Nadwrażliwość na benzodwuazepiny lub którykolwiek składnik leku. pacjenci wrażliwi na jeden środek z grupy benzodwuazepin mogą być wrażliwi na inne benzodwuazepiny, jaskra (glaucoma) z zamkniętym kątem przesączenia, miastenia (myasthenia gravis), ciąża lub okres karmienia, upośledzanie czynności wątroby, ostra niewydolność oddechowa, zespół bezdechu sennego.
Lek i napięcie emocjonalne związane ze stresami życia codziennego nie wymagają stosowania anksjolityków. Przewlekłe leczenie alprazolamem może prowadzić do uzależnienia. Wskutek nagłego odstawienia leku lub równoczesnego podawania z flumazenilem oraz u dzieci, których matki przyjmowały alprazolam w czasie ciąży – może rozwinąć się zespół abstynencyjny. Alprazolam wykazuje wyraźne działanie przeciwdepresyjne, jednak słabsze i o innym mechanizmie niż typowe leki przeciwdepresyjne. Nie zaleca się spożywania alkoholu w trakcie leczenie alprazolamem. Nie należy stosować u osób skłonnych do nadużywania leków. Nie należy także stosować u pacjentów z niedokrwieniem mózgu, także przemijającym (TIA), na przykład u pacjentów z miażdżycą tętnic mózgowych, szczególnie jeśli powoduje zaburzenia świadomości lub orientacji. Podczas stosowania większych dawek alprazolamu u pacjentów z lękiem należy podejmować te same środki ostrożności, co podczas leczenia pacjentów z depresją, z uwagi na możliwość wystąpienia myśli lub czynów samobójczych. Opisywano przypadki wystąpienia łagodnych stanów maniakalnych, stanów pobudzenia maniakalnego u chorych z depresją leczonych alprazolamem. Osobom w podeszłym wieku zaleca się podawanie dawek mniejszych ze względu na wydłużenie T0,5 leku. Benzodwuazepiny podawane doustnie mogę wywołać u osób w podeszłym wieku bezdech, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, bradykarię, zatrzymanie czynności serca. Leku nie należy podawać dzieciom i młodzieży do 18 rż. z uwagi na to, że bezpieczeństwo podawania i skuteczności leczenie alprazolamem w tej grupie wiekowej nie jest znane.
neurol dawkowanie
Doustnie. Leczenie należy rozpocząć od najmniejszej dawki. Pierwszą dawkę należ podać przed snem. Dawkę należ ustalić indywidualnie biorąc pod uwagę nasilenie objawów choroby oraz reakcje pacjenta na leczenie. Długotrwale leczenie może powodować uzależnienie od leku. Nagle odstawienie leku jest przeciwwskazane. Należy stopniowo zmniejszać dawki o 0,5 mg co 3 dni. Lek powinien być przyjmowany po posiłkach. Należy także pamiętać, że skuteczność preparatu w długotrwałym leczeniu lęku przekraczającym okres 6 m-cy, nie została udowodniona. Zaburzenia lękowe z napadami leku: dawka początkowa 0,5 mg 3 razy/dobę. Dawkę leku można zwiększać o 1 mg co 3 dni. U większości pacjentów skuteczna dawka to 4-6 mg/dobę w dawkach podzielonych, jednak w niektórych przypadkach może być konieczna dawka 10 mg/dobę. Zazwyczaj leczenie trwa 4-10 tyg. (ze stopniowym zmniejszaniem dawek włącznie). Zaburzenia lękowe uogólnione bez lub z współistniejącą depresją: dawka początkowa 0,25-0,5 mg 3 razy/dobę. Dawkę można zwiększać o 1 mg co 3 dni. Największa zalecana dawka to 4 mg/dobę w dawkach podzielonych. Zaburzenie lękowe uogólnione mogą być leczone przez okres do 4 m-cy, włączając w ten okres stopniowe zmniejszanie dawek przed odstawieniem leku. Z uwagi na fakt, że lek jest metabolizowany w wątrobie i wydalany głównie z moczem, u chorych z poważnym upośledzeniem funkcji tych narządów, należy odpowiednio zmniejszyć dawki leku.
Neurol działanie i stosowanie
Pochodna benzodwuazepiny (BZD) o działaniu przede wszystkim przeciwlękowym, w mniejszym stopniu uspokajającym, nasennym, przeciwdrgawkowym, zmniejszającym napięcie mięśni. Ponadto wykazuje działanie przeciwdepresyjne, jednak słabsze i o innym działaniu niż typowe leki przeciwdepresyjne. Mechanizm działania alprazolamu wiąże się z endogennym neuroprzekaźnikiem, kwasem γ-aminomasłowym (GABA) i receptorem (GABA-A), poprzez które alprazolam wywiera większość działań w układzie nerwowym. Benzodwuazepiny nasilają wiązanie GABA z receptorem i zwiększają jego biologiczne działanie. Lek po podaniu doustnym wchłania się szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego, osiągając po 1-2 h maks. stężenie w surowicy. Biologiczna dostępność wynosi 90%. Alprazolam i jego metabolity są wydalane głównie z moczem (około 80% w ciągu 72 h). W formie niezmienionej jest wydalane 20% podanej dawki leku. T0,5 alprazolamu waha się od 10 do 12 h. U chorych z marskością wątroby, otyłych, w podeszłym wieku ulega wydłużeniu.
neurol skutki uboczne
Występują zwykle na początku leczenia i ustępują w większości przypadków samoistnie, lub po zmniejszeniu dawki leku. Osoby starsze lub wyniszczone, dzieci, pacjenci z upośledzeniem czynności wątroby lub zmniejszonym stężeniem albumin w surowicy są bardziej wrażliwi na działanie benzodwuazepin na o.u.n. Dwubenzoazepiny mogą powodować wystąpienie: spadku ciśnienia krwi, rzadkoskurczu, zatrzymanie czynności serca szczególnie u pacjentów w starszym wieku, ciężko chorych pacjentów z niewydolnością oddechową, z zaburzeniami krążenia. U chorych przyjmujących równocześnie narkotyki, barbiturany lub alkohol obserwowano osłabienie siły mięśniowej. Rzadko występujące: nadwrażliwość na alprazolam, depresja. Sporadycznie występujące: skórne reakcje uczuleniowe, nieprawidłowy skład krwi, agranulocytoza, niedokrwistość, leukopenia, neutropenia, trombocytopenia, objawy pozapiramidowe, zaburzenia koncentracji, zaburzenia pamięci, osłabienie siły mięśniowej, omamy, zaburzenia widzenia, senność, pobudzenie, nerwowość, drażliwość, drgawki, zaburzenia czynności wątroby, obniżenie ciśnienia krwi, zapalenie żył, zakrzepica.
neurol przedawkowanie
Dawka toksyczne leku przedawkowanego doustnie wynosi 0,33 mg/kg mc. Objawy przedawkowania alprazolamu są efektem jego zwiększonej aktywności farmakologicznej. Są to głównie: ataksja i senność. Postępowanie przy przedawkowaniu obejmuje podstawowe czynności, takie jak: sprowokowanie wymiotów i/lub płukanie żołądka, stałe monitorowanie podstawowych czynności życiowych (wlewy dożylne), leczenie objawowe. Zwiększenie wydalania moczu, hemodializa, mają mniejsze znaczenie w leczeniu przedawkowania preparatem alprazolam. Specyficznym antagonistą benzodwuazepin jest flumazenil.
neurol w ciąży
Stosowanie leku w ciąży jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdy jego stosowanie u matki jest bezwzględnie konieczne, a stosowanie bezpieczniejszego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. Alprazolam przenika do mleka matek karmiących i nie należy go stosować w okresie karmienia piersią.
neurol a karmienie piersią
Stosowanie leku w ciąży jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdy jego stosowanie u matki jest bezwzględnie konieczne, a stosowanie bezpieczniejszego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. Alprazolam przenika do mleka matek karmiących i nie należy go stosować w okresie karmienia piersią.
neurol a alkohol
Występują zwykle na początku leczenia i ustępują w większości przypadków samoistnie, lub po zmniejszeniu dawki leku. Osoby starsze lub wyniszczone, dzieci, pacjenci z upośledzeniem czynności wątroby lub zmniejszonym stężeniem albumin w surowicy są bardziej wrażliwi na działanie benzodwuazepin na o.u.n. Dwubenzoazepiny mogą powodować wystąpienie: spadku ciśnienia krwi, rzadkoskurczu, zatrzymanie czynności serca szczególnie u pacjentów w starszym wieku, ciężko chorych pacjentów z niewydolnością oddechową, z zaburzeniami krążenia. U chorych przyjmujących równocześnie narkotyki, barbiturany lub alkohol obserwowano osłabienie siły mięśniowej. Rzadko występujące: nadwrażliwość na alprazolam, depresja. Sporadycznie występujące: skórne reakcje uczuleniowe, nieprawidłowy skład krwi, agranulocytoza, niedokrwistość, leukopenia, neutropenia, trombocytopenia, objawy pozapiramidowe, zaburzenia koncentracji, zaburzenia pamięci, osłabienie siły mięśniowej, omamy, zaburzenia widzenia, senność, pobudzenie, nerwowość, drażliwość, drgawki, zaburzenia czynności wątroby, obniżenie ciśnienia krwi, zapalenie żył, zakrzepica.
Lek i napięcie emocjonalne związane ze stresami życia codziennego nie wymagają stosowania anksjolityków. Przewlekłe leczenie alprazolamem może prowadzić do uzależnienia. Wskutek nagłego odstawienia leku lub równoczesnego podawania z flumazenilem oraz u dzieci, których matki przyjmowały alprazolam w czasie ciąży – może rozwinąć się zespół abstynencyjny. Alprazolam wykazuje wyraźne działanie przeciwdepresyjne, jednak słabsze i o innym mechanizmie niż typowe leki przeciwdepresyjne. Nie zaleca się spożywania alkoholu w trakcie leczenie alprazolamem. Nie należy stosować u osób skłonnych do nadużywania leków. Nie należy także stosować u pacjentów z niedokrwieniem mózgu, także przemijającym (TIA), na przykład u pacjentów z miażdżycą tętnic mózgowych, szczególnie jeśli powoduje zaburzenia świadomości lub orientacji. Podczas stosowania większych dawek alprazolamu u pacjentów z lękiem należy podejmować te same środki ostrożności, co podczas leczenia pacjentów z depresją, z uwagi na możliwość wystąpienia myśli lub czynów samobójczych. Opisywano przypadki wystąpienia łagodnych stanów maniakalnych, stanów pobudzenia maniakalnego u chorych z depresją leczonych alprazolamem. Osobom w podeszłym wieku zaleca się podawanie dawek mniejszych ze względu na wydłużenie T0,5 leku. Benzodwuazepiny podawane doustnie mogę wywołać u osób w podeszłym wieku bezdech, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, bradykarię, zatrzymanie czynności serca. Leku nie należy podawać dzieciom i młodzieży do 18 rż. z uwagi na to, że bezpieczeństwo podawania i skuteczności leczenie alprazolamem w tej grupie wiekowej nie jest znane.
Hamujące działanie alprazolamu na o.u.n. nasila się podczas równoczesnego stosowania następujących leków: psychotropowych, przeciwdrgawkowych, antyhistaminowych oraz innych leków działających depresyjnie na o.u.n., a także alkoholu. Równoczesne podawanie alprazolamu i opioidowych środków przeciwbólowych pozwala na zmniejszenie o 1/3 część dawek narkotycznych leków przeciwbólowych. Cymetydyna, dekstropropoksyfen, disulfiram, erytromycyna oraz doustne środki antykoncepcyjne mogą hamować metabolizm wątrobowy alprazolamu i wydłużać T0,5. Równoczesne podawanie klozapiny i alprazolamu może prowadzić do zapaści, z towarzyszącą niekiedy niewydolnością oddechową, zatrzymaniem czynności serca. Palenie tytoniu może skracać T0,5. Podczas podawania alprazolamu w dawce dobowej przekraczającej 4 mg obserwowano zwiększenie stężenia imipraminy i dezypraminy. wydalenie alprazolamu nie uległo natomiast zmianie. Alprozalam zwiększa nieznacznie stężenie litu w surowicy, nasila działanie pochodnych d-tubokuraryny, środków zwiotczających i obniżających napięcie mięśni osłabia działanie lewopody. Cizaprid nasila przemijająco działanie alprazolamu, ponieważ powoduje zwiększenie szybkości wchłaniania leku. Równoczesne podawanie alprazolamu z fenytoiną może powodować zwiększenie jej stężenia w surowicy krwi i nasilenie działań niepożądanych. możliwe jest działanie przeciwne, jak również brak interakcji.