Preparat jest na ogół dobrze tolerowany. Większość objawów niepożądanych była łagodna i krótkotrwała. Najczęściej występowały zaburzenia trawienia. Rzadziej obserwowano osłabienie i bóle głowy. Jeszcze rzadziej występowały: bóle mięśni, ich wrażliwość na dotyk lub osłabienie, zaburzenia czynności wątroby lub nadwrażliwość (reakcje alergiczne, których objawami mogą być między innymi bóle stawów, gorączka lub zadyszka).
zocor dawkowanie
Doustnie. Zalecana zwykła dawka początkowa wynosi od 20 do 40 mg raz na dobę, podawana wieczorem. W odniesieniu do pacjentów z dużym ryzykiem wystąpienia zdarzeń wieńcowych z powodu rozpoznanej choroby wieńcowej, cukrzycy, choroby tętnic obwodowych, udaru mózgu lub innych zaburzeń krążenia mózgowego w wywiadzie, zalecana dawka początkowa wynosi 40 mg/dobę. Badanie stężeń lipidów należy przeprowadzić po 4 tyg. leczenia, a później okresowo. Homozygotyczna postać hipercholesterolemii rodzinnej: zaleca się dawkowanie 40 mg wieczorem lub 80 mg na dobę w 3 dawkach rano i w południe po 20 mg, a wieczorem 40 mg. Dawkowanie w niewydolności nerek: u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek nie ma zwykle konieczności zmiany dawki leku. u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek należy zachować szczególną ostrożność: dawka początkowa wynosi 5 mg/dobę, a pacjentów należy poddawać regularnej kontroli.
zocor w ciąży
Kategoria X. Preparat nie może być stosowany przez kobiety w ciąży, kobiety podejrzewające, że mogą być w ciąży i kobiety próbujące zajść w ciążę. Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie stosowania leku, powinna natychmiast przerwać leczenie. Kobiety w czasie leczenia nie powinny karmić piersią.
zocor a karmienie piersią
Kategoria X. Preparat nie może być stosowany przez kobiety w ciąży, kobiety podejrzewające, że mogą być w ciąży i kobiety próbujące zajść w ciążę. Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie stosowania leku, powinna natychmiast przerwać leczenie. Kobiety w czasie leczenia nie powinny karmić piersią.
Zocor przedawkowanie
Dotychczas opisano kilka przypadków przedawkowania produktu leczniczego; maksymalna przyjęta dawka to 3,6 g. U wszystkich pacjentów nastąpiło wyzdrowienie bez powikłań. Nie ma specyficznych metod leczenia w przypadku przedawkowania. Należy zastosować leczenie objawowe i inne wspomagające środki.
Zocor działanie i stosowanie
Po podaniu doustnym, symwastatyna, będąca nieaktywnym laktonem, jest hydrolizowana w wątrobie do odpowiedniego β -hydroksykwasu, który jest inhibitorem reduktazy 3-hydroksy-3- metyloglutarylo-koenzymu A (HMG-CoA). Enzym ten katalizuje przemianę HMG-CoA w mewalonian. Jest to wczesny etap przemian prowadzących do powstawania cholesterolu. Ograniczenie tego procesu ma wpływ na szybkość syntezy cholesterolu.
Zocor a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol moze oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
zocor przeciwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu. czynna choroba wątroby lub utrzymujące się, niewyjaśnione zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy. jednoczesne podawanie z mibefradilem, lekiem stosowanym w leczeniu nadciśnienia lub dławicy piersiowej. Nie należy stosować u dzieci.
Preparat wywołuje niekiedy miopatię objawiająca się bólami mięśni, tkliwością lub osłabieniem, z towarzyszącym znacznym zwiększeniem aktywności kinazy kreatynowej (CK) do ponad 10 razy powyżej górnej granicy wartości uznanej za prawidłową. Miopatia czasem przekształca się w rabdomiolizę z lub bez ostrej niewydolności nerek wywołanej mioglobinurią. U pacjentów z wyżej wymienionymi dolegliwościami należy oznaczać aktywność kinazy kreatynowej. Ze względu na możliwość zwiększenia aktywności aminotransferazy w trakcie terapii simwastatyną u wszystkich pacjentów należy kontrolować aktywność aminotransferaz przed rozpoczęciem stosowania leku, a następnie okresowo (np. co 1/2 roku) w pierwszym roku leczenia.