Ostra biegunka, początkowa dawka 2 kaps. dla dorosłych i 1 kaps. dla dzieci, a następnie 1 kaps. po każdym kolejnym wolnym stolcu. Biegunka przewlekła, dawka początkowa 2 kaps./dobę dla dorosłych i 1 kaps./dobę dla dzieci; dawkę tę należy stosować aż do momentu uzyskania 1-2 normalnych stolców dziennie, co zazwyczaj osiąga się poprzez utrzymanie dawki 1-6 kaps./dobę; dawka maks. w biegunce ostrej i przewlekłej 8 kaps/dobę dla dorosłych. W przypadku dzieci dawka musi być dostosowana do mc. (3 kaps./20 kg mc.). Zalecana dawka nie może być przekraczana.
Imodium przedawkowanie
W przypadku przedawkowania (także przedawkowania względnego związanego z niewydolnością wątroby) mogą wystąpić następujące objawy: depresja ośrodkowego układu nerwowego (oszołomienie, zaburzenia koordynacji ruchów, senność, zwężenie źrenic, nadmierne napięcie mięśniowe, depresja oddechowa) oraz niedrożność jelita cienkiego. Dzieci mogą być bardziej wrażliwe niż dorośli na toksyczne działania leku na ośrodkowy układ nerwowy. W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania jako antidotum można podać nalokson. Ponieważ czas działania loperamidu jest dłuższy niż naloksonu (1-3 h) wskazane może być powtórne podanie naloksonu. Dlatego też pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą przez przynajmniej 48 h w celu wykrycia ewentualnego zahamowania czynności ośrodkowego układu nerwowego.
Imodium działanie i stosowanie
Doustny środek przeciwbiegunkowy. Loperamid wiąże się z receptorami opioidowymi w ścianie jelita. W następstwie tego hamuje uwalnianie acetylocholiny i prostaglandyn, hamując tym samym perystaltykę przewodu pokarmowego. Loperamid zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza odbytu i dlatego ułatwia utrzymanie stolca, jednocześnie zmniejszając natychmiastową potrzebę wypróżnienia (parcie na stolec). Loperamid prawie w ogóle nie przenika do układu krążenia. Loperamid jest łatwo wchłaniany z jelita i metabolizowany przez wątrobę, gdzie jest sprzęgany i wydzielany z żółcią. T0,5 waha się w granicach 9-14 h. Lek wydalany jest głównie z kałem.
Imodium a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Imodium przeciwskazania
Kapsułki nie są przeznaczone do leczenia dzieci poniżej 6 rż. Ponieważ leczenie biegunek za pomocą preparatu jest jedynie objawowe, biegunka, jeśli jest to możliwe, powinna być leczona przyczynowo. Preparatu nie należy stosować w leczeniu wstępnym ostrej czerwonki, gdy stwierdza się krew w kale i przebiegającej z wysoką temperaturą. Nie wolno stosować preparatu u pacjentów z ostrym wrzodziejącym zapaleniem jelit lub rzekomobłoniastym zapaleniem jelit, związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim spektrum działania. Na ogół preparat nie powinien być stosowany w przypadkach, kiedy niepożądane jest zwolnienie perystaltyki jelit. Podawanie leku musi być przerwane w wypadku wystąpienia zaparć, wzdęcia lub rozwijającej się niedrożności. Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu jest przeciwwskazaniem do jego stosowania.
Imodium w ciąży
Pomimo tego, że nie stwierdzono własności teratogennych, ani embriotoksycznych, należy dokładnie rozważyć korzyści względem potencjalnego ryzyka wiążącego się z podaniem leku kobietom w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze. Istnieje niewiele doniesień na temat wydzielania loperamidu do ludzkiego mleka. Nie zaleca się podawania leku w okresie karmienia piersią, gdyż małe ilości loperamidu zostały oznaczone w mleku karmiących matek.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Imodium skutki uboczne
W żadnym z przypadków, w których respektowane były zalecenia odnośnie dawkowania i przeciwwskazania nie obserwowano poważnego działania niepożądanego, nawet po długotrwałym podawaniu. Obserwowano następujące objawy niepożądane: reakcje nadwrażliwości na lek takie jak wysypka skórna i pokrzywka, a w bardzo rzadkich przypadkach szok anafilaktyczny i wysypka pęcherzowa, włącznie z zespołem Lyella (martwica toksyczno-rozpływna naskórka). W większości tych przypadków pacjenci przyjmowali równocześnie inne preparaty, które mogły spowodować lub przyczynić się do wystąpienia działań niepożądanych. zaparcia i/lub wzdęcia, w sporadycznych przypadkach związane z niedrożnością jelit, szczególnie wówczas gdy pacjent nie stosował się do informacji zawartych w ulotce leku. Niektóre dolegliwości są trudne do odróżnienia od objawów związanych z biegunką, mianowicie: ból brzucha lub złe samopoczucie, nudności i wymioty, zmęczenie, ospałość i zawroty głowy, suchość w jamie ustnej.