Przewód pokarmowy. Podczas leczenia lub po jego zakończeniu mogą pojawiać się objawy rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. Rzadko obserwowano nudności i wymioty. Najczęstszym działaniem niepożądanym jest biegunka, która jednak tylko wyjątkowo występuje w nasileniu, uzasadniającym przerwanie leczenia. Opisywano również niestrawność i ból brzucha. Podobnie jak po podaniu penicylin i niektórych cefalosporyn, podczas leczenia cefaleksyną obserwowano rzadko przejściowe zapalenie wątroby i żółtaczkę cholestatyczną. Nadwrażliwość. Obserwowano reakcje alergiczne pod postacią wysypek, pokrzywki, obrzęku naczyniowego, i rzadko rumienia wielopostaciowego, zespołu Stevensa-Johnsona lub zespołu Lyella. Reakcje te zwykle ustępują po odstawieniu leku, w niektórych przypadkach konieczne jest leczenie podtrzymujące. Opisywano również reakcje anafilaktyczne. Inne opisywane działania niepożądane to świąd narządów płciowych lub ogólny, drożdżyce narządów płciowych, zapalenie pochwy i upławy, zawroty głowy, uczucie zmęczenia, ból głowy, pobudzenie, zaburzenia świadomości, halucynacje, bóle stawowe, zapalenie stawów. Rzadko występuje odwracalne śródmiąższowe zapalenie nerek. Obserwowano też eozynofilię, neutropenię, trombocytopenię oraz nieznaczny wzrost aktywności ALT i AST.
Keflex działanie i stosowanie
Cefaleksyna jest półsyntetyczną cefalosporyną, przeznaczoną do stosowania doustnego. Jest aktywna in vitro wobec następujących drobnoustrojów: paciorkowców β-hemolizujących; Staphylococcus Aureus (włącznie ze szczepami wytwarzającymi β-laktamazy); Streptococcus Pneumoniae; Escherichia Coli; Klebsiella spp.; Haemophilus Influenzae; Moraxella Catarrhalis. Cefaleksyna jest stabilna w środowisku kwaśnym i może być podawana niezależnie od posiłków. Po podaniu doustnym lek jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Cefaleksyna w około 70% jest wydalana w stanie niezmienionym z moczem w ciągu 12 h.
Keflex przeciwskazania
Cefaleksyna jest przeciwwskazana u chorych z rozpoznaną alergią na cefalosporyny. Praktycznie wszystkie antybiotyki o szerokim zakresie działania (w tym makrolidy, penicyliny półsyntetyczne i cefalosporyny) mogą być przyczyną rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy; jednak nie każda biegunka pojawiająca się podczas przyjmowania antybiotyku jest objawem tego schorzenia. Jeśli podczas stosowania antybiotyku u chorego wystąpi biegunka, pacjent powinien zasięgnąć porady lekarza, ponieważ zawsze niezbędne jest odstawienie leku, a może zaistnieć konieczność podjęcia odpowiedniego leczenia.
Keflex w ciąży
Mimo, iż nie stwierdzono, by toksyczność cefaleksyny dla noworodków i osesków szczurzych była większa niż dla dorosłych zwierząt, z uwagi na brak odpowiednich danych pochodzących z obserwacji u ludzi, stosowanie cefaleksyny w ciąży jest dopuszczalne tylko w razie zdecydowanej konieczności. Cefaleksyna jest wydzielana z mlekiem kobiecym. Stosowanie cefaleksyny podczas karmienia piersią wymaga ostrożności.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Keflex przedawkowanie
Objawy w wyniku przedawkowania cefaleksyny podanej doustnie mogą pojawić się nudności, wymioty, uczucie dyskomfortu w nadbrzuszu, biegunka i krwiomocz. Jeżeli wystąpią inne niepożądane objawy, jest prawdopodobne, że mogą być one wtórne wobec trwającej choroby, jak również mogą być wynikiem reakcji alergicznej i toksycznej spowodowanej poprzednim leczeniem. Sposób postępowania. Należy wziąć pod uwagę, że nastąpiło wielokrotne przedawkowanie leku, interakcja z innymi lekami oraz nietypowa kinetyka leku u danego pacjenta. Dopóki nie została przekroczona wyższa niż 5-cio lub 10-cio krotna dawka leku, nie ma potrzeby wykonania płukania żołądka. Należy zabezpieczyć drożność dróg oddechowych pacjenta, wentylację i krążenie, dokładnie monitorować i podtrzymywać w obrębie akceptowanych granic oznaki życiowe chorego, stężenie gazów we krwi, elektrolitów w surowicy itp. Wchłanianie leków z przewodu pokarmowego można obniżyć przez podanie węgla aktywowanego, który w wielu przypadkach jest bardziej skuteczny niż sprowokowane wymioty lub płukanie żołądka. Powtarzane dawki węgla mogą przyśpieszyć niekiedy eliminowanie pewnych leków, które zostały już wchłonięte. Należy zabezpieczyć drogi oddechowe chorego podczas opróżniania żołądka lub podawania węgla. Wymuszona diureza, dializa otrzewnowa, hemodializa lub hemoperfuzja węglowa nie zostały uznane za korzystne przy przedawkowaniu cefaleksyny; jednakże jedna z tych metod jest wskazana w krytycznych sytuacjach.
Keflex dawkowanie
Dorośli: 1-4 g/dobę w dawkach podzielonych. Dawkę 500 mg podaje się co 12 h w następujących zakażeniach: zapalenie zatok spowodowane przez paciorkowce, zakażeniach skóry i tkanek miękkich, i niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego. Leczenie zapalenia pęcherza powinno trwać 7 do 14 dni. W zakażeniach cięższych lub powodowanych przez mniej wrażliwe drobnoustroje może okazać się konieczne stosowanie wyższych dawek leku. Jeśli wymagana dawka ma być wyższa niż 4 g/dobę, należy rozważyć zastosowanie cefalosporyny pozajelitowo.