Gemcitin przeciwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którakolwiek substancje pomocniczą. Karmienie piersią.

Gemcitin w ciąży

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania gemcytabiny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcje. Ze względu na wyniki badan przeprowadzonych na zwierzętach i mechanizm działania, nie stosować gemcytabiny w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Podczas leczenia gemcytabiną kobiety nie powinny zachodzić w ciąże. Należy zalecić pacjentkom, aby w przypadku zajścia w ciążę natychmiast poinformowały o tym lekarza. Nie wiadomo czy gemcytabina przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Nie można wykluczyć wystąpienia objawów niepożądanych u dzieci karmionych mlekiem matki. Podczas leczenia gemcytabiną należy zaprzestać karmienia piersią. W badaniach wpływu na płodność, gemcytabina powodowała zaburzenia spermatogenezy u samców myszy. Dlatego mężczyźni nie powinni planować ojcostwa na czas leczenia i w okresie do 6 m-cy po zakończeniu leczenia. Ze względu na możliwość wywołania przez gemcytabinę niepłodności zaleca się przed rozpoczęciem leczenia zasięgnięcie porady dotyczącej zamrożenia nasienia.

Ciąża – trymestr 1 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Ciąża – trymestr 2 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Ciąża – trymestr 3 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Gemcitin skutki uboczne

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem gemcytabiny należą: nudności z lub bez towarzyszących wymiotów, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych (AspAT lub AlAT) i fosfatazy zasadowej zgłaszane u około 60% pacjentów; białkomocz i krwiomocz zgłaszane u około 50% pacjentów; duszność zgłaszana u 10-40 % pacjentów, najczęściej u pacjentów z rakiem płuc; alergiczną wysypką skórną występującą u około 25% pacjentów i alergiczną wysypką z towarzyszącym świądem u 10% pacjentów. Częstość występowania i nasilenie działań niepożądanych zależne są od dawki, szybkości wlewu i długości przerw pomiędzy podaniem kolejnych dawek . Działania niepożądane, które powodują konieczność ograniczenia dawki to zmniejszenie liczby trombocytów, leukocytów i granulocytów. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) leukopenia (neutropenia stopnia 3. = 19,3%; stopnia 4. = 6%). Zahamowanie czynności szpiku kostnego jest zazwyczaj łagodne do umiarkowanego i wpływa przede wszystkim na liczbę granulocytów. Trombocytopenia, niedokrwistość; (często) gorączka neutropeniczna; (bardzo rzadko) trombocytoza. Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) reakcja anafilaktoidalna. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) brak łaknienia. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy,bezsenność, senność; (niezbyt często) udar naczyniowo-mózgowy. Zaburzenia serca: (niezbyt często) zaburzenia rytmu serca, przeważnie nadkomorowe, niewydolność serca; (rzadko)zawał mięśnia sercowego. Zaburzenia naczyniowe: (rzadko) kliniczne objawy zapalenia naczyń obwodowych i zgorzeli, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i sródpiersia: (bardzo często) Duszność zazwyczaj łagodna i szybko przemijającą bez konieczności leczenia: (często) kaszel, zapalenie błony śluzowej nosa; (niezbyt często) śródmiąższowe zapalenie płuc, skurcz oskrzeli – zazwyczaj łagodny i przemijający, ale może wymagać zastosowania leczenia pozajelitowego; (rzadko) obrzęk płuc; zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) wymioty, nudności; (często) biegunka, zapalenie i owrzodzenie jamy ustnej, zaparcie; (bardzo rzadko) niedokrwienne zapalenie okrężnicy. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo często) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT i AlAT) i fosfatazy zasadowej; (często) zwiększenie poziomu bilirubiny; (niezbyt często) ciężka hepatotoksyczność, w tym niewydolność wątroby i zgon; (rzadko) zwiększenie aktywności γ-glutamylotransferazy (GGT). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) alergiczna wysypka skórna, często z towarzyszącym świądem, łysienie; (często) potliwość; (rzadko) ciężkie reakcje skórne, w tym łuszczenie skóry i wysypka pęcherzowa, owrzodzenie, tworzenie się pęcherzyków i podrażnień, złuszczanie naskórka; (bardzo rzadko) zespół Lyella, zespół Stevens-Johnsona.Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból pleców, ból mięśni. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo często) krwiomocz, łagodny białkomocz; (niezbyt często) niewydolność nerek, zespół hemolityczno-mocznicowy. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) objawy grypopodobne – najczęściej występujące objawy to gorączka, ból głowy, dreszcze, ból mięśni, osłabienie i brak łaknienia. Zgłaszano także: kaszel, zapalenie błony śluzowej nosa, złe samopoczucie, potliwość i trudności z zasypianiem. Obrzęki lub obrzęki obwodowe (w tym obrzęk twarzy). Obrzęki z reguły ustępują po przerwaniu leczenia; (często) gorączka, osłabienie, dreszcze; (rzadko) reakcje w miejscu wstrzyknięcia – przeważnie łagodne. Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (rzadko) toksyczność radioterapii, nawrót objawów popromiennych. Leczenie skojarzone w raku piersi: częstość występowania toksyczności hematologicznej stopnia 3. i 4. zwłaszcza neutropenii jest większa w przypadku leczenia skojarzonego gemcytabiną z paklitakselem. Zwiększenie częstości występowania tych działań niepożądanych nie powoduje zwiększenia częstości występowania zakażeń ani objawów krwotocznych. Zmęczenie i gorączka neutropeniczna występują częściej, gdy gemcytabina stosowana jest w skojarzeniu z paklitakselem. Zmęczenie, któremu nie towarzyszy niedokrwistość, zwykle ustępuje po pierwszym cyklu leczenia. Działania niepożądane stopnia 3. i 4. Paklitaksel vs gemcytabina z paklitakselem- szczegóły patrz ChPL. Leczenie skojarzone w raku pęcherza moczowego. Działania niepożądane stopnia 3. i 4. MVAC vs gemcytabina z cisplatyną – szczegóły patrz ChPL. Leczenie skojarzone w raku jajnika. Działania niepożądane stopnia 3. i 4. Karboplatyna vs gemcytabina z karboplatyną – szczegóły patrz ChPL. Neuropatia nerwów czuciowych występowała częściej w przypadku leczenia skojarzonego, niż po monoterapii karboplatyną.

Gemcitin przedawkowanie

Nie jest znane antidotum w przypadku przedawkowania gemcytabiny. Dawki do 5700 mg/m2 pc., podawane dożylnie w ciągu 30 minut w odstępach 2-tyg., były toksyczne w stopniu akceptowalnym klinicznie. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy uważnie kontrolować stan pacjenta, wykonywać badania krwi i zastosować leczenie wspomagające, jeśli to konieczne.

Gemcitin działanie i stosowanie

Gemcytabina wykazywała znaczne działanie cytotoksyczne na różnorodnych hodowlach mysich i ludzkich komórek nowotworowych. Działanie gemcytabiny polega na zakłócaniu fazy S cyklu komórkowego (faza syntezy DNA) i w określonych warunkach, uniemożliwieniu przejścia komórki z fazy G1 do fazy S. Działanie cytotoksyczne gemcytabiny in vitro zależy od jej stężenia i od czasu ekspozycji na lek.

Gemcitin a karmienie piersią

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Gemcitin dawkowanie

Gemcytabine można podawać wyłącznie pod kontrolą lekarza wykwalifikowanego w zakresie stosowania chemioterapii przeciwnowotworowej. Rak pęcherza moczowego. Terapia skojarzona: zalecane jest podawanie gemcytabiny w skojarzeniu z cisplatyną w dawce 1000 mg/m2 pc., we wlewie dożylnym w ciągu 30 minut w 1., 8. i 15. dniu 28-dniowego cyklu leczenia. Cisplatynę w zalecanej dawce 70 mg/m2 pc., należy podać w 1. dniu cyklu po wlewie gemcytabiny lub w 2. dniu 28-dniowego cyklu. 4 tygodniowy cykl leczenia jest następnie powtarzany. W zależności od indywidualnej tolerancji preparatu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym lub bieżącym cyklu. Rak trzustki: zalecane jest podawanie gemcytabiny w dawce 1000 mg/m2 pc. we wlewie dożylnym w ciągu 30 minut. Preparat podaje sie raz w tyg. przez 7 kolejnych tyg., po czym następuje tyg. przerwa w leczeniu. W kolejnych cyklach leczenia preparat podaje sie raz w tyg., przez 3 tyg., po czym następuje tyg. przerwa w leczeniu. W zależności od indywidualnej tolerancji preparatu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym lub bieżącym cyklu. Niedrobnokomórkowy rak płuca. Monoterapia: zalecane jest podawanie gemcytabiny w dawce 1000 mg/m2 pc. we wlewie dożylnym w ciągu 30 minut. Preparat podaje sie raz w tyg. przez 3 tyg., po czym następuje tyg. przerwa w leczeniu. 4 tygodniowy cykl leczenia jest następnie powtarzany. W zależności od indywidualnej tolerancji preparatu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym lub bieżącym cyklu. Terapia skojarzona: zalecane jest podawanie gemcytabiny w dawce 1250 mg/m2 pc. we wlewie dożylnym w ciągu 30 minut, w 1. i 8. dniu 21-dniowego cyklu leczenia . W zależności od indywidualnej tolerancji preparatu przez pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym lub bieżącym cyklu. Cisplatyne w dawce 75-100 mg/m2 pc. podawano raz na 3 tyg. Rak piersi. Terapia skojarzona: w leczeniu skojarzonym gemcytabiną z paklitakselem zalecane jest podanie paklitakselu (175 mg/m2 pc.) we wlewie dożylnym w ciągu około 3 h w 1. dniu, a następnie podanie gemcytabiny (1250 mg/m2 pc.) w 30-minutowym wlewie dożylnym w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu. W zależności od indywidualnej tolerancji preparatu przez pacjenta należy rozważyc zmniejszenie dawki w kolejnym lub bieżącym cyklu. Przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego gemcytabiną z paklitakselem, bezwzględna liczba granulocytów u pacjenta powinna wynosić nie mniej niż 1500 x 106/1. Rak jajnika. Terapia skojarzona: zalecana dawka gemcytabiny stosowanej w skojarzeniu z karboplatyną wynosi 1000 mg/m2 pc. we wlewie dożylnym trwającym 30 minut w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu. Pierwszego dnia cyklu, po zakończeniu wlewu gemcytabiny należy podawać karboplatynę aż do uzyskania wartości pola pod krzywa (AUC) równej 4 mg/ml x min. W zależności od indywidualnej tolerancji preparatu przez pacjentkę należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym lub bieżącym cyklu. Modyfikacja dawki w przypadku wystapienia objawów toksycznosci niehematologicznej: w celu wykrycia toksyczności niehematologicznej, należy okresowo wykonywać badania czynności wątroby i nerek. W zależności od nasilenia objawów toksyczności u pacjenta należy rozważyć zmniejszenie dawki w kolejnym lub bieżącym cyklu. W przypadku wystąpienia objawów ciężkiej toksyczności niehematologicznej (stopnia 3. lub 4.), z wyjątkiem nudności i wymiotów, należy odroczyć podanie kolejnej dawki gemcytabiny lub rozważyć jej zmniejszenie, zależnie od decyzji lekarza. Nie należy podawać kolejnych dawek do czasu ustąpienia objawów toksyczności zgodnie z oceną lekarza. Zalecenia dotyczące modyfikacji dawki cisplatyny, karboplatyny i paklitakselu w leczeniu skojarzonym zawarte są w charakterystykach tych produktów leczniczych. Modyfikacja dawki w przypadku wystąpienia objawów toksycznosci hematologicznej. Rozpoczęcie cyklu: we wszystkich wskazaniach przed podaniem każdej dawki gemcytabiny należy u pacjenta oznaczyć liczbę płytek krwi i granulocytów. Przed rozpoczęciem cyklu leczenia bezwzględna liczba granulocytów powinna wynosić nie mniej niż 1500 x 106/1, a płytek krwi nie mniej niż 100 000 x 106/1. Podczas cyklu. Modyfikacja dawek gemcytabiny stosowanej w monoterapii lub w skojarzeniu z cisplatyną w bieżącym cyklu leczenia raka pęcherza, niedrobnokomórkowego raka płuca i raka trzustki. Modyfikowanie dawek gemcytabiny stosowanej w skojarzeniu z paklitakselem w bieżącym cyklu leczenia raka piersi. Modyfikowanie dawek gemcytabiny stosowanej w skojarzeniu z karboplatyną w bieżącym cyklu leczenia raka jajnika – szczegóły patrz ChPL. Modyfikacja dawki ze względu na toksyczność hematologiczna w kolejnych cyklach leczenia, dla wszystkich wskazań: w przypadku wystąpienia następujących objawów toksyczności hematologicznej dawkę gemcytabiny należy zmniejszyć tak, aby wynosiła 75% dawki początkowej podanej w pierwszym cyklu: bezwzględna liczba granulocytów 6/1 dłużej niż 5 dni; bezwzględna liczba granulocytów 6/1 dłużej niż 3 dni; gorączka neutropeniczna; liczba płytek krwi 6/1; opóźnienie cyklu dłużej niż o 1 tydzień z powodu toksyczności. Preparat jest dobrze tolerowany podczas wlewu i może być stosowany u pacjentów ambulatoryjnych. W przypadku wynaczynienia, należy natychmiast przerwać podawanie preparatu i rozpocząć wlew do innego naczynia krwionośnego. Po zakończeniu wlewu należy uważnie kontrolować stan pacjenta. Gemcytabine należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek, ponieważ dane uzyskane w badaniach klinicznych nie są wystarczające, aby określić zalecenia dotyczące dawkowania w tej grupie pacjentów. Gemcytabina jest dobrze tolerowana przez pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Brak jest danych wskazujących, że u osób w podeszłym wieku konieczne jest dostosowywanie dawki inne niż wynikające z zaleceń ogólnych. Nie zaleca się stosowania gemcytabiny u dzieci w wieku poniżej 18 lat ze względu na niewystarczającą ilość danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.