Zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego: (często) bezsenność, niepokój, pobudzenie; mogą wystąpić objawy pozapiramidowe (drżenie i wzmożone napięcie mięśniowe, zwiększenie wydzielania śliny, akatyzja, hipokineza). Objawy te po stosowaniu podtrzymujących dawek leku mają zazwyczaj umiarkowane nasilenie i są częściowo przemijające, bez przerywania podawania amisulprydu, po zastosowaniu leku przeciw parkinsonizmowi. Częstość występowania objawów pozapiramidowych zwiększa się wraz ze stosowaniem większych dawek leku i jest bardzo mała w przypadku leczenia pacjentów z przeważającymi negatywnymi objawami dawkami 50-300 mg/dobę. Podczas badań klinicznych, u pacjentów leczonych amisulprydem wykazano mniejszą częstość objawów pozapiramidowych niż w przypadku zastosowania haloperydolu; (rzadko) senność w ciągu dnia; (bardzo rzadko) może wystąpić ostra dystonia (spazmatyczny kręcz szyi, napady wejrzeniowe, szczękościsk), która ustępuje bez przerywania leczenia amisulprydem po zastosowaniu antycholinergicznego leku przeciw parkinsonizmowi; zwłaszcza po długotrwałym leczeniu mogą wystąpić późne dyskinezy charakteryzujące się mimowolnymi ruchami przede wszystkim języka i/lub mięśni twarzy. Podawanie antycholinergicznych leków przeciw parkinsonizmowi jest w tych przypadkach nieskuteczne, a nawet może powodować nasilenie objawów; napady drgawkowe; przypadki złośliwego zespołu neuroleptycznego. Zaburzenia hormonalne i metaboliczne: (często) zwiększenie stężenia prolaktyny w surowicy krwi. Jest to zjawisko przemijające, ustępujące po zaprzestaniu stosowania preparatu. Hiperprolaktynemia może powodować mlekotok, zatrzymanie miesiączki, ginekomastię, obrzmienie piersi, zmniejszenie libido, impotencję, oziębłość płciową; zwiększenie mc. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: (rzadko) zaparcia, nudności, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej. Zaburzenia serca: (bardzo rzadko) występowanie niedociśnienia i bradykardii; przypadki wydłużenia odstępu QT w zapisie EKG i bardzo rzadkie przypadki wystąpienia torsades de pointes. Zaburzenia wątroby: (bardzo rzadko_ opisywano zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, szczególnie transaminaz. Ogólne zaburzenia: (bardzo rzadko) reakcje alergiczne.
Solian – (IR) dawkowanie
W ostrych zaburzeniach psychotycznych, zaleca się 400-800 mg/dobę. W indywidualnych przypadkach dawkę można zwiększyć do 1200 mg/dobę. Nie zbadano w wystarczającym stopniu bezpieczeństwa stosowania dawek ponad 1200 mg/dobę, zaleca się zatem, aby nie podawać dawki leku większej niż 1200 mg/dobę. Dawkę należy dobierać w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na lek. U chorych, u których występują jednocześnie objawy pozytywne i negatywne, dawki leku należy ustalić tak, żeby uzyskać optymalną kontrolę objawów pozytywnych (400-800 mg/dobę). Leczenie podtrzymujące należy prowadzić najmniejszą skuteczną dawką preparatu. U pacjentów charakteryzujących się przewagą objawów negatywnych, zaleca się 50-300 mg/dobę. W każdym przypadku dawkę leku należy ustalać indywidualnie. Amisulpryd należy podawać 2x/dobę w przypadku dawek powyżej 400 mg. Stosowanie u osób w podeszłym wieku: w tej grupie pacjentów amisulpryd należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności, z uwagi na możliwość wystąpienia spadków ciśnienia tętniczego krwi lub nadmiernej sedacji. Stosowanie u dzieci: podawanie amisulprydu dzieciom przed okresem pokwitania jest przeciwwskazane, gdyż nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie wiekowej. Stosowanie w niewydolności nerek: amisulpryd jest eliminowany z organizmu przez nerki. W przypadku niewydolności nerek dawkę leku należy zmniejszyć do połowy u pacjentów, u których klirens kreatyniny (CRCL) mieści się w zakresie 30-60 ml/min. oraz do jednej trzeciej dawki u pacjentów, u których klirens kreatyniny (CRCL) mieści się w zakresie 10-30 ml/min. Brak danych o chorych z ciężkim uszkodzeniem nerek (CRCL
Solian – (IR) przeciwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników preparatu. Stosowanie u pacjentów z nowotworami, których wzrost jest zależny od poziomu prolaktyny, np. gruczolak przysadki typu prolactinoma. Guz chromochłonny. Stosowanie u dzieci poniżej 15 lat. Okres karmienia piersią. Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny
Solian – (IR) w ciąży
Aktualnie dostępne dane kliniczne są niewystarczające, żeby ocenić, czy amisulpryd powoduje jakiekolwiek wady rozwojowe lub toksyczność u płodu podczas stosowania w ciąży. Ze względu na środki ostrożności zaleca się unikać podawania leku podczas ciąży. Nie wiadomo, czy amisulpryd wydzielany jest do mleka matki. Dlatego nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Solian – (IR) przedawkowanie
Istnieje mało danych dotyczących przedawkowania amisulprydu. Opisywano nasilenie znanych działań farmakologicznych leku, tzn. zawroty głowy, nadmierne uspokojenie, spadek ciśnienia krwi oraz objawy pozapiramidowe, w cięższych zatruciach śpiączkę. W przypadku ostrego przedawkowania należy zawsze brać pod uwagę współdziałanie innych leków. Amisulpryd nie jest eliminowany z organizmu drogą hemodializy. Dlatego też ta metoda leczenia nie powinna być stosowana. Nie istnieje swoista odtrutka na amisulpryd. Leczenie polega zatem na postępowaniu podtrzymującym podstawowe czynności życiowe i ścisłym monitorowaniu najważniejszych ich parametrów, w tym czynności serca (ryzyko wydłużenia odstępu QT w zapisie EKG) przez odpowiednio długi okres. W przypadku znacznego nasilenia objawów pozapiramidowych należy zastosować leki antycholinergiczne.
Solian – (IR) działanie i stosowanie
Amisulpryd wiąże się wybiórczo z receptorami dopaminergicznymi podtypu D2 i D3, do których wykazuje duże powinowactwo. Nie wykazuje natomiast powinowactwa do receptorów podtypów D1, D4 i D5. W przeciwieństwie do klasycznych, jak i nietypowych neuroleptyków, amisulpryd nie wykazuje powinowactwa do receptorów serotoninowych, α-adrenergicznych, histaminergicznych H1, ani cholinergicznych.
Solian – (IR) a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
Solian – (IR) a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.