Nadwrażliwość na bursztynian metoprololu, inne leki b-adrenolityczne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Blok przedsionkowo-komorowy II lub III°. Nieleczona niewydolność serca (obrzęk płuc, zaburzony przepływ krwi, niedociśnienie) i stałe lub okresowe stosowanie agonistów receptorów b-adrenergicznych. Bradykardia zatokowa
Ostrożnie stosować w astmie oskrzelowej, w razie konieczności należy zwiększyć dawki leków b2-mimetycznych. W cukrzycy może zaburzać kontrolę glikemii i maskować objawy hipoglikemii. Może maskować objawy nadczynności tarczycy. W czasie leczenia metoprololem mogą ulec nasileniu zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego. Może nasilać objawy chromania przestankowego oraz objawy łuszczycy. W razie konieczności leczenia pacjentów z guzem chromochłonnym należy wcześniej rozpocząć podawanie a-adrenolityku. Może zwiększać wrażliwość na alergeny oraz nasilenie reakcji anafilaktycznych. W razie konieczności przerwania leczenia metoprololem lek należy odstawiać stopniowo przez okres 2 tyg. Nagłe odstawienie może zaostrzać niewydolność serca i zwiększać ryzyko zawału mięśnia sercowego i nagłego zgonu. Dotychczas brak wystarczających danych klinicznych dotyczących stosowania metoprololu w niewydolności serca współistniejącej z: zawałem serca lub niestabilną chorobą wieńcową w czasie ostatnich 4 tyg.. zaburzeniami czynności nerek i wątroby. wiekiem poniżej 40 i powyżej 80 lat. istotnymi hemodynamicznie wadami zastawek serca oraz kardiomiopatią przerostową zawężającą. przebytą w ostatnich 4 m-cach operacją kardiochirurgiczną. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami metabolicznymi przebiegającymi z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub złym wchłanianiem glukozo-galaktozy, nietolerancją fruktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni stosować tego leku.
metohexal dawkowanie
Nadciśnienie tętnicze: w łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniu 50 mg/dobę, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 100-200 mg/dobę lub dołączyć inny lek hipotensyjny. Choroba wieńcowa: 100-200 mg/dobę. Zaburzenia rytmu serca: 100-200 mg/dobę. Po zawale mięśnia sercowego: 200 mg/dobę. Profilaktyka migreny: 100-200 mg/dobę. Niewydolność serca: zalecana dawka w niewydolności III-IV kl. NYHA początkowo 12,5 mg/dobę przez 1 tydzień, a następnie 25 mg/dobę. w niewydolności serca II kl. NYHA zalecana dawka początkowa wynosi 25 mg/dobę przez 2 tyg., następnie można podwajać dawkę co 2 tyg. do dawki dobowej 200 mg lub najwyższej tolerowanej przez pacjenta.
metohexal przedawkowanie
Może powodować ciężką hipotonię, bradykardie zatokową, blok przedsionkowo-komorowy, niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, zatrzymanie akcji serca, utratę przytomności, skurcz oskrzeli, sinicę, nudności, wymioty. Leczenie objawowe.
metohexal w ciąży
W ciąży stosować jedynie gdy korzyść dla matki przewyższa ryzyko dla płodu.
metohexal a karmienie piersią
W ciąży stosować jedynie gdy korzyść dla matki przewyższa ryzyko dla płodu.
metohexal a alkohol
Należy zachować szczególną ostrożność, stosując jednocześnie z lekami blokującymi zwoje współczulne i inhibitorami MAO. Nie należy stosować preparatu jednocześnie z pochodnymi kwasu barbiturowego ze względu na przyspieszony metabolizm. Jeżeli pacjent jest leczony jednocześnie klonidyną i metoprololem, a jest konieczne przerwanie podawania klonidyny, należy najpierw stopniowo zakończyć podawanie metoprololu i następnie w ciągu kilku dni podawanie klonidyny. Leki blokujące kanały wapniowe z grupy werapamilu oraz diltiazemu oraz leki antyarytmiczne z grupy chinidyny i amiodaron stosowane jednocześnie z metoprololem mogą powodować wystąpienie ciężkich zaburzeń automatyzmu i przewodnictwa, a także nasilenie działania inotropowo ujemnego. Podawany jednocześnie z wziewnymi anestetykami może nasilać ich działanie kardiodepresyjne. Rifampicyna podawana jednocześnie powoduje zmniejszenie stężenia leku w surowicy. Zwiększenie stężenia metoprololu w surowicy może wystąpić po zastosowaniu cymetydyny, hydralazyny, leków z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (np. paroksetyny, fluoksetyny i sertraliny) i po wypiciu alkoholu. Jednoczesne stosowanie indometacyny i innych NLPZ powoduje zmniejszenie działania hipotensyjnego preparatu. Może nasilać działanie innych leków przeciwnadciśnieniowych, doustnych leków przeciwcukrzycowych i insuliny. W razie wystąpienia reakcji alergicznych i konieczności stosowania epinefryny w czasie leczenia metoprololem, może być niezbędne podawanie większych jej dawek.
metohexal skutki uboczne
Występują u około 10% leczonych z częstością i nasileniem zależnymi od dawki. Występujące często (>1/100 pacjentów): zmęczenie, bóle głowy, zawroty głowy. bradykardia, uczucie zimna w obwodowych częściach kończyn, hipotonia ortostatyczna (rzadko omdlenie), kołatanie serca. bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia. Występujące rzadko (1/1000 pacjentów): ból w klatce piersiowej, zwiększenie masy ciała. przemijające zaostrzenie objawów niewydolności serca, blok I°, obrzęki. zaburzenia snu, parestezje. duszność, skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową. Występujące w pojedynczych przypadkach (