Początkowe leczenie trwa 4 tyg. Po 4 tyg. należy ponownie zbadać pacjentów i ocenić konieczność dalszego leczenia. Dorośli i młodzież (>12 lat i o mc. ≥35 kg) 1-2 tabl. po 10 mg 3-4x/dobę, maks. dawka dobowa wynosi 80 mg. Tabl. uleg. rozp. w j. ustnej nie są odpowiednie do stosowania u dzieci w
Oroperidys przeciwskazania
Produkt leczniczy jest przeciwwskazany w następujących sytuacjach: znana nadwrażliwość na domperydon lub na którąkolwiek substancję pomocniczą;. guz przysadki mózgowej wydzielający prolaktynę (prolactinoma). Nie należy stosować produktu w sytuacji kiedy pobudzenie perystaltyki układu pokarmowego może być szkodliwe, tzn. w wypadku krwawienia żołądkowo-jelitowego, mechanicznej niedrożności jelit lub perforacji układu pokarmowego.
Oroperidys w ciąży
Istnieją ograniczone dane po wprowadzeniu produktu do obrotu, dotyczące stosowania domperydonu u kobiet w ciąży. Badanie u szczurów wykazało toksyczny wpływ na rozród po dużej, toksycznej dla samicy dawce. Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Z tego względu ten produkt leczniczy powinien być stosowany podczas ciąży tylko w przypadku uzasadnionym przez spodziewane korzyści terapeutyczne. Produkt przenika do mleka u szczurów w okresie laktacji (w większości w postaci metabolitów: maks. stężenie wynoszące 40 i 800 ng/ml odpowiednio po podaniu doustnym i dożylnym 2,5 mg/kg mc.). Stężenia domperydonu w mleku u kobiet karmiących piersią wynoszą 10-50% stężeń w osoczu, oczekuje się, że nie są >10 ng/ml. Należy spodziewać się, że po podaniu największej zalecanej dawki, całkowita ilość domperydonu, która przeniknęła do mleka ludzkiego jest
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Oroperidys skutki uboczne
Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) reakcje alergiczne w tym anafilaksja, wstrząs anafilaktyczny, reakcja anafilaktyczna, pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy. Zaburzenia endokrynologiczne: (rzadko) zwiększone stężenia prolaktyny. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo rzadko) pozapiramidowe działania niepożądane. Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym bardzo rzadkie przemijające skurcze jelit; (bardzo rzadko) biegunka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) świąd, wysypka. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (rzadko) mlekotok, ginekomastia, brak miesiączki. Zaburzenia serca:(bardzo rzadko) arytmia komorowa; (nieznana) wydłużenie odcinka QTc. W związku z tym, że przysadka jest poza barierą krew-mózg, domperydon może powodować zwiększenie stężenia prolaktyny. W rzadkich przypadkach hiperprolaktynemia może prowadzić do neuroendokrynologicznych działań niepożądanych, takich jak mlekotok, ginekomastia i brak miesiączki. Pozapiramidowe działania niepożądane występują bardzo rzadko u noworodków i niemowląt, wyjątkowo występują u dorosłych. Te działania niepożądane przemijają spontanicznie i całkowicie, gdy tylko przerwane zostanie stosowanie produktu leczniczego.
Oroperidys przedawkowanie
Objawami przedawkowania mogą być: senność, dezorientacja i reakcje pozapiramidowe, zwłaszcza u dzieci. Nie ma specyficznego antidotum, w przypadku przedawkowania pomocne może być zastosowanie płukania żołądka, a także podanie węgla aktywowanego. Zaleca się dokładny nadzór medyczny oraz leczenie podtrzymujące. Do kontrolowania reakcji pozapiramidowych może być pomocne stosowanie leków przeciwcholinergicznych, leków przeciw parkinsonizmowi.
Oroperidys działanie i stosowanie
Domperydon jest antagonistą dopaminy o działaniu przeciwwymiotnym. Domperydon nie przenika łatwo przez barierę krew-mózg. U osób stosujących domperydon, zwłaszcza u dorosłych, pozapiramidowe działania niepożądane są bardzo rzadkie, ale domperydon pobudza wydzielanie prolaktyny przez przysadkę mózgową. Działanie przeciwwymiotne leku może być spowodowane jednocześnie działaniem obwodowym (pobudzającym motorykę żołądka) oraz antagonizmem w stosunku do receptorów dopaminowych, zlokalizowanych w chemorecepcyjnej strefie wyzwalającej, leżącej poza barierą krew-mózg, w obrębie pola najdalszego mózgu. Badania na zwierzętach, a także oznaczone małe stężenia leku w mózgu, wskazują głównie na działanie obwodowe domperydonu na receptory dopaminowe. Badania u ludzi wykazały, że doustnie podany domperydon zwiększa napięcie zwieracza dolnego przełyku, poprawia motorykę dwunastnicy oraz przyspiesza opróżnianie żołądka. Nie wpływa na wydzielanie żołądkowe.