Remestyp w ciąży

Terlipresyna jest przeciwwskazana w ciąży (z wyjątkiem wskazań życiowych). Dotychczas nie ma dostatecznych danych na temat wydzielania preparatu do mleka kobiet karmiących piersią.

Ciąża – trymestr 1 – Kategoria X
Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Ciąża – trymestr 2 – Kategoria X
Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Ciąża – trymestr 3 – Kategoria X
Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Opublikowane w

Remestyp skutki uboczne

Najczęściej występują: bladość, podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi, bóle brzucha, przyspieszenie perystaltyki jelit, nudności, biegunka oraz bóle głowy. Rzadko występuje bradykardia. Poważne działania niepożądane takie jak: zawał serca, niewydolność krążenia, duszność czy miejscowa martwica w miejscu wstrzyknięcia występują wyjątkowo.

Opublikowane w

Remestyp działanie i stosowanie

Syntetyczna pochodna wazopresyny, naturalnego hormonu tylnego płata przysadki mózgowej. Terlipresyna zwęża naczynia krwionośne i wywiera związany z tym efekt przeciwkrwotoczny. Powoduje skurcz tętniczek, żył i żyłek głównie w obszarze trzewnym, zwiększenie napięcia mięśni gładkich ściany przełyku oraz zwiększenie napięcia i nasilenie perystaltyki w jelitach. Niezależnie od wpływu na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych, działa również na mięśnie gładkie macicy, pobudzając ich aktywność, nawet w macicy nieciężarnej. Działanie przeciwwstrząsowe terlipresyny zostało potwierdzone we wszystkich rodzajach wstrząsów (pokrwotocznym, toksycznym, anafilaktycznym). Nie ma klinicznych dowodów na działanie antydiuretyczne terlipresyny. Efekt terapeutyczny terlipresyny jest wynikiem działania jej metabolitów, np. lizyno-wazopresyny. Lizyno-wazopresyna pojawia się we krwi po około 30 min. od podania terlipresyny, a maksymalne stężenie osiąga po 1-2 h. Jest metabolizowana w wątrobie, nerkach i innych tkankach. T0,5 wynosi około 40 min.

Opublikowane w

Remestyp dawkowanie

Roztwór przeznaczony jest do podawania dożylnego oraz do podawania miejscowego do szyjki macicy. W wyjątkowych przypadkach mniejsze dawki mogą być podawane domięśniowo. Lek jest stosowany w postaci nie rozcieńczonej lub rozcieńczonej wodnym roztworem soli fizjologicznej.Krwotoki z żylaków przełyku: 1 mg co 4-6 h przez 3-5 dni. Aby zapobiec nawrotom krwotoków, leczenie należy kontynuować przez 24-48 h po opanowaniu krwawienia. Lek jest podawany dożylnie, zwykle we wstrzyknięciu (bolus) lub w postaci szybkiego wlewu. Inne rodzaje krwawień z przewodu pokarmowego: 1 mg co 4-6 h. Lek może być stosowany jako pierwsza pomoc już w przypadku klinicznego podejrzenia krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Krwawienia z układu moczowo-płciowego: 0,2-1 mg co 4-6 h, w zależności od aktywności osoczowych i tkankowych endopeptydaz. Podawanie miejscowe podczas operacji ginekologicznych: dawkę 0,4 mg należy uzupełnić solą fizjologiczną do objętości 10 ml i tak przygotowanym roztworem ostrzyknąć szyjkę macicy i okolicę szyjki macicy. Jeśli to konieczne, ostrzykiwanie można powtórzyć lub zwiększyć dawkę leku.

Opublikowane w

Remestyp przeciwskazania

Ciąża (z wyjątkiem wskazań życiowych), zatrucie ciążowe, padaczka.

Opublikowane w