Dawkowanie ustala się indywidualnie. Nie należy przekraczać dobowej dawki 150 mg. Dorośli: Depresja łagodna do umiarkowanej: 25-75 mg 1-3x/dobę. Ciężka depresja: 25 mg 3x/dobę lub 75 mg/dobę. Jeżeli jest to konieczne, dawka dobowa może być stopniowo zwiększana, do dawki maks. 150 mg. Pacjenci w podeszłym wieku: zaleca się stosowanie mniejszych dawek. Leczenie należy rozpocząć 25 mg/dobę. Jeśli jest to konieczne, dawkę można powoli i stopniowo zwiększać do 75 mg w 1-3 dawkach podzielonych, w zależności od tolerancji i odpowiedzi na leczenie. Zwykle pełne działanie występuje po kilku tygodniach. Lek należy odstawiać stopniowo.
Ludiomil przeciwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu lub trójcykliczne leki przeciwdepresyjne. Ciężka choroba serca, nerek lub wątroby (obecnie lub w przeszłości). Jaskra. Choroby gruczołu krokowego. Występowanie napadów padaczkowych.
Ludiomil w ciąży
Lek przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ludiomil skutki uboczne
Najczęściej: uczucie pustki w głowie, senność, zmęczenie, ból głowy, drżenia i suchość w ustach, zawroty głowy Sporadycznie: zwiększony apetyt, niepokój psychoruchowy, senność dzienna, pobudzenie, lęk, mania, hipomania, agresywność, zaburzenia pamięci, zaburzenia snu, bezsenność, koszmary senne, nasilenie depresji, zaburzenia koncentracji, zawroty głowy, upośledzenie wymowy, parestezje (drętwienia, mrowienia), osłabienie mięśniowe, zaparcia, pocenie się, uczucie gorąca, zamazanie widzenia, zaburzenia akomodacji, zaburzenia oddawania moczu, częstoskurcz zatokowy, uczucie kołatania serca, ortostatyczne spadki ciśnienia, zmiany w zapisie EKG bez objawów klinicznych, nudności, wymioty, dolegliwości brzuszne, alergiczne reakcje skórne (wysypka, pokrzywka), czasami przebiegające z gorączką, nadwrażliwość na światło, zwiększenia masy ciała, zaburzenia popędu płciowego i potencji. Preparat należy odstawić gdy wystąpią: reakcje skórne (swędzenie lub zaczerwienienie), gorączka i ból gardła, dreszcze, niepokój ruchowy, utrata równowagi, zamazane widzenie, ból oka, zaparcie, osłabienie mięśniowe lub sztywność mięśni. Trudności w przełykaniu płynów, niemiarowy rytm serca (przyspieszone bicie serca, kołatanie), dezorientacja, omamy, napady drgawkowe.
Ludiomil przedawkowanie
Szczególnie niebezpieczne u małych dzieci. Objawy występują parę godzin po przedawkowaniu. Są to: nasilona senność, zaburzenia koncentracji uwagi; szybki lub wolny, nieregularny rytm serca; niepokój ruchowy i pobudzenie; utrata koordynacji mięśniowej i sztywność mięśni; skrócenie oddechu; napady drgawkowe; wymioty; gorączka.
Ludiomil działanie i stosowanie
Czterocykliczny lek przeciwdepresyjny. Wybiórczy inhibitor wychwytu zwrotnego noradrenaliny w korze mózgowej. Pomaga złagodzić objawy depresji, takie jak: lęk, smutek, utrata zainteresowań, trudności w wykonywaniu codziennych czynności, nerwowość i samooskarżanie się. Łagodzi również objawy związane z depresją, takie jak: obniżenie nastroju, zmęczenie, zaburzenia snu, zawroty głowy, bóle głowy, niestrawność i ból. Wchłania się powoli z przewodu pokarmowego. Maks. stężenie osiąga po 8 h. T0,5 wynosi średnio 43 h. Wydalany głównie z moczem.