Objawy ostrego przedawkowania trimetoprimu pojawiają się po przyjęciu 1 g lub więcej leku. Mogą wystąpić nudności, wymioty, zawroty głowy, ból głowy, depresja, zaburzenia świadomości, depresja szpiku. Postępowanie jest objawowe. Zakwaszenie moczu przyspiesza eliminację trimetoprimu. Skuteczność hemodializy jest umiarkowana, dializa otrzewnowa jest nieskuteczna. Długotrwałe stosowanie trimetoprimu może prowadzić do depresji szpiku z trombocytopenią, leukopenią, anemią megaloblastyczną. Wystąpienie takich objawów jest wskazaniem do odstawienia leku. Może być celowe podanie leukoworyny w dawce 5-15 mg na dobę.
Trimesan a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Trimesan dawkowanie
Dorośli i dzieci od 13 rż. zazwyczaj 100 mg co 12 h; dzieci 6-12 rż.: 4-8 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach. W durze brzusznym 300 mg co 12 h przez 2-3 dni, następnie 200 mg co 12 h. W biegunce podróżnych 200 mg co 12 h. W pneumocystozowym zapaleniu płuc 5 mg/kg mc. co 8 h lub 300 mg co 8 h (w skojarzeniu z dapsonem – 100 mg dziennie); u pacjentów reagujących na leczenie w ciągu 72 h lek należy podawać jeszcze przez 14 dni. W niewydolności nerek przy klirensie kreatyniny 15-30 ml/min. podaje się 50 mg co 12 h.
Trimesan przeciwskazania
Nadwrażliwość na trimetoprim, niedokrwistość megaloblastyczna, niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 15 ml/min.).
Trimesan w ciąży
W okresie ciąży stosować wyłącznie w przypadkach, gdy przewidywane korzyści przewyższają ryzyko dla płodu. Stosowanie u kobiet karmiących piersią jest przeciwwskazane.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Trimesan skutki uboczne
Najczęściej występują zależne od dawki zmiany skórne, głównie wysypka (zazwyczaj plamisto-grudkowa), świąd, nadwrażliwość na światło. Pojawienie się wysypki skórnej jest wskazaniem do odstawienia preparatu. Ponadto możliwe zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty), zaburzenia hematologiczne (trombocytopenia, leukopenia, niedokrwistość megaloblastyczna). Rzadko zaburzenia elektrolitowe, gorączka, zwiększenie stężenia mocznika, kreatyniny, bilirubiny oraz aktywności aminotransferaz we krwi, zespół Stevens-Johnsona, zespół Lyella oraz wstrząs anafilaktyczny.
Trimesan działanie i stosowanie
Chemioterapeutyk, inhibitor reduktazy kwasu dihydrofoliowego. Działa bakteriostatycznie na większość szczepów, m.in. Enterobacter spp., Escherichia coli, Proteus spp., Klebsiella pneumoniae, Salmonella spp., Shigella spp., Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Staphylococcus spp., Streptococcus pneumoniae, Vibrio cholerae, Yersinia spp., Pneumocystis carinii. Nie jest aktywny wobec Pseudomonas aeruginosa, Mycoplasma spp., większości bakterii beztlenowych i enterokoków. Maks. stężenie we krwi osiąga po 0,6-4 h od podania; obecność pokarmu zmniejsza wchłanianie z przewodu pokarmowego. W około 45% wiąże się z białkami osocza. T0,5 wynosi 5-17 h (średnio 10 h). Przenika m.in. do wydzieliny oskrzeli, wydzieliny pochwy, gruczołu krokowego, szpiku kostnego, płynu mózgowo-rdzeniowego, a także przez barierę łożyska i do mleka matki. Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany głównie z moczem (około 80% w postaci nie zmienionej), osiągając w nim duże stężenia.