Tag: Gerovital Zdrovit

Żelazo jest składnikiem hemoglobiny i mioglobiny a także wielu enzymów biorących udział w oddychaniu wewnątrzkomórkowym. W organizmie część żelaza jest wykorzystywana przez układ erytroblastyczny do syntezy hemoglobiny, a reszta jest gromadzona w postaci ferrytyny, głównie w wątrobie i śledzionie. W surowicy żelazo związane jest z białkiem transportowym – transferyną. W postaci zapasowej występuje w hemosyderynie. Witamina A należy do witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. W organizmie pełni wiele funkcji: jest niezbędna do różnicowania komórek, prawidłowego funkcjonowania i regeneracji nabłonka skóry i błon śluzowych, pełni rolę przeciwutleniacza, bierze udział w tworzeniu rodopsyny – światłoczułego barwnika siatkówki oka. Uczestniczy w przemianach metabolicznych białek, węglowodanów, hormonów sterydowych, pobudza czynność enzymatyczną wątroby. Przy niedoborze witaminy A obserwuje się suchość skóry i błon śluzowych, łamliwość włosów i paznokci, złe widzenie o zmierzchu (kurza ślepota). Witamina D3 jest również witaminą rozpuszczalną w tłuszczach. Bierze udział w regulacji gospodarki wapniowo-fosforanowej w organizmie (wpływa na wchłanianie i wbudowywanie wapnia i fosforanów do kości), działa przeciwkrzywiczo, jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania przytarczyc a także układu odpornościowego. Niedobór witaminy D u dzieci i młodzieży jest przyczyną krzywicy. Witamina B1 (tiamina) bierze udział w metabolizmie węglowodanów, odgrywając istotną rolę w procesie oksydacyjnej dekarboksylacji α-ketokwasów (głównie pirogronianu i  α-ketoglutaranu). Zapotrzebowanie na witaminę B1 rośnie w przypadku zwiększonej zawartości węglowodanów w pożywieniu. Niedobór witaminy B1 prowadzi do zwiększenia stężenia kwasu pirogronowego i upośledzenia utleniania glukozy w komórkach. Następstwem są zaburzenia czynności układu nerwowego (encefalopatia, zapalenie wielonerwowe) lub mięśnia sercowego (kardiomiopatia) i mięśni szkieletowych (miopatia) oraz przewodu pokarmowego (enteropatia). Witamina B2 (ryboflawina) ulega przemianie do biologicznie aktywnych nukleotydów flawinowych: fosforanu ryboflawiny (FMN) oraz dinukleotydu flawinoadeninowego (FAD), które wchodzą w skład wielu tkankowych flawoproteinowych enzymów oksydoredukcyjnych. Nukleotydy te uczestniczą w przemianach lipidów, węglowodanów i białek. W wyniku tych przemian powstają związki wysokoenergetyczne. W siatkówce oka ryboflawina uczestniczy w procesie widzenia zmierzchowego (wskutek właściwości fluorescencyjnych przekształca krótkie fale świetlne na dłuższe, na które oko jest wrażliwe). Objawy awitaminozy B2 przejawiają się m.in. zahamowaniem wzrostu, zaburzeniami procesu widzenia (zwiększona wrażliwość na światło, łzawienie, zapalenie spojówek) oraz uszkodzeniem rogówki (waskularyzacja), zmianami skórnymi (owrzodzenia w kącikach ust, swędzenie, trądzik różowaty) i stanami zapalnymi błon śluzowych (jamy ustnej i języka). Witamina B6 (pirydoksyna) bierze udział w przemianach aminokwasów jako koenzym transaminaz, dekarboksylaz i transsulfuraz, między innymi w procesie powstawania neuroprzekaźników o.u.n. – serotoniny, dopaminy i kwasu γ45aminomasłowego. Jako koenzym fosforylazy glikogenowej wpływa na wzrost stężenia glukozy w mięśniach, a jako koenzym syntetazy kwasu δ-aminolewulinowego bierze udział w syntezie hemoglobiny. W lecznictwie stosuje się pirydoksynę jako lek w zmianach skórnych i błon śluzowych, a także w niedokrwistości wrażliwej na tę witaminę oraz w stanach depresyjnych. U około 40% osób w podeszłym wieku wykazano niedobory witaminy B6 (zaburzenia równowagi psychicznej i stan ogólnego osłabienia). Witamina B12 (cyjanokobalamina) w postaci metylokobalaminy działa jako koenzym w syntezie puryn i pirymidyn. Adenozylokobalamina bierze udział w metabolizmie: aminokwasów alifatycznych (m.in. uczestniczy w procesie metylacji homocysteiny do metioniny), błon lipidowych (uczestniczy w procesie syntezy lipoprotein wchodzących w skład osłonek mielinowych), prekursorów kwasu propionowego do bursztylylo-CoA niezbędnego w procesie powstawania hemoglobiny i prawidłowego rozwoju erytrocytów. Głównym objawem niedoboru witaminy B12 jest niedokrwistość makrocytarna, megaloblastyczna. Niedobór witaminy B12 może także doprowadzić do nieodwracalnych zmian w układzie nerwowym na skutek demielinizacji powrózków rdzenia kręgowego. Witamina C (kwas askorbowy) bierze udział w licznych procesach metabolicznych, m.in. w hydroksylacji związków aromatycznych, w przemianie kwasu foliowego do folinowego, regulacji cyklu oddechowego w mitochondriach i mikrosomach. Pełni ważną rolę w procesach oksydoredukcyjnych, ułatwiając m.in. wchłanianie żelaza, bierze udział w syntezie hemoglobiny, w procesach fosforylacji glukozy i syntezie glikogenu. Witamina C jest niezbędna do tworzenia kolagenu i substancji międzykomórkowej, a tym samym do prawidłowego rozwoju chrząstek, kości, zębów, gojenia ran, utrzymania mechanicznej odporności ścian naczyń włosowatych. Wykazuje właściwości antyoksydacyjne. Wywiera działanie pobudzające na procesy odpornościowe organizmu, prawdopodobnie przez wpływ na syntezę interferonu i przeciwciał. Niedobór witaminy C objawia się stanami zapalnymi dziąseł, zwiększeniem podatności naczyń krwionośnych na uszkodzenia ze skłonnością do krwawień, opóźnieniem gojenia się ran. Może także doprowadzić do niedokrwistości czy zmian w kościach i chrząstkach. Witamina E (tokoferol), której działanie oparte jest na właściwościach antyoksydacyjnych, łącznie z katalazą, dysmutazą ponadtlenkową i peroksydazą glutationową oraz selenem wchodzi w skład sytemu zabezpieczającego komórkę przed uszkadzającym działaniem wolnych rodników. Chroni ustrój przed nadmiarem nadtlenków lipidowych i wolnych rodników, przez co zapobiega uszkodzeniu ścian włosowatych naczyń krwionośnych, zwiększa odporność krwinek na hemolizę i w efekcie wspomaga profilaktykę powstawania chorób degeneracyjnych, takich jak miażdżyca, zaćma czy choroby nowotworowe. Niedobór witaminy E w organizmie zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej. Może też powodować objawy neurologiczne w zakresie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. U ludzi w podeszłym wieku niedobór witaminy E może przyspieszać proces starzenia komórek organizmu. Witamina PP (amid kwasu nikotynowego, nikotynamid) jest składnikiem dinukleotydu nikotynamidoadeninowego (NAD+) oraz jego fosforanu, dinukleotydu nikotynamidoadeninowego (NADP+), które jako koenzymy dehydrogenaz uczestniczą w procesach utleniania komórkowego, a także w syntezie węglowodanów, kwasów tłuszczowych, białek i kwasów nukleinowych oraz hormonów płciowych, hormonów tarczycy i hormonów trzustki. Konsekwencją znaczącego niedoboru witaminy PP jest pelagra. Na obraz pełnoobjawowego niedoboru składają się: zapalenie jamy ustnej i języka, zapalenie skóry różnego typu, zaburzenia umysłowe, oraz zaburzenia trawienia np. biegunka. Pantenol przekształcany jest w organizmie do kwasu pantotenowego. Jest niezbędny w przemianach tłuszczów, białek oraz do prawidłowego funkcjonowania skóry i błon śluzowych. Ziele serdecznika wykazuje działanie nasercowe: powoduje nieznaczne wydłużenie fazy diastolitycznej, zmniejszenie częstości skurczów mięśnia sercowego oraz łagodne działanie hipotensyjne i uspokajające. Kwiatostan głogu, a także owoce i liście głogu są stosowane jako leki o działaniu rozszerzającym naczynia wieńcowe. Zwiększają przepływ krwi w naczyniach wieńcowych i mięśniu sercowym. Wyciągi z liści wykazują działanie przeciwarytmiczne. Ekstrakty z owoców, liści i kwiatów głogu znajdują zastosowanie w chorobach serca, zwłaszcza w miażdżycy, dusznicy bolesnej, nadciśnieniu.