Objawami przedawkowania mogą być: senność, dezorientacja i reakcje pozapiramidowe, zwłaszcza u dzieci. Nie ma specyficznego antidotum, w przypadku przedawkowania pomocne może być zastosowanie płukania żołądka, a także podanie węgla aktywowanego. Zaleca się dokładny nadzór medyczny oraz leczenie podtrzymujące. Do kontrolowania reakcji pozapiramidowych może być pomocne stosowanie leków przeciwcholinergicznych, leków przeciw parkinsonizmowi.
Oropram przedawkowanie
Dawka śmiertelna nie jest znana. Pacjenci przeżyli po przyjęciu dawki do 2 g citalopramu. Objawy przedawkowania nasilają się po spożyciu alkoholu w tym samym czasie. Możliwe są interakcje z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi i inhibitorami MAO. Donoszono o wystąpieniu: nudności, wymiotów, obfitego pocenia się, tachykardii, senności, śpiączki, dystonii, drgawek, hiperwentylacji i wysokiej gorączki. Obserwowano zaburzenia serca, które obejmowały rytm węzłowy, przedłużony odstęp QT i poszerzony zespół QRS. Odnotowano również przedłużającą się bradykardię z ciężkim niedociśnieniem i omdleniem. Rzadko, w ciężkim zatruciu mogą wystąpić objawy zespołu serotoninowego. Należą do nich zaburzenia stanu psychicznego, nadczynność nerwowo-mięśniowa i niestabilność układu autonomicznego. Może wystąpić wysoka gorączka i zwiększenie stężenia kinazy kreatyninowej. Rabdomioliza występuje rzadko. Postępowanie po przedawkowaniu: należy wykonać badanie EKG. Należy rozważyć podanie doustnie węgla aktywowanego dorosłym i dzieciom, którzy przyjęli więcej niż 5 mg/kg mc. citalopramu w ciągu godziny. Drgawki, jeżeli są częste i przedłużone, należy kontrolować podając dożylnie diazepam. Należy zastosować leczenie objawowe i wspomagające, włącznie z zachowaniem drożności dróg oddechowych i monitorowaniem czynności serca oraz parametrów czynności życiowych, aż do uzyskania poprawy stanu pacjenta.
Orphacol przedawkowanie
Zgłaszano incydenty przedawkowania objawowego, w tym przedawkowania w sposób przypadkowy. Objawy kliniczne ograniczały się do świądu i biegunki. W badaniach laboratoryjnych wykazano wzrost aktywności gamma glutamylotransferazy (GGT) i aminotransferaz oraz stężenia kwasu żółciowego w surowicy. Zmniejszenie dawki doprowadziło do ustąpienia objawów klinicznych i normalizacji nieprawidłowych parametrów laboratoryjnych. W razie przypadkowego przedawkowania, po normalizacji objawów klinicznych i/lub nieprawidłowości biologicznych, należy kontynuować leczenie w zaleconej dawce.
Ortanol 10 Plus przedawkowanie
Dostępna jest ograniczona informacja na temat skutków przedawkowania omeprazolu u ludzi. W literaturze opisano zażycie dawek do 560 mg i istnieją sporadyczne doniesienia o przyjęciu pojedynczych dawek do 2400 mg omeprazolu (120 x większych niż dawki zwykle zalecane w praktyce klinicznej). Opisywano występowanie nudności, wymiotów, zawrotów głowy, bólu brzucha, biegunki i bólu głowy, a także apatii, depresji i splątania w pojedynczych przypadkach. Objawy opisywane w związku z przedawkowaniem omeprazolu były przemijające i bez ciężkich skutków. Zwiększenie dawki nie powodowało zmiany szybkości eliminacji (kinetyka pierwszorzędowa). W razie konieczności należy zastosować leczenie objawowe.
Osagrand przedawkowanie
Brak dostępnych informacji na temat specyficznego leczenia przedawkowania kwasu ibandronowego.
Jednak, na podstawie wiedzy o związkach z tej grupy, można oczekiwać, że doustne przedawkowanie może spowodować działania niepożądane dotyczące górnego odcinka przewodu pokarmowego (takie jak: zaburzenia żołądkowe, dyspepsja, zapalenie przełyku, zapalenie albo owrzodzenie błony śluzowej żołądka) lub hipokalcemię. W celu związania kwasu ibandronowego należy podać mleko lub produkty zobojętniające sok żołądkowy, zaś wszelkie działania niepożądane należy leczyć objawowo. Ze względu na ryzyko podrażnienia przełyku nie należy prowokować wymiotów, a pacjent powinien utrzymywać całkowicie wyprostowaną pozycję ciała.
Oritop przedawkowanie
Objawy podmiotowe i przedmiotowe obejmują: senność, zaburzenia mowy, nieostre widzenie, podwójne widzenie, zaburzony stan umysłu, letarg, zaburzenia koordynacji, osłupienie, niedociśnienie tętnicze, ból brzucha, pobudzenie, zawroty głowy, depresję i napady padaczkowe. Przedawkowanie topiramatu może powodować ciężką kwasicę metaboliczną oraz obniżenie poziomu potasu we krwi. Po przyjęciu dawki wynoszącej jak oceniono od 96-110 g topiramatu pacjent został przyjęty do szpitala w stanie śpiączki, która trwała 20-24 h, ale w ciągu następnych 3-4 dni całkowicie powrócił do zdrowia. W większości przypadków następstwa kliniczne nie były ciężkie, ale opisywano zgony po przedawkowaniu wielolekowym z udziałem topiramatu. Zalecane jest ogólne leczenie podtrzymujące. Przy ostrym przedawkowaniu topiramatu, jeżeli do jego zażycia doszło niedawno, należy niezwłocznie opróżnić żołądek stosując jego płukanie lub wywołując wymioty albo podać węgiel aktywowany w celu zapobieżenia wchłonięciu topiramatu. Wykazano, że hemodializa jest skutecznym sposobem usuwania topiramatu z organizmu. Pacjent powinien być odpowiednio nawodniony.
Orizon przedawkowanie
Objawy przedawkowania rysperydonu wynikają z nasilenia jego działania farmakologicznego. Są to: senność i uspokojenie, tachykardia, hipotonia i objawy pozapiramidowe. Opisano przypadki przedawkowania po zażyciu dawek do 360 mg. Rysperydon wykazuje szeroki zakres dotyczący bezpieczeństwa stosowania. Rzadko, opisywano przypadki wydłużenia odcinka QT po przedawkowaniu rysperydonu. Brak swoistego antidotum dla rysperydonu. Po przedawkowaniu należy wdrożyć leczenie podtrzymujące oraz rozważyć możliwość zastosowania u pacjenta innych leków. W przypadku ostrego przedawkowania należy utrzymać drożność dróg oddechowych, aby zapewnić odpowiednie natlenowanie i wentylację. Należy zastosować płukanie żołądka (po zaintubowaniu pacjenta, jeśli jest nieprzytomny) i podać węgiel aktywowany jednocześnie z osmotycznym środkiem przeczyszczającym (siarczanem sodu). Należy jak najszybciej rozpocząć monitorowanie układu krążenia, w tym kontrolę EKG, aby wykryć ewentualne arytmie. W przypadku hipotonii i zapaści krążeniowej należy wdrożyć odpowiednie leczenie, podając dożylnie płyny i/lub leki sympatykomimetyczne. W przypadku wystąpienia ciężkich objawów pozapiramidowych należy podać leki cholinolityczne. Ścisły nadzór lekarski i monitorowanie pacjenta należy kontynuować do czasu pełnej normalizacji stanu klinicznego pacjenta.
Orlifique przedawkowanie
Brak doniesień dotyczących poważnych skutków przedawkowania. Na podstawie ogólnego doświadczenia ze stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, objawy, które mogą ewentualnie wystąpić w tym przypadku to: nudności, wymioty oraz niewielkie krwawienie z pochwy u młodych dziewcząt. Nie ma swoistego antidotum. Należy zastosować leczenie objawowe.
Orlistat Sandoz 120 przedawkowanie
Badania u osób z prawidłową mc. i u osób otyłych, którym podawano orlistat w pojedynczych dawkach 800 mg i dawkach wielokrotnych do 400 mg 3x/dobę przez 15 dni, nie wykazały znaczących objawów niepożądanych. Ponadto u pacjentów otyłych stosowano orlistat w dawkach 240 mg 3x/dobę przez 6 m-cy. W większości przypadków przedawkowania orlistatu zgłoszonych po wprowadzeniu produktu do obrotu nie opisywano zdarzeń niepożądanych lub były to działania niepożądane zbliżone do notowanych podczas stosowania zalecanej dawki. W przypadku przedawkowania należy zasięgnąć opinii lekarza. Jeśli nastąpi znaczące przedawkowanie, zaleca się obserwację pacjenta przez 24 h. Z badań u ludzi i na zwierzętach wynika, że jakiekolwiek działania ogólnoustrojowe związane z hamowaniem aktywności lipaz przez orlistat powinny być krótkotrwałe i przemijające.
Azycyna przedawkowanie
Nie ma danych dotyczących przedawkowania azytromycyny. Typowymi objawami przedawkowania antybiotyków makrolidowych są: przemijająca utrata słuchu, silne nudności, wymioty i biegunka. W przypadku przedawkowania zaleca się podanie węgla leczniczego oraz zastosowanie leczenia objawowego, a jeżeli konieczne, leczenia podtrzymującego czynności życiowe.