Izepox w ciąży

Należy unikać stosowania leków moczopędnych u kobiet w ciąży. Leki moczopędne mogą powodować niedokrwienie płodowo-łożyskowe z ryzykiem zaburzenia wzrostu płodu. Indapamid może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności, jednakże przed jego zastosowaniem lekarz powinien zebrać u pacjentki wywiad dotyczący ciąży lub jej planowania. Indapamid przenika do mleka kobiecego. Z tego powodu nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią.

Ciąża – trymestr 1 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Ciąża – trymestr 3 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Izepox skutki uboczne

Większość klinicznych i laboratoryjnych objawów niepożądanych zależy od dawki. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) trombocytopenia, leukopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna. Zaburzenia układu nerwowego: (rzadko) zawroty głowy, uczucie zmęczenia, bóle głowy, parestezje. Zaburzenia serca: (bardzo rzadko) arytmia, zmniejszenie ciśnienia tętniczego. Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) nudności, zaparcia, suchość w jamie ustnej; (bardzo rzadko) zapalenie trzustki. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) niewydolność nerek. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zaburzenia czynności wątroby: (częstość nieznana) u pacjentów z niewydolnością wątroby możliwość rozwoju encefalopatii wątrobowej. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wysypki grudkowo-plamiste; (niezbyt często) plamica; (bardzo rzadko) obrzęk naczynioruchowy i/lub pokrzywka, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevens-Johnsona; (częstość nieznana) możliwość nasilenia objawów współistniejącego tocznia rumieniowatego układowego. Odnotowano przypadki nadwrażliwości na światło. Badania diagnostyczne: w trakcie badań klinicznych u 10% pacjentów obserwowano hipokaliemię (stężenie potasu

Izepox dawkowanie

1 tabl./dobę, najlepiej rano. W większych dawkach indapamid nie wykazuje silniejszego działania przeciwnadciśnieniowego, natomiast zwiększone jest działanie saluretyczne. Pacjenci z niewydolnością wątroby: w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby stosowanie produktu leczniczego jest przeciwwskazane. Pacjenci z niewydolnością nerek: w ciężkiej niewydolności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min.) stosowanie preparatu jest przeciwwskazane. Leki moczopędne tiazydowe i leki o podobnym działaniu są w pełni skuteczne, kiedy czynność nerek jest prawidłowa lub zaburzona jedynie w niewielkim stopniu. Pacjenci w podeszłym wieku: u pacjentów w podeszłym wieku stężenie kreatyniny w osoczu należy skorygować uwzględniając wiek, masę ciała i płeć pacjenta. Preparat może być stosowany u pacjentów w podeszłym wieku jedynie wówczas, gdy czynność nerek jest prawidłowa lub zaburzona jedynie w niewielkim stopniu. Dzieci i młodzież: z uwagi na brak danych dotyczących bezpieczeństwa oraz skuteczności nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży.

Izepox przeciwskazania

Nadwrażliwość na indapamid i/lub inne składniki preparatu lub inne sulfonamidy. Ciężka niewydolność nerek. Encefalopatia wątrobowa lub inne ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Hipokaliemia.

Izepox przedawkowanie

Nie stwierdzono toksycznego działania indapamidu w dawce do 40 mg. W wyniku ostrego zatrucia mogą wystąpić zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej (hiponatremia, hipokaliemia), nudności, wymioty, obniżenie ciśnienia tętniczego, kurcze mięśni, zawroty głowy, znużenie, dezorientacja, wielomocz lub skąpomocz aż do bezmoczu (w wyniku hipowolemii). W przypadku przedawkowania należy rozważyć wykonanie płukania żołądka z podaniem węgla aktywowanego lub bez, a także przywrócić równowagę wodno-elektrolitową w warunkach szpitalnych.

Izepox działanie i stosowanie

Indapamid jest lekiem moczopędnym. Należy do grupy nietiazydowych pochodnych sulfonamidowych i zawiera pierścień indolowy. Ma właściwości farmakologiczne zbliżone do moczopędnych leków tiazydowych. Podobnie jak one działa w części proksymalnej dystalnych kanalików krętych nefronu, gdzie powoduje zwiększenie sekrecji sodu i chlorków, a w mniejszym stopniu potasu i magnezu, zwiększając w ten sposób objętość wydalanego moczu.