Hydroxyzinum Aflofarm skutki uboczne

Działania niepożądane, które mogą wystąpić po przyjęciu hydroksyzyny związane są głównie z hamującym lub pobudzającym wpływem na OUN, z działaniem przeciwcholinergicznym lub reakcją nadwrażliwości. Zaburzenia serca: (rzadko) tachykardia. Zaburzenia oka: (rzadko) zaburzenia akomodacji, nieostre widzenie. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) suchość w jamie ustnej; (niezbyt często) nudności; (rzadko) zaparcia, wymioty. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (częstość nieznana) zaburzenia hemopoezy z małopłytkowością i zaburzenia krzepnięcia. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) nadwrażliwość; (bardzo rzadko) wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) senność; (często) ból głowy, uspokojenie; (niezbyt często) zawroty głowy, bezsenność, drżenie; (rzadko) drgawki, dyskineza. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) pobudzenie, stan splątania; (rzadko) dezorientacja, omamy; (częstość nieznana) uczucie pustki w głowie, rozdrażnienie. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) zatrzymanie moczu. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo rzadko) skurcz oskrzeli. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) zapalenie skóry, świąd, wysypka rumieniowa, wysypka grudkowo-plamkowa, pokrzywka; (bardzo rzadko) obrzęk naczynioworuchowy, zwiększona potliwość. Zaburzenia naczyniowe: (rzadko) hipotensja. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) uczucie zmęczenia i znużenia; (niezbyt często) złe samopoczucie, gorączka; (częstość nieznana) niezborność ruchów, nadmierne pocenie się, pogorszenie czynności poznawczych u osób w podeszłym wieku. Badania diagnostyczne: (częstość nieznana) wyniki wskazujące na zaburzenia czynności wątroby. Po dawkach znacznie większych niż zwykle zalecane zgłaszano wystąpienie ruchów mimowolnych, w tym rzadkie przypadki drżenia i drgawek. Po podaniu zalecanych dawek nie notowano przypadków zahamowania czynności ośrodka oddechowego.

Hydroxyzinum Aflofarm dawkowanie

Dorośli. W leczeniu lęku: 50 mg/dobę w 2-3 dawkach podzielonych. W ciężkich przypadkach doustnie można stosować dawki do 300 mg/dobę. W objawowym leczeniu świądu: leczenie należy rozpocząć od dawki 25 mg przed snem i kontynuować zwiększając w miarę potrzeby dawkę do 25 mg 3-4x/dobę. W premedykacii przed zabiegami chirurgicznymi: 50-100 mg w dawce jednorazowej. Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 3 lat. W objawowym leczeniu świądu: dzieci 3-6 lat: 5-15 mg/dobę, maks. 50 mg/dobę, w dawkach podzielonych; dzieci powyżej 6 lat: 15-25 mg/dobę, maks. 50-100 mg/dobę, w dawkach podzielonych. W premedykacii przed zabiegami chirurgicznymi: 0,6 mg/kg mc. w dawce jednorazowej. Maks. jednorazowa dawka u dorosłych nie powinna przekraczać 100 mg, a maks. dawka dobowa nie powinna przekraczać 400 mg. U osób w podeszłym wieku oraz chorych z zaburzeniami czynności wątroby i nerek zaleca się rozpocząć podawanie produktu leczniczego od połowy zalecanej dawki. W przypadku zaburzeń czynności wątroby i nerek dawkę należy zmniejszyć ze względu na zwolniony metabolizm i wydalanie zarówno hydroksyzyny jak i jej metabolitów (m. in. cetyryzyny).

Hydroxyzinum Aflofarm przeciwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na cetyryzynę, inną pochodną piperazyny, aminofilinę lub etylenodiaminę. Okres ciąży i karmienia piersią. Porfiria.

Hydroxyzinum Aflofarm w ciąży

Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania hydroksyzyny u kobiet w ciąży. Hydroksyzyny nie należy stosować w okresie ciąży. Hydroksyzyna przechodzi przez łożysko i osiąga większe stężenia u płodu niż u matki. Produktu leczniczego nie należy podawać w czasie porodu. W jednym z badań stwierdzono związek między przyjmowaniem hydroksyzyny przez kobiety w ciąży i zaburzeniami czynności poznawczych u dzieci w wieku 5 lat. U noworodków, których matki otrzymywały hydroksyzynę podczas ciąży lub porodu zgłaszano występowanie hipotonii, zmniejszenie napięcia mięśni, drgawki kloniczne, depresję OUN, zespół niedotlenienia, zatrzymanie oddawania moczu. Nie należy stosować produktu leczniczego w okresie karmienia piersią, gdyż hydroksyzyna prawdopodobnie przenika do mleka.

Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Hydroxyzinum Aflofarm przedawkowanie

Objawy obserwowane po znacznym przedawkowaniu są związane głównie z nadmiernym działaniem przeciwcholinergicznym, działaniem depresyjnym na OUN lub nadmiernym pobudzeniem OUN. Obejmują one nudności, wymioty, tachykardię, gorączkę, senność, osłabienie odruchu źrenicznego, drżenie, stan splątania lub omamy. W następstwie może dojść do obniżenia poziomu przytomności, depresji układu oddechowego, drgawek, obniżenia ciśnienia lub arytmii. Może dojść do głębokiej śpiączki i zapaści. Konieczne jest ścisłe kontrolowanie drożności dróg oddechowych, oddychania i krążenia i w razie konieczności podanie tlenu. Należy kontrolować czynność serca i ciśnienia krwi aż pacjent pozostanie bez objawów przez 24 h. Pacjenci z zaburzeniami świadomości nie powinni otrzymywać innych leków. W razie konieczności należy podać tlen, nalokson, glukozę i tiaminę. Jeżeli konieczny jest środek zwiększający ciśnienie krwi, należy zastosować noradrenalinę lub metaraminol. Nie należy używać adrenaliny. Pacjentom z występującymi objawami przedawkowania, drgawkami, takim, którym zagraża utrata świadomości lub są w stanie śpiączki nie należy podawać środków wymiotnych, ponieważ może to prowadzić do aspiracyjnego zapalenia płuc. Jeśli wystąpią objawy kliniczne, można przeprowadzić płukanie żołądka po intubacji dotchawiczej. Można podać węgiel aktywny, jednakże brak jest wystarczających danych potwierdzających jego skuteczność. Wartość hemodializy lub hemoperfuzji jest wątpliwa. Brak specyficznego antidotum dla hydroksyzyny. Dane literaturowe wskazują, że w przypadku ciężkich, zagrażających życiu działań przeciwcholinergicznych niewrażliwych na inne leki, skuteczne może być zastosowanie fizostygminy. Fizostygmina nie powinna być używana do wybudzania pacjenta. Jeśli zastosowano trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, użycie fizostygminy może przyspieszyć wystąpienie drgawek, udaru mózgu i opornego na leczenie zatrzymania akcji serca. Stosowania fizostygminy należy także unikać u pacjentów z zaburzeniami w układzie bodźco-przewodzącym serca.

Hydroxyzinum Aflofarm działanie i stosowanie

Hydroksyzyna należy do anksjolityków o szybkim działaniu i szerokim marginesie bezpieczeństwa. Nie jest chemicznie podobna do fenotiazyn, rezerpiny, meprobamatu ani benzodiazepin. Jej aktywność anksjolityczna wynika prawdopodobnie z hamującego wpływu na ośrodki podkorowe w OUN. Hydroksyzyna wykazuje również właściwości przeciwnistaminowe, przeciwwymiotne, spazmolityczne i przeciwbólowe. Działanie hydroksyzyny polega na kompetywnym antagonizmie z histaminą, poprzez wiązanie się z receptorami H1. Poza blokowaniem receptorów H1 hydroksyzyna w niewielkim stopniu może wpływać na receptory muskarynowe i dopaminergiczne.

Hydroxyzinum Aflofarm a alkohol

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol moze oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.