Niesteroidowy lek przeciwzapalny z grupy pochodnych kwasu enolowego o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym z grupy preferencyjnych inhibitorów COX2. Cyklooksygenaza (COX) występuje w 2 izoformach, COX1 i COX2. COX1 spełnia funkcje fizjologiczne i jest odpowiedzialna za syntezę prostaglandyn chroniących błonę śluzową przewodu pokarmowego i zapewniających prawidłowy przepływ krwi przez nerki. COX2 jest indukowana bodźcem zapalnym, wywołując i podtrzymując zapalenie. Wykazano, że meloksikam w większym stopniu hamuje aktywność enzymu COX2 niż COX1. Preferencyjne hamowanie aktywności COX2 powoduje, że meloksikam hamuje syntezę prostaglandyn w miejscu toczących się procesów zapalnych, a znacznie słabiej w obrębie przewodu pokarmowego i nerek. Badania kliniczne wykazały mniejszą częstość występowania objawów niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego (w tym perforacji, owrzodzeń, krwawień) podczas stosowania meloksikamu w dawkach zalecanych niż podczas stosowania innych NLPZ. W ponad 99% wiąże się z białkami osocza, osiągając stężenia we krwi zależne od dawki (po jednorazowej dawce 7,5 mg: 0,4-1,0 µg/ml; po dawce 15 mg: 0,8-2,0 µg/ml); przy dawkowaniu systematycznym stan równowagi dynamicznej osiągany jest po 3-5 dniach. Długotrwałe przyjmowanie leku nie wpływa na wielkość stężenia we krwi. Jest metabolizowany w wątrobie (głównie w procesie oksydacji grup metylowych). Nieaktywne metabolity wydalane są w około 50% z moczem i w 50% z kałem; około 5% dawki wydalane jest w postaci nie zmienionej z kałem i moczem. T0,5 wynosi około 20 h. Nie wykazuje tendencji do kumulacji w organizmie. Przenika do płynów maziowych, gdzie osiąga około 50% stężenia w osoczu. Umiarkowana niewydolność wątroby lub nerek nie wpływa istotnie na kinetykę leku. W wieku podeszłym szybkość wydalania leku jest wolniejsza.
Trosicam a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Trosicam dawkowanie
Dorośli: w chorobie zwyrodnieniowej stawów 7,5 mg/dobę, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 15 mg/dobę w jednej dawce; w RZS i ZZSK – 15 mg/dobę w dawce jednorazowej, po uzyskaniu efektu terapeutycznego dawkę można zmniejszyć do podtrzymującej – 7,5 mg/dobę. Maks. dawka dobowa wynosi 15 mg. U pacjentów dializowanych i ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia objawów niepożądanych leczenie rozpoczynać od dawki 7,5 mg/dobę. W ciężkiej niewydolności nerek nie przekraczać dawki 7,5 mg/dobę.
Trosicam przeciwskazania
Nadwrażliwość na meloksikam lub pozostałe składniki preparatu. Czynny wrzód trawienny, ciężka niewydolność wątroby, ciężka niewydolność nerek u pacjentów nie dializowanych, dzieci poniżej 15 rż., ciąża, okres karmienia piersią, reakcje nadwrażliwości na inne leki z grupy NLPZ (astma oskrzelowa, polip nosa, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka – stwierdzane jako następstwo podania NLPZ).
Trosicam w ciąży
Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Trosicam skutki uboczne
Mogą wystąpić: nudności, wymioty, zaparcia, wzdęcia, biegunka, dyskomfort i bóle brzucha, niestrawność, zapalenie przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, wrzód żołądka lub dwunastnicy, jawne lub utajone krwawienie z przewodu pokarmowego, perforacja przewodu pokarmowego, zapalenie jelita grubego, obrzęki, kołatanie serca, wzrost ciśnienia tętniczego, zaczerwienienie twarzy, atak astmy, ból i zawroty głowy, szum w uszach, senność, dezorientacja, splątanie, nieprawidłowe parametry czynności nerek lub wątroby, niedokrwistość, leukopenia, trombocytopenia, świąd, wysypki, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, zapalenie spojówek, zaburzenia widzenia. Wyjątkowo: skórne zmiany pęcherzowe, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, toksyczna martwica naskórka, ostre reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne).
Trosicam przedawkowanie
Objawy występujące po ostrym przedawkowaniu leków z grupy NLPZ są zwykle ograniczone do apatii, senności, nudności, wymiotów i bólów w nadbrzuszu, które zwykle ustępują po zastosowaniu leczenia podtrzymującego. Może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego. Ciężkie zatrucie może prowadzić do nadciśnienia tętniczego, ostrej niewydolności nerek, zaburzeń czynności wątroby, depresji ośrodka oddechowego, śpiączki, drgawek, zapaści sercowo-naczyniowej i zatrzymania czynności serca. Istnieją doniesienia o wystąpieniu reakcji rzekomoanafilaktycznych po stosowaniu terapeutycznych dawek leków z grupy NLPZ; reakcje te mogą również wystąpić w wyniku przedawkowania. Po przedawkowaniu leków z grupy NLPZ pacjenci powinni być leczeni objawowo i podtrzymująco. W badaniach klinicznych wykazano przyspieszone wydalanie meloksykamu po doustnym podaniu cholestyraminy w dawce 4 g 3x/dobę.