgawek (nadużywanie alkoholu, nagłe odstawienie alkoholu lub leków uspokajających, cukrzyca leczona z zastosowaniem doustnych leków hipoglikemizujących lub insuliny oraz stosowanie środków psychostymulujących lub zmniejszających apetyt). Jeżeli podczas stosowania bupropionu u pacjenta wystąpił napad drgawek, leczenie należy przerwać. W takim przypadku nie należy również powracać do leczenia bupropionem. Leczenie należy przerwać, jeżeli u pacjenta wystąpiły objawy nadwrażliwości lub reakcja anafilaktyczna (np. wysypka, swędzenie, pokrzywka, ból w klatce piersiowej, obrzęk lub duszność) podczas przyjmowania leku. Bupropion jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie do aktywnych metabolitów, które następnie podlegają dalszemu metabolizmowi. Porównując pacjentów chorych na marskość wątroby (łagodną lub umiarkowaną) ze zdrowymi ochotnikami nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w farmakokinetyce bupropionu, jednakże poziom bupropionu w osoczu wykazywał większe zróżnicowanie pomiędzy poszczególnymi osobami. Dlatego też podczas stosowania leku u pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność. U osób z łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby powinno się rozważyć konieczność zmniejszenia częstotliwości podawania leku. Bupropion jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie do aktywnych metabolitów, które następnie są metabolizowane i wydalane przez nerki. Dlatego też rozpoczynając leczenie pacjentów z niewydolnością nerek należy zmniejszyć częstotliwość przyjmowania leku, ponieważ bupropion i jego metabolity mogą kumulować się w stopniu większym niż zwykle. Wszyscy pacjenci z niewydolnością wątroby i/lub nerek powinni być ściśle monitorowani ze względu na możliwość wystąpienia objawów niepożądanych (bezsenność, suchość w ustach, drgawki), które mogą wskazywać na wysoki poziom leku lub jego metabolitów. Przed rozpoczęciem leczenia bupropionem w skojarzeniu z nikotynową terapią zastępczą, np. nikotynowym przezskórnym systemem terapeutycznym zaleca się, aby osoba przepisująca i stosująca ten system zapoznała się z dołączoną do niego ulotką informacyjną. Prowadzenie leczenia skojarzonego wymaga kontrolowania ciśnienia krwi. W trakcie stosowania nikotynowej terapii zastępczej, np. plastrów należy unikać innych preparatów zawierających nikotynę, jak również palenia tytoniu. Rzucanie palenia jest często połączone z odczuwaniem bezsenności. Jest ona również rozpoznawana jako działanie niepożądane związane z przyjmowaniem preparatu. Działanie bupropionu jest podobne do działania innych leków przeciwdepresyjnych, istnieje więc ryzyko, że preparat może wywołać epizod maniakalny u pacjentów z afektywną chorobą dwubiegunową w fazie depresji lub odnowić psychozę w fazie remisji u niektórych wrażliwych pacjentów. Badania oraz rozległe doświadczenie kliniczne wykazały, że możliwość wystąpienia uzależnienia od bupropionu jest bardzo mała. Pacjenci w podeszłym wieku mogą wymagać zmniejszenia częstotliwości przyjmowania leku. Tak jak w przypadku innych leków działających na OUN, bupropion może wpływać na zdolność wykonywania czynności złożonych. Należy zachować szczególną ostrożność w trakcie kierowania pojazdami mechanicznymi i sprawdzić wcześniej zdolność do koncentracji uwagi, gdyż może ona być zaburzona w wyniku przyjmowania tabl. bupropionu.
zyban w ciąży
Wpływ na ciążę u ludzi nie został określony. Badania eksperymentalne na zwierzętach nie wykazały pośredniego lub bezpośredniego szkodliwego wpływu bupropionu na rozwój zarodka lub płodu, przebieg ciąży i rozwój około- lub poporodowy. Jednakże narażenie zwierząt było podobne do ogólnoustrojowego narażenia ludzi podczas stosowania maksymalnych zalecanych dawek. Potencjalne ryzyko u ludzi jest nieznane. Kobiety ciężarne należy zachęcać do rzucenia palenia bez stosowania środków farmakologicznych. Bupropion nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży. Bupropion i jego metabolity przenikają do pokarmu kobiecego. Z tego względu nie należy karmić piersią podczas stosowania leku.
zyban a karmienie piersią
Wpływ na ciążę u ludzi nie został określony. Badania eksperymentalne na zwierzętach nie wykazały pośredniego lub bezpośredniego szkodliwego wpływu bupropionu na rozwój zarodka lub płodu, przebieg ciąży i rozwój około- lub poporodowy. Jednakże narażenie zwierząt było podobne do ogólnoustrojowego narażenia ludzi podczas stosowania maksymalnych zalecanych dawek. Potencjalne ryzyko u ludzi jest nieznane. Kobiety ciężarne należy zachęcać do rzucenia palenia bez stosowania środków farmakologicznych. Bupropion nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży. Bupropion i jego metabolity przenikają do pokarmu kobiecego. Z tego względu nie należy karmić piersią podczas stosowania leku.
zyban przeciwskazania
Nie należy stosować większych dawek preparatu, niż zalecane. Stosowanie bupropionu jest związane z możliwością wystąpienia napadu padaczkowego, która jest zależna od dawki. Częstość występowania napadów padaczkowych po zalecanej maksymalnej dawce 2×150 mg/dobę wynosi 0,1% (1/1000). Ryzyko wystąpienia napadu padaczkowego podczas stosowania bupropionu jest silnie związane z obecnością czynników predysponujących. Dlatego też stosując bupropion należy zachować szczególną ostrożność, jeżeli podaje się go osobom, u których stwierdzono: uraz głowy w wywiadzie. nowotwór ośrodkowego układu nerwowego. równoczesne stosowanie innych leków, o których wiadomo, że obniżają próg pobudliwości drgawkowej. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania bupropionu w warunkach klinicznych związanych ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia drgawek (nadużywanie alkoholu, nagłe odstawienie alkoholu lub leków uspokajających, cukrzyca leczona z zastosowaniem doustnych leków hipoglikemizujących lub insuliny oraz stosowanie środków psychostymulujących lub zmniejszających apetyt). Jeżeli podczas stosowania bupropionu u pacjenta wystąpił napad drgawek, leczenie należy przerwać. W takim przypadku nie należy również powracać do leczenia bupropionem. Leczenie należy przerwać, jeżeli u pacjenta wystąpiły objawy nadwrażliwości lub reakcja anafilaktyczna (np. wysypka, swędzenie, pokrzywka, ból w klatce piersiowej, obrzęk lub duszność) podczas przyjmowania leku. Bupropion jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie do aktywnych metabolitów, które następnie podlegają dalszemu metabolizmowi. Porównując pacjentów chorych na marskość wątroby (łagodną lub umiarkowaną) ze zdrowymi ochotnikami nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w farmakokinetyce bupropionu, jednakże poziom bupropionu w osoczu wykazywał większe zróżnicowanie pomiędzy poszczególnymi osobami. Dlatego też podczas stosowania leku u pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność. U osób z łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby powinno się rozważyć konieczność zmniejszenia częstotliwości podawania leku. Bupropion jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie do aktywnych metabolitów, które następnie są metabolizowane i wydalane przez nerki. Dlatego też rozpoczynając leczenie pacjentów z niewydolnością nerek należy zmniejszyć częstotliwość przyjmowania leku, ponieważ bupropion i jego metabolity mogą kumulować się w stopniu większym niż zwykle. Wszyscy pacjenci z niewydolnością wątroby i/lub nerek powinni być ściśle monitorowani ze względu na możliwość wystąpienia objawów niepożądanych (bezsenność, suchość w ustach, drgawki), które mogą wskazywać na wysoki poziom leku lub jego metabolitów. Przed rozpoczęciem leczenia bupropionem w skojarzeniu z nikotynową terapią zastępczą, np. nikotynowym przezskórnym systemem terapeutycznym zaleca się, aby osoba przepisująca i stosująca ten system zapoznała się z dołączoną do niego ulotką informacyjną. Prowadzenie leczenia skojarzonego wymaga kontrolowania ciśnienia krwi. W trakcie stosowania nikotynowej terapii zastępczej, np. plastrów należy unikać innych preparatów zawierających nikotynę, jak również palenia tytoniu. Rzucanie palenia jest często połączone z odczuwaniem bezsenności. Jest ona również rozpoznawana jako działanie niepożądane związane z przyjmowaniem preparatu. Działanie bupropionu jest podobne do działania innych leków przeciwdepresyjnych, istnieje więc ryzyko, że preparat może wywołać epizod maniakalny u pacjentów z afektywną chorobą dwubiegunową w fazie depresji lub odnowić psychozę w fazie remisji u niektórych wrażliwych pacjentów. Badania oraz rozległe doświadczenie kliniczne wykazały, że możliwość wystąpienia uzależnienia od bupropionu jest bardzo mała. Pacjenci w podeszłym wieku mogą wymagać zmniejszenia częstotliwości przyjmowania leku. Tak jak w przypadku innych leków działających na OUN, bupropion może wpływać na zdolność wykonywania czynności złożonych. Należy zachować szczególną ostrożność w trakcie kierowania pojazdami mechanicznymi i sprawdzić wcześniej zdolność do koncentracji uwagi, gdyż może ona być zaburzona w wyniku przyjmowania tabl. bupropionu.
Nie należy zażywać preparatu w przypadku: nadwrażliwości na bupropion lub którykolwiek ze składników preparatu. napadów drgawek, także w wywiadzie. bulimii, jadłowstrętu psychicznego w wywiadzie (w przeszłości lub aktualnie). równoczesnego stosowania innych preparatów zawierających bupropion (występowanie napadów padaczkowych jest zależne od dawki bupropionu). równoczesnego leczenia inhibitorami MAO (bupropion może być stosowany nie wcześniej niż po 14 dniach od zakończenia leczenia inhibitorami MAO). ciężkiej marskości wątroby.
zyban skutki uboczne
Należy pamiętać, że rzucanie palenia jest często połączone z występowaniem objawów odstawiennych. Niektóre z nich są również rozpoznawane jako działania niepożądane związane z przyjmowaniem preparatu. Objawy ogólne. Gorączka, ból w klatce piersiowej, osłabienie. Objawy ze strony układu krążenia. Tachykardia (przyspieszenie czynności serca), rozszerzenie naczyń, niedociśnienie ortostatyczne, wzrost ciśnienia krwi (w niektórych przypadkach znaczny), zaczerwienienie skóry, omdlenie. Objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Napady padaczkowe, bezsenność, drżenie, zaburzenia koncentracji, bóle głowy, zawroty głowy, obniżenie nastroju, splątanie, omamy, pobudzenie, niepokój, drażliwość, wrogość, depersonalizacja. Objawy dotyczące układu wydzielania wewnętrznego oraz zaburzenia metabolizmu. Anoreksja (jadłowstręt). Objawy ze strony przewodu pokarmowego. Suchość błon śluzowych jamy ustnej, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, w tym nudności i wymioty, bóle brzucha, zaparcia. Objawy skórne (nadwrażliwości, wysypka, świąd, pocenie się). Reakcje nadwrażliwości występują z różnym nasileniem, od pokrzywki do obrzęku naczynioruchowego, duszności, skurczu oskrzeli i rzadko wstrząsu anafilaktycznego. Odnotowywano również występowanie bólów stawów, bólów mięśni i gorączki w połączeniu z wysypką i innymi objawami sugerującymi wystąpienie reakcji nadwrażliwości o charakterze opóźnionym. Objawy te mogą przypominać chorobę posurowiczą. Rumień wielopostaciowy i zespół Stevens-Johnsona były obserwowane rzadko. Objawy ze strony narządów zmysłu. Szum uszny, zaburzenia widzenia, zaburzenia smaku.
Zyban działanie i stosowanie
Preparat zawiera bupropion, który jest selektywnym inhibitorem neuronalnego wychwytu katecholamin (noradrenaliny i dopaminy). Ma min. wpływ na wychwyt indoloamin (serotonina). Nie hamuje aktywności monoaminooksydazy. Mechanizm działania w odzwyczajaniu się od palenia tytoniu jest nieznany, chociaż wydaje się, że działanie to odbywa się za pośrednictwem mechanizmów noradrenergicznego i/lub dopaminergicznego. Bupropion zmniejsza objawy zespołu odstawiennego po zaprzestaniu palenia.