Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Blok przedsionkowo-komorowy (ang. atrioventricular, AV) drugiego lub trzeciego stopnia lub zaburzenie czynności węzła zatokowego, chyba że pacjenci ci mają wszczepiony działający sztuczny rozrusznik serca. Niestabilna dusznica bolesna, nieleczona lub niepoddająca się leczeniu. Ciężkie niedociśnienie tętnicze. Zdekompensowana niewydolność serca. Zgłaszano incydenty mózgowo-naczyniowe, niektóre z nich obserwowano po klinicznie istotnym podwyższeniu ciśnienia tętniczego krwi, ciężkim niedociśnieniu lub nasileniu migotania przedsionków, które następowały po podaniu regadenozonu. Należy rozważyć opóźnienie podania regadenozonu u pacjentów z niewyrównanym nadciśnieniem. Należy zachować ostrożność u pacjentów z migotaniem przedsionków w wywiadzie lub u pacjentów z grupy ryzyka ciężkiego niedociśnienia. Nie podawać regadenozonu pacjentom z ciężkim niedociśnieniem. Zgłaszano napady drgawkowe wywołane podaniem regadenozonu, które były wydłużone po podaniu aminofiliny. Nie zaleca się stosowania aminofiliny w celu przerwania napadu drgawkowego spowodowanego podaniem produktu. Należy zachować ostrożność rozważając podawanie regadenozonu u pacjentów z napadami drgawkowymi lub innymi czynnikami ryzyka w wywiadzie np. równocześnie stosowane leki obniżające próg wystąpienia napadów drgawkowych.
Rapiscan w ciąży
Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania produktu u kobiet w okresie ciąży. Nie przeprowadzono badań na zwierzętach dotyczących rozwoju przed- i pourodzeniowego. W badaniach rozwoju zarodkowo-płodowego zauważano działanie toksyczne na płód, ale nie obserwowano teratogenności. Zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Produktu nie stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to wyraźnie konieczne. Nie wiadomo, czy regadenozon przenika do mleka ludzkiego. Nie badano wydzielania regadenozonu z mlekiem u zwierząt. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy zaniechać podawania produktu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. W przypadku podawania produktu kobieta nie powinna karmić piersią przez co najmniej 10 h (czyli co najmniej 5-krotność T0,5 w osoczu) po podaniu produktu. Nie przeprowadzono badań wpływu na płodność dotyczących produktu.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Rapiscan skutki uboczne
Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) lęk, bezsenność. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) ból głowy, zawroty głowy; (często) parestezje, niedoczulica, zaburzenie smaku; (niezbyt często) drgawki, omdlenie, przemijający napad niedokrwienny, brak reakcji na bodźce, obniżony poziom świadomości, drżenie, senność. Zaburzenia oka: (niezbyt często) niewyraźne widzenie, ból oka. Zaburzenia ucha i błędnika: (niezbyt często) szumy uszne. Zaburzenia serca: (bardzo często) zmiany odcinka ST elektrokardiogramu; (często) dusznica bolesna, blok przedsionkowo-komorowy, tachykardia, kołatanie serca, inne nieprawidłowości EKG, w tym wydłużenie skorygowanego odstępu QT w elektrokardiogramie; (niezbyt często) zatrzymanie akcji serca, zawał mięśnia sercowego, całkowity blok AV, migotanie/trzepotanie przedsionków, bradykardia. Zaburzenia naczyniowe: (bardzo często) nagłe zaczerwienienie twarzy; (często) niedociśnienie tętnicze; (niezbyt często) nadciśnienie tętnicze, bladość, zimne kończyny. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo często) duszność; (często) zespół cieśni gardłowej, podrażnienie gardła, kaszel; (niezbyt często) szybkie oddychanie. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) dyskomfort żołądkowo-jelitowy; (często) wymioty, nudności, dyskomfort w jamie ustnej; (niezbyt często) rozdęcie brzucha, biegunka, nietrzymanie kału. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) nadmierna potliwość; (niezbyt często) rumień. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból pleców, karku lub szczęki, ból kończyn, dyskomfort mięśniowo-szkieletowy; (niezbyt często) ból stawów. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) ból w klatce piersiowej; (często) złe samopoczucie, astenia; (niezbyt często) ból w miejscu wstrzyknięcia, ogólny ból ciała. Śmiertelne zatrzymanie akcji serca, zagrażające życiu arytmie komorowe i zawał mięśnia sercowego mogą wynikać z niedokrwienia wywołanego środkami do obciążenia farmakologicznego. Przed podaniem produktu należy zapewnić dostępność sprzętu do resuscytacji krążeniowej i wyszkolonego personelu. Agoniści receptora adenozyny, w tym produkt, mogą hamować węzły SA i AV oraz wywoływać blok AV pierwszego, drugiego lub trzeciego stopnia lub bradykardię zatokową wymagające interwencji medycznej. W badaniach klinicznych blok AV pierwszego stopnia (wydłużenie PR >220 msek) rozwinęło się u 3% pacjentów w ciągu 2 h od podania produktu; przemijający blok AV drugiego stopnia z jednym pobudzeniem wypadającym obserwowano u jednego pacjenta otrzymującego produkt. Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano blok serca trzeciego stopnia i asystolię w ciągu minut od podania produktu. Agoniści receptora adenozyny, w tym produkt, wywołują rozszerzenie naczyń tętniczych i niedociśnienie tętnicze. W badaniach klinicznych obniżone skurczowe ciśnienie krwi (>35 mm Hg) obserwowano u 7% pacjentów, a obniżone rozkurczowe ciśnienie krwi (>25 mm Hg) obserwowano u 4% pacjentów w ciągu 45 min. od podania produktu. Ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego jest wyższe u pacjentów z dysfunkcją wegetatywnego układu nerwowego, hipowolemią, zwężeniem pnia głównego lewej tętnicy wieńcowej, stenotyczną wadą zastawkową serca, zapaleniem osierdzia lub wysiękiem osierdziowym lub zwężeniem tętnicy szyjnej z niewydolnością naczyniowo-mózgową. Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano omdlenie i przemijające napady niedokrwienne. Regadenozon zwiększa napięcie współczulne, co powoduje zwiększenie częstości akcji serca i skrócenie odstępu QT. U pacjenta z zespołem wydłużonego QT stymulacja współczulna może prowadzić do mniejszego skrócenia odstępu QT niż prawidłowe i może nawet powodować paradoksalne zwiększenie odstępu QT. U takich pacjentów może wystąpić zjawisko R na T, w którym dodatkowe pobudzenie przerywa załamek T poprzedniego pobudzenia, co powoduje zwiększenie ryzyka tachyarytmii komorowej. Ból głowy zgłaszano u 27% osób, które otrzymały produkt w badaniach klinicznych. Ból głowy uznano za ciężki u 3% osób. U pacjentów w podeszłym wieku (≥75 lat; n = 321) występował podobny profil działań niepożądanych jak u młodszych pacjentów (
Rapiscan dawkowanie
Zalecana dawka produktu to pojedyncze wstrzyknięcie 400 µg regadenozonu (5 ml) do żyły obwodowej, bez konieczności dostosowania dawki do mc. Pacjenci powinni unikać spożywania jakichkolwiek produktów zawierających metyloksantyny (np. kofeiny), jak również produktów leczniczych zawierających teofilinę przez co najmniej 12 h przed podaniem produktu. W miarę możliwości należy przez co najmniej 2 dni przed podaniem produktu wstrzymać przyjmowanie dipirydamolu. Aminofilinę można stosować do złagodzenia ciężkich i/lub długo utrzymujących się działań niepożądanych produktu. Produkt powoduje szybkie zwiększenie częstości pracy serca. Po wstrzyknięciu pacjenci powinni pozostać w pozycji siedzącej lub leżącej i należy ich obserwować w częstych odstępach czasu do momentu, aż parametry EKG, częstości pracy serca i ciśnienia tętniczego krwi powrócą do wartości przed podaniem dawki. Produkt powinno się podawać tylko raz w ciągu 24 h. Nie zbadano bezpieczeństwa stosowania i tolerancji wielokrotnego stosowania produktu w ciągu 24 h. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu u dzieci w wieku
Rapiscan przedawkowanie
W badaniu z udziałem zdrowych ochotników objawy nagłego zaczerwienia twarzy, zawrotów głowy i przyspieszonej akcji serca były oceniane jako przekraczające próg tolerancji po dawkach regadenozonu >0,02 mg/kg. Aminofilinę można stosować do złagodzenia ciężkich lub długo utrzymujących się działań niepożądanych produktu.
Rapiscan działanie i stosowanie
Regadenozon jest agonistą o małym powinowactwie (Ki ?1,3 µM) do receptora adenozyny A2A, z co najmniej 10-krotnie mniejszym powinowactwem do receptora adenozyny A1 (Ki >16,5 µM) i bardzo małym, jeśli w ogóle występującym, powinowactwem do receptorów adenozyny A2B i A3. Aktywacja receptora adenozyny A2A powoduje rozszerzenie naczyń wieńcowych i zwiększa przepływ wieńcowy. Mimo małego powinowactwa do receptora adenozyny A2A regadenozon wykazuje duży potencjał zwiększania przewodnictwa wieńcowego w wyizolowanych sercach szczurów i świnek morskich, z wartościami EC50 wynoszącymi odpowiednio 6,4 nM i 6,7-18,6 nM. Regadenozon wykazuje selektywność (≥215-krotną) zwiększania przewodnictwa wieńcowego (odpowiedź zależna od A2A) w stosunku do zmniejszania przewodzenia węzła AV serca (odpowiedź zależna od A1) według pomiarów czasu przewodzenia AV (serce szczura) lub odstępu S-H (serce świnki morskiej). Regadenozon preferencyjnie zwiększa przepływ krwi w łożyskach tętnic wieńcowych w porównaniu do obwodowych (kończyna przednia, mózg, płuca) u znieczulonych psów.