Dawkę oraz godziny podawania produktu należy dostosować indywidualnie dla pacjenta, w zależności od stopnia nasilenia choroby oraz jego rytmu aktywności. W przypadku dławicy piersiowej samoistnej, ostatnią należną dawkę molsydominy najlepiej przyjmować przed zaśnięciem. Jeżeli zachodzi konieczność zwiększenia dawki produktu, należy ją zwiększać stopniowo, aby uniknąć u niektórych pacjentów uporczywych bólów głowy. Preparat można przyjmować przed posiłkami, w czasie posiłków lub po posiłkach. Zwykle 1-2 mg 3-4x/dobę (3-8 mg molsydominy/dobę). W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 4 mg 3-4x/dobę (12-16 mg molsydominy/dobę). Pacjenci z niewydolnością wątroby i/lub nerek: patrz Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności.
Molsidomina WZF przeciwskazania
Nadwrażliwość na molsydominę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Wstrząs. Znacznego stopnia niedociśnienie tętnicze. Ciąża, szczególnie I trymestr. Okres karmienia piersią. Jednoczesne stosowanie syldenafilu i molsydominy jest przeciwwskazane.
Molsidomina WZF w ciąży
W badaniach na zwierzętach nie wykazano, aby molsydomina działała teratogennie. Nie przeprowadzono jednak odpowiednio liczebnych, dobrze kontrolowanych badań u ludzi. Stosowanie molsydominy u kobiet w ciąży, szczególnie w I trymestrze jest przeciwwskazane. Stosowanie molsydominy przez kobiety karmiące piersią jest przeciwwskazane.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Molsidomina WZF skutki uboczne
Częstość działań niepożądanych nie może być określona na podstawie dostępnych danych. Mogą wystąpić następujące działania niepożądane: zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy (występujące na początku leczenia i zwykle przemijające w trakcie jego trwania), zawroty głowy. Zaburzenia naczyniowe: obniżenie ciśnienia tętniczego, hipotonia ortostatyczna. Zaburzenia żołądka i jelit: nudności. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zaczerwienienie twarzy, wysypki skórne.
Molsidomina WZF przedawkowanie
Objawem przedawkowania są silne bóle głowy, hipotonia oraz tachykardia. Jeśli od połknięcia wielokrotności zwykłej dawki jednorazowej nie upłynęła więcej niż 1 h można rozważyć możliwość płukania żołądka. Poza tym należy wdrożyć leczenie objawowe. W lekkich przypadkach wystarczające może być ułożenie pacjenta z uniesionymi kończynami dolnymi. W przypadku nasilenia objawów konieczne może być np. dożylne podanie płynów (np. podanie dożylne wlewem kroplowym roztworu soli fizjologicznej) w celu wypełnienia łożyska naczyniowego.
Molsidomina WZF działanie i stosowanie
Molsydomina jest pochodną sydnoniminy. Aktywnym metabolitem molsydominy jest linsydomina (SIN 1A) – związek zmniejszający napięcie mięśni gładkich naczyń oraz działający antyagregacyjnie. Rozkurcz mięśni gładkich powoduje m.in. zwiększenie pojemności żył pozawłośniczkowych, przez co zwiększa się pojemność łożyska żylnego i zmniejsza powrót żylny, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia napełniania obu komór. To z kolei zmniejsza pracę serca i poprawia warunki hemodynamiczne w krążeniu wieńcowym. Rozszerzenie naczyń tętniczych powoduje zmniejszenie oporu obwodowego, prowadzące do bezpośredniego zmniejszenia pracy serca i ciśnienia wewnątrzkomorowego ze spadkiem zapotrzebowania tlenowego serca. Znosi ponadto skurcz tętnic wieńcowych i rozszerza duże gałęzie tych tętnic. Działanie antyagregacyjne molsydominy ma znaczenie kliniczne w leczeniu choroby niedokrwiennej serca. W odróżnieniu od azotanów, molsydomina nie powoduje tachyfilaksji.
Molsidomina WZF a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.