Preparat można podawać podskórnie, domięśniowo lub dożylnie. Jeżeli zachodzi konieczność wielokrotnego podawania pentazocyny codziennie przez dłuższy czas, z dwóch dróg podania – domięśniowej i podskórnej, lepiej podać preparat domięśniowo. W celu zmniejszenia ryzyka miejscowego uszkodzenia tkanek, zaleca się systematyczne zmienianie miejsca wstrzykiwania leku. Dorośli i dzieci w wieku 12-16 lat: domięśniowo, podskórnie: od 45 mg do 60 mg lub dożylnie 30 mg co 3-4 h. Nie przekraczać dawki 60 mg domięśniowo lub podskórnie. W przypadku podawania dożylnego nie przekraczać dawki 30 mg pentazocyny. Maks. dawka dobowa wynosi 360 mg pentazocyny. U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca w celu uniknięcia nadciśnienia płucnego nie należy przekraczać dawki 150 mg/dobę. Dzieci po ukończeniu pierwszego roku życia do 12 lat: pozajelitowe podawanie pentazocyny w pediatrii jest ograniczone przede wszystkim do pojedynczych dawek w premedykacji przed znieczuleniem lub uzupełniającego albo pooperacyjnego leczenia przeciwbólowego przez okres nie dłuższy niż 7 dni. Uwaga Nie należy przekraczać 1 mg/kg mc. podskórnie lub domięśniowo lub 0,5 mg/kg mc. dożylnie. Jeżeli zachodzi konieczność podawania wielokrotnych dawek preparatu, odstępy pomiędzy dawkami powinny wynosić co najmniej 6 h. Podczas stosowania pentazocyny można stosować jednocześnie inne (nieopioidowe) leki przeciwbólowe. Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w podeszłym wieku, u których często występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby, a tym samym dochodzi do zwiększenia dostępności biologicznej, zaleca się stosowanie mniejszych dawek pentazocyny lub zwiększenia odstępu między podawanymi dawkami.
Pentazocinum WZF przeciwskazania
Nadwrażliwość na pentazocynę lub którykolwiek ze składników preparatu. Depresja oddechowa. Astma oskrzelowa, zwłaszcza zaostrzenie astmy oskrzelowej. Zmniejszona rezerwa oddechowa, choroby obturacyjne układu oddechowego. Urazy głowy. Podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Pentazocyna może podwyższać ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego w wyniku działania depresyjnego na czynność oddechową. Może podwyższać istniejące już nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, np. po urazie głowy lub zmianach wewnątrzczaszkowych. Zatrucie alkoholem. Niewydolność serca wywołana przewlekłą chorobą płuc.
Pentazocinum WZF w ciąży
W badaniach na gryzoniach, działanie teratogenne opisywano tylko po zastosowaniu dawek tak dużych, że wywoływały toksyczne objawy u ciężarnych samic. Nie określono bezpieczeństwa stosowania pentazocyny u kobiet w okresie ciąży (oprócz okresu porodu). Pentazocynę można stosować w okresie ciąży tylko w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Opioidowe leki przeciwbólowe mogą przenikać przez barierę łożyskową i wywoływać depresję oddechową u noworodka. Jeżeli są stosowane w okresie ciąży regularnie, u noworodka mogą wystąpić objawy zespołu odstawiennego. W czasie ostatnich 2-3 h przed oczekiwanym terminem porodu, pentazocynę można stosować wyłącznie po rozważeniu, korzyści dla matki w stosunku do potencjalnego zagrożenia dla płodu. Pentazocynę należy ostrożnie stosować u kobiet w trakcie porodu przedwczesnego. Małe ilości pentazocyny przenikają do mleka kobiecego. Podając preparat kobietom karmiącym piersią należy zachować ostrożność.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Pentazocinum WZF skutki uboczne
Najczęściej występujące działania niepożądane to: nudności, wymioty, senność, nadmierne wydzielanie potu, zawroty głowy, oszołomienie. Zaburzenia serca i zaburzenia naczyniowe: nadciśnienie tętnicze, tachykardia, depresja krążeniowa, niedociśnienie tętnicze (rzadko). Zaburzenia układu nerwowego: omamy, ból głowy, euforia, dezorientacja, niezwykłe marzenia senne, bezsenność, splątanie, drżenia, parestezje, omdlenie, napady drgawkowe typu grand mal oraz podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: stwardnienie tkanek miękkich, guzki, zagłębienie skóry w miejscach dokonywania wstrzyknięć, owrzodzenia i znaczne stwardnienie skóry i tkanki podskórnej oraz rzadko położonych głębiej mięśni. Donoszono o włóknieniu mięśni, bólu i pieczeniu w czasie wstrzykiwania. Odnotowywano reakcje alergiczne, niekiedy o ciężkim przebiegu, takie jak obrzęk twarzy lub wstrząs anafilaktyczny, nagłe zaczerwienienie skóry, w tym skóry twarzy oraz zapalenie skóry ze świądem. Opisywano również przypadki toksycznej nekrolizy naskórka oraz rumienia wielopostaciowego. Dreszcze. Zaburzenia żołądka i jelit: zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, skurcz dróg żółciowych oraz ból brzucha. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zmniejszenie liczby białych krwinek, w rzadkich przypadkach agranulocytoza, zwykle odwracalna, przemijająca eozynofilia o umiarkowanym nasileniu. Zaburzenia oka: zaburzenia widzenia (nieostre widzenie), zaburzenia akomodacji, zwężenie źrenic. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: depresja oddechowa. Zaburzenia psychiczne: zespół odstawienny. Długotrwałe stosowanie (szczególnie w dużych dawkach) może wywołać uzależnienie fizyczne. Przerwanie leczenia pentazocyną w takim przypadku prowadzi do wystąpienia zespołu odstawiennego. Ciąża, połóg i okres okołoporodowy: zmiany częstości i siły skurczów macicy w trakcie porodu. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zatrzymanie moczu (w rzadkich przypadkach).
Pentazocinum WZF przedawkowanie
Objawy przedawkowania pentazocyny: senność, depresja oddechowa, hipotensja. W ciężkich przypadkach może wystąpić niewydolność serca i pogłębiająca się śpiączka, zwłaszcza u osób, które zażyły inne substancje działające depresyjnie na czynność OUN, takie jak alkohol, leki uspokajające, nasenne lub przeciwhistaminowe. Postępowanie w przypadku przedawkowania: przywrócenie drożności oddechowej, wentylacji płuc i wdrożenie tlenoterapii. Należy zastosować odpowiednie środki wspomagające krążenie. W przypadku wystąpienia depresji oddechowej zaleca się podanie pozajelitowo naloksonu – początkowo od 0,4 mg do 2 mg; jeżeli zachodzi konieczność dawki naloksonu można powtarzać co 2-3 minuty do dawki 10 mg. Może być konieczne leczenie przeciwdrgawkowe.
Pentazocinum WZF działanie i stosowanie
Pentazocyna jest opioidowym lekiem przeciwbólowym o mieszanej aktywności agonistyczno-antagonistycznej, przeznaczonym do leczenia bólu o umiarkowanym lub dużym nasileniu.
Pentazocinum WZF a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.