flucofast skutki uboczne

Fluconazol jest dobrze tolerowany. Najczęściej występujące działania niepożądane fluconazolu obserwowane podczas badań klinicznych: zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy. (niezbyt często) drgawki, zawroty głowy, parestezje, drżenie, suchość w ustach, nasilone pocenie się. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wysypka. (niezbyt często) świąd. (rzadko) złuszczające zaburzenia skóry (zespół Stevens-Johnsona), utrata włosów. (bardzo rzadko) złuszczające zaburzenia skóry (zespół Stevens-Johnsona i toksyczna nekroliza naskórka), postać wysiękowa rumienia wielopostaciowego. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności i wymioty, ból brzucha, biegunka. (niezbyt często) jadłowstręt, zaparcia, niestrawność, wzdęcia. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) bóle mięśni. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) bezsenność, senność. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) klinicznie istotne zwiększenie aktywności aminotransferaz i fosfatazy zasadowej. (niezbyt często) cholestaza, uszkodzenie hepatocytów, żółtaczka, klinicznie istotne zwiększenie całkowitej bilirubiny. (rzadko) marskość wątroby, niewydolność wątroby, zapalenie wątroby. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) niedokrwistość. (rzadko) leukopenia, w tym neutropenia i agranulocytoza, małopłytkowość. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) anafilaksje. (bardzo rzadko) obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy i świąd. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (rzadko) hipercholesterolemia, hipertrójglicerydemia, hipokaliemia. Inne: (niezbyt często) zmęczenie, złe samopoczucie, osłabienie, gorączka, zaburzenia smaku.

flucofast przeciwskazania

U niektórych pacjentów ze szczególnie ciężkimi chorobami, takimi jak AIDS i nowotwory, podczas stosowania flukonazolu obserwuje się nieprawidłowe parametry czynnościowe układu krwiotwórczego, wątroby, nerek, i inne, ale nie ustalono klinicznego znaczenia związku przyczynowego tych zmian z flukonazolem. Donoszono o bardzo rzadkich przypadkach martwicy wątroby stwierdzanej w badaniu sekcyjnym u pacjentów, którzy zmarli na ciężkie choroby podstawowe, a leczeni byli dodatkowo wielokrotnymi dawkami flukonazolu. Pacjenci ci otrzymywali jednocześnie wiele innych leków, wśród nich leki hepatotoksyczne i występowały u nich choroby, które mogły spowodować martwicę wątroby. Leczenie flukonazolem może być przyczyną zaburzeń czynności wątroby od łagodnych (podwyższenie stężeń enzymów wątrobowych w surowicy krwi) do bardzo ciężkich (niewydolność wątroby), dlatego też należy bardzo ostrożnie stosować preparat u osób z niewydolnością wątroby. U pacjentów, u których wystąpią lub nasilą się objawy niewydolności wątroby należy rozważyć zasadność dalszego leczenia flukonazolem. W rzadkich przypadkach przyjmowanie flukonazolu może prowadzić do wydłużenia odstępu QT oraz częstoskurczu komorowego torsade de pointes. Należy zachować ostrożność w stosowaniu flukonazolu u pacjentów, u których występują predyspozycje do wystąpienia arytmii, zwłaszcza w sytuacji: wrodzonego lub nabytego wydłużenia odstępu QT. kardiomiopatii, szczególnie z towarzyszącą niewydolnością serca. bradykardii zatokowej. objawowych zaburzeń rytmu serca. jednoczesnego stosowania leków, które nie są metabolizowane przez izoenzym CYP3 A4, ale powodują wydłużenie odstępu QT. Zaburzenia elektrolitowe takie jak: hipokalemia, hipomagnezemia i hipokalcemia należy wyrównać przed rozpoczęciem stosowania flukonazolu. U pacjentów z zakażeniem HIV częściej występują ciężkie, skórne działania niepożądane (np. toksyczna nekroliza naskórka, zespół Stevens-Johnsona). Jeżeli u pacjentów z inwazyjnymi lub ogólnoustrojowymi zakażeniami wystąpi wysypka, należy ich dokładnie obserwować i odstawić flukonazol, jeżeli rozwijają się zmiany pęcherzowe lub rumień wielopostaciowy. W rzadkich przypadkach donoszono o wystąpieniu reakcji anafilaktycznych. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Nadwrażliwość na flukonazol, inne pochodne azolowe lub na którąkolwiek z zastosowanych substancji pomocniczych. Przeciwwskazane jest stosowanie flukonazolu wraz z lekami które wydłużają odstęp QT i są metabolizowane przez izoenzym CYP3A4, takimi jak: cyzapryd, astemizol, terfenadyna, pimozyd i chinidyna.

flucofast dawkowanie

Dawkę dobową flukonazolu należy ustalić na podstawie rodzaju i nasilenia schorzenia grzybiczego. W większości przypadków drożdżycy pochwy wystarcza leczenie jedną dawką. Leczenie infekcji wymagających podawania wielu dawek leku należy prowadzić do chwili, gdy objawy kliniczne lub wyniki badań laboratoryjnych wskażą zwalczenie zakażenia grzybiczego. Niedostatecznie długie leczenie może prowadzić do nawrotu czynnego zakażenia. Chorzy na AIDS z kryptokokowym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych lub nawrotową kandydozą jamy ustnej i gardła wymagają zazwyczaj leczenia podtrzymującego w celu zapobiegania nawrotom. Dorośli. W kandydozie jamy ustnej i gardła dawka wynosi zwykle 50 mg/dobę i podaje się ją przez 7-14 dni. Jeżeli zajdzie konieczność, u chorych z ciężko upośledzoną czynnością układu immunologicznego, leczenie można przedłużyć. W przypadku zanikowej kandydozy jamy ustnej, związanej z używaniem protez zębowych, podaje się zazwyczaj 50 mg/dobę przez 14 dni, jednocześnie stosując na protezy środki odkażające. W przypadku kandydozy innych śluzówek (za wyjątkiem drożdżycy pochwy), np. zapalenia błony śluzowej przełyku, nieinwazyjnej postaci grzybicy oskrzelowo-płucnej, zakażenia dróg moczowych spowodowanych przez Candida sp., skuteczną dawką jest zazwyczaj 50 mg/dobę, którą stosuje się przez 14-30 dni. W szczególnie ciężkich przypadkach zakażenia śluzówek drożdżakami (C. albicans) dawkę można zwiększyć do 100 mg. W posocznicy drożdżakowej (kandydemii), kandydozie rozsianej i w innych inwazyjnych zakażeniach drożdżakami, podaje się najczęściej 400 mg pierwszego dnia, a następnie 200 mg/dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej dawkę można zwiększyć do 400 mg/dobę. Czas trwania leczenia zależy od przebiegu klinicznego. W drożdżycy pochwy, drożdżakowym zapaleniu żołędzi należy podać flukonazol w jednorazowej dawce 150 mg. W kryptokowym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i w kryptokokozie o innej lokalizacji stosuje się zwykle 400 mg pierwszego dnia, a następnie 200-400 mg/dobę. Czas trwania leczenia zależy od odpowiedzi klinicznej i wyników badań mikologicznych, lecz z reguły w kryptokokowym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych wynosi przynajmniej 6-8 tyg. W celu zapobiegania nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u chorych na AIDS, po pełnym leczeniu wstępnym można flukonazol stosować długotrwale w dawce dobowej 200 mg. W zakażeniach skóry takich jak: grzybica stóp, grzybica skóry gładkiej i pachwin oraz w drożdżycach powodowanych przez Candida sp., zaleca się podawanie 150 mg raz na tydzień albo 50 mg raz dziennie. Leczenie trwa zwykle 2-4 tyg., ale grzybica stóp może wymagać leczenia trwającego 6 tyg. W łupieżu pstrym zalecana dawka wynosi 50 mg/dobę przez 2-4 tyg. W zapobieganiu kandydozie zalecana dawka flukonazolu, wynosi 50-400 mg/dobę, w zależności od indywidualnego ryzyka grzybicy. U pacjentów z dużym ryzykiem zakażenia układowego, np. u których oczekuje się pojawienia głębokiej lub długotrwałej neutropenii (niedobór granulocytów), zalecana dawka dobowa wynosi 400 mg. Podawanie flukonazolu należy rozpocząć na kilka/kilkanaście dni przed spodziewanym wystąpieniem neutropenii i kontynuować przez 7 dni od momentu, gdy liczba neutrofilów (granulocytów obojętnochłonnych) we krwi obwodowej przekroczy 1000/mm3. Dzieci w wieku 6 lat i starsze. Flukonazol kapsułki może być stosowany u dzieci 6-letnich i starszych. nie jest to postać leku odpowiednia dla młodszych dzieci. Czas trwania leczenia należy ustalić na podstawie odpowiedzi klinicznej i wyników badań mikologicznych. Flukonazol podaje się codziennie w jednej dawce dobowej. Leczenie zakażeń drożdżakowych narządów płciowych u dzieci poniżej 16 lat jest ograniczone. Nie zaleca się stosowania flukonazolu, chyba że leczenie przeciwgrzybicze jest bezwzględnie konieczne lub brak jest leku alternatywnego. W kandydozie błon śluzowych (jamy ustnej, gardła) zalecana dawka dobowa flukonazolu wynosi 3 mg/kg mc./dobę w ciągu 7-14 dni. Pierwszego dnia można zastosować dawkę nasycającą 6 mg/kg mc., by szybciej uzyskać stężenie stacjonarne. W leczeniu zakażeń drożdżakowych przełyku zalecana dawka flukonazolu to 3 mg/kg mc./dobę. w niektórych przypadkach może być konieczna wyższa dawka – 6 mg/kg mc./dobę. W leczeniu kandydozy układowej i zakażeń kryptokokowych zaleca się dawkę 6-12 mg/kg mc./dobę, w zależności od ciężkości choroby i odpowiedzi klinicznej i mikologicznej. Czas trwania leczenia również zależy od odpowiedzi klinicznej i mikologicznej. W zapobieganiu zakażeniom grzybiczym u chorych z upośledzeniem czynności układu immunologicznego, uznanych za chorych zagrożonych neutropenią w następstwie leczenia cytostatycznego lub radioterapii, dawka powinna wynosić 3-12 mg/kg mc./dobę, w zależności od stopnia nasilenia i czasu utrzymywania się wywołanej leczeniem neutropenii. W zapobieganiu nawrotom kryptokokowego zapalenia opon mózgowych u dzieci z AIDS, które otrzymują leki przeciwwirusowe w pełnych dawkach, flukonazol można podawać długotrwale w dawce 6 mg/kg mc./dobę. U dzieci nie podawać dawki większej niż 400 mg/dobę. U pacjentów z klirensem kreatyniny 11-50 ml/min. należy zmniejszyć dawkę o połowę. U chorych dializowanych podaje się zalecaną dawkę po każdej dializie.

Flucofast działanie i stosowanie

Flukonazol należy do klasy leków przeciwgrzybiczych – triazoli. Jest silnym i specyficznym inhibitorem syntezy ergosterolu przez grzyby. Flukonazol wykazuje dużą swoistość w stosunku do występujących u grzybów enzymów zależnych od cytochromu P-450. W jego obecności komórki grzyba nie mogą produkować ergosteroli i następuje nagromadzenie lanosterolu w komórkach grzyba. Brak ergosterolu w błonach komórkowych grzyba niszczy strukturę membran komórkowych oraz zaburza wiele czynności takich jak transport azotu, synteza chityny. W dużych stężeniach flukonazol może zwiększać saturację kwasów tłuszczowych błony komórkowej grzyba. W wyniku działania flukonazolu, wzrost i namnażanie grzybów nie jest możliwe. Flukonazol stosowany w dawce 50 mg/dobę przez 28 dni, nie miał wpływu na stężenie testosteronu w surowicy krwi u mężczyzn ani na stężenie hormonów steroidowych u kobiet w wieku rozrodczym. Flukonazol wykazuje aktywność wobec Candida sp. (z wyjątkiem C. krusei i kilku szczepów C. glabrata), Cryptococcus neoformans, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum, Blastomyces dermatitidis oraz wobec dermatofitów.

flucofast przedawkowanie

W przypadku przedawkowania flukonazolu należy monitorować parametry życiowe oraz zastosować leczenie objawowe. W razie konieczności wykonać płukanie żołądka. Może być wymagana hemodializa – sesja trzygodzinna zmniejsza stężenie preparatu w osoczu o około 50%.

flucofast w ciąży

Brak jest odpowiednio liczebnych, dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. U dzieci, których matki przez 3 m-ce lub dłużej leczono dużymi dawkami flukonazolu (400-800 mg/dobę) z powodu kokcydioidomikozy, opisywano liczne wady wrodzone, jednak związek między tymi nieprawidłowościami i flukonazolem nie jest znany. Flukonazolu nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. W przypadku konieczności leczenia kobiet w wieku rozrodczym zaleca się równoczesne stosowanie skutecznej metody zapobiegania ciąży. Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią, ponieważ flukonazol przenika do mleka matki osiągając tam stężenie zbliżone do stężenia występującego w osoczu krwi.

flucofast a karmienie piersią

Brak jest odpowiednio liczebnych, dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. U dzieci, których matki przez 3 m-ce lub dłużej leczono dużymi dawkami flukonazolu (400-800 mg/dobę) z powodu kokcydioidomikozy, opisywano liczne wady wrodzone, jednak związek między tymi nieprawidłowościami i flukonazolem nie jest znany. Flukonazolu nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. W przypadku konieczności leczenia kobiet w wieku rozrodczym zaleca się równoczesne stosowanie skutecznej metody zapobiegania ciąży. Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią, ponieważ flukonazol przenika do mleka matki osiągając tam stężenie zbliżone do stężenia występującego w osoczu krwi.