Bezpieczeństwo produktu leczniczego w dawce 200 mg było badane w badaniach klinicznych fazy 3 z zastosowaniem leczenia skojarzonego (w tym w badaniach rozszerzonych). Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi podczas leczenia produktem leczniczym 200 mg były: grypa, choroba refluksowa żołądka i przełyku, ból głowy oraz zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi. Poważne działania niepożądane w postaci niewydolności nerek, zaburzenia czynności nerek oraz kamicy nerkowej występowały niezbyt często (w mniej niż 1 przypadku na 100 pacjentów). W badaniach klinicznych większość działań niepożądanych miała nasilenie łagodne lub umiarkowane i ustępowały one w toku dalszego leczenia produktem leczniczym. Najczęściej występującym działaniem niepożądanym, które prowadziło do przerwania stosowania produktu leczniczego było zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi (o 0,8%). Przedstawiono reakcje niepożądane stwierdzone w toku realizacji badań klinicznych u pacjentów przyjmujących produkt leczniczy w dawce 200 mg raz dziennie w skojarzeniu z inhibitorem oksydazy ksantynowej, allopurynolem lub febuksostatem. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) grypa. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) nadwrażliwość. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (niezbyt często) odwodnienie. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) niewydolność nerek, zaburzenia czynności nerek, kamica nerkowa. Badania diagnostyczne: (często) zwiększone stężenie kreatyniny we krwi. Produkt leczniczy powoduje zwiększenie nerkowego wydalania kwasu moczowego, co może prowadzić do przemijającego zwiększenia stężenia kreatyniny w surowicy, związanych z nerkami reakcji niepożądanych oraz kamicy nerkowej. Choć testowane były również inne dawki, dawka zalecana produkt leczniczy wynosi 200 mg raz/dobę w skojarzeniu z inhibitorem oksydazy ksantynowej. Podczas trzech 12-miesięcznych kontrolowanych placebo badań klinicznych z produktem leczniczym stosowanym w skojarzeniu z inhibitorem oksydazy ksantynowej w porównaniu z samym tylko inhibitorem oksydazy ksantynowej (placebo), zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy do poziomu między 1,5-krotnością a 2-krotnością wartości wyjściowej wystąpiło u 3,9% pacjentów przyjmujących produkt leczniczy w dawce 200 mg, u 10,0% pacjentów przyjmujących produkt leczniczy w dawce 400 mg oraz u 2,3% pacjentów przyjmujących placebo; zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy do 2-krotności wartości wyjściowej lub większe wystąpiło u 1,8% pacjentów przyjmujących produkt leczniczy w dawce 200 mg, u 6,7% pacjentów przyjmujących produkt leczniczy w dawce 400 mg oraz u 0% pacjentów przyjmujących placebo. Te zwiększenia stężenia kreatyniny w surowicy zasadniczo ustępowały, większość bez przerywania leczenia. Związane z nerkami reakcje niepożądane były zgłaszane u pacjentów leczonych produktem leczniczym w dawce 200 mg (5,7%) oraz produktem leczniczym w dawce 400 mg (11,8%) w porównaniu z placebo (4,5%), skutkując zaprzestaniem leczenia odpowiednio u 1,2%, 3,3% oraz 1% pacjentów. Najczęściej obserwowanym działaniem niepożądanym związanym z nerkami było zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi (u 4,3% pacjentów przyjmujących produkt leczniczy 200 mg oraz u 7,8% pacjentów przyjmujących produkt leczniczy 400 mg w porównaniu z 2,3% u pacjentów przyjmujących placebo). U pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek częstość występowania związanych z nerkami reakcji niepożądanych była podobna we wszystkich grupach terapeutycznych: lek 200 mg (12,7%), lek 400 mg (16,3%) oraz placebo (13,3%). Poważne działania niepożądane związane z nerkami, np. ostra niewydolność nerek i zaburzenia czynności nerek, były zgłaszane u pacjentów leczonych produktem leczniczym w dawce 400 mg (1%) oraz u przyjmujących placebo (0,4%), a nie były obserwowane u pacjentów przyjmujących produkt leczniczy Zurampic w dawce 200 mg. Przy uwzględnieniu wyników badań długoterminowych przedłużonego leczenia skojarzonego, częstości występowania poważnych związanych z nerkami reakcji niepożądanych (w tym ostrej niewydolności nerek) w przeliczeniu na 100 pacjento-lat ekspozycji na produkt leczniczy wyniosły odpowiednio 0,4 oraz 1,4, odpowiednio dla produktu leczniczego mg i produktu leczniczego 400 mg, stosowanego w skojarzeniu z inhibitorem oksydazy ksantynowej. Dane z długoterminowych badań kontynuacyjnych do 24 m-cy ujawniły nerkowy profil bezpieczeństwa spójny z obserwowanym w badaniach kontrolowanych placebo. W 6-miesięcznym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo badaniem z produktem leczniczym stosowanym w monoterapii występowanie związanych z nerkami reakcji niepożądanych oraz poważnych związanych z nerkami reakcji niepożądanych (w tym ostrej niewydolności nerek) zgłaszano odpowiednio u 17,8% oraz u 4,7% pacjentów przyjmujących produkt leczniczy 400 mg w monoterapii oraz nie stwierdzono ich występowania u pacjentów przyjmujących placebo. Pośród poważnych reakcji niepożądanych związanych z nerkami: niewydolność nerek, ostra niewydolność nerek oraz zaburzenie czynności nerek były zgłaszane odpowiednio u 1,9%, 1,9% oraz 0,9% pacjentów przyjmujących lezynurad w dawce 400 mg w monoterapii oraz nie były one w ogóle zgłaszane u pacjentów przyjmujących placebo. Jako że częstość występowania ciężkich zdarzeń niepożądanych związanych z nerkami była zwiększona podczas stosowania produktu leczniczego w monoterapii w porównaniu z terapią skojarzoną z inhibitorem oksydazy ksantynowej, produkt leczniczy nie powinien być stosowany w monoterapii. Pacjentom z obecnością w wywiadzie kamicy nerkowej pozwolono na wzięcie udziału w 12-miesięcznych badaniach z produktem leczniczym stosowanym w skojarzeniu z inhibitorem oksydazy ksantynowej. W tych badaniach reakcje niepożądane związane z obecnością kamieni nerkowych (z których kamica nerkowa była najczęściej występującą) były zgłaszane u pacjentów leczonych produktem leczniczym w dawce 200 mg (0,6%), leczonych produktem leczniczym w dawce 400 mg (2,5%) oraz u pacjentów przyjmujących placebo (1,7%). W randomizowanych, podwójnie zaślepionych, kontrolowanych placebo badaniach klinicznych terapii skojarzonej częstości występowania u pacjentów ważniejszych krążeniowych incydentów niepożądanych (ang. MACE) (zgonu z przyczyn krążeniowych, nieskutkującego zgonem zawału mięśnia sercowego lub nieskutkującego zgonem udaru mózgu) na 100 pacjento-lat ekspozycji wynosiły: 0,71 (95% CI 0,23, 2,21) w przypadku placebo; 0,96 (95% CI 0,36, 2,57) w przypadku produktu leczniczego 200 mg; oraz 1,94 (95% CI 0,97, 3,87) w przypadku produktu leczniczego 400 mg, po ich stosowaniu w skojarzeniu z inhibitorem oksydazy ksantynowej. Związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tymi zdarzeniami a stosowaniem produktu leczniczego nie został określony. U wszystkich pacjentów leczonych produktem leczniczym 200 mg, u których wystąpił(y) ważniejsze krążeniowe zdarzenia niepożądane w wywiadzie obecne były niewydolność serca lub udar mózgu lub zawał mięśnia sercowego. Analizy retrospektywne w podgrupie pacjentów z wysokim wyjściowym ryzykiem krążeniowym (określonym jako obecność przemijającego niedokrwienia mózgu, dusznicy bolesnej, niewydolności serca, zawału mięśnia sercowego, choroby naczyń obwodowych i (lub) udaru mózgu), wykazały, że częstość występowania ważniejszych krążeniowych zdarzeń niepożądanych (MACE) wynosiła 1/52 w przypadku placebo oraz 4/53 w przypadku produktu leczniczego 200 mg, po ich stosowaniu w skojarzeniu z inhibitorem oksydazy ksantynowej. W trakcie badań klinicznych z lezynuradem zgłaszano rzadkie przypadki nadwrażliwości (fotodermatoza, reakcja nadwrażliwości na światło, alergiczne zapalenie skóry, świąd i pokrzywka). Żaden z obserwowanych przypadków nie był poważny ani nie wymagał hospitalizacji pacjenta. Obserwowano brak ogólnych różnic w bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (ClCr 30-89 ml/min) w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek.