Amlodypina jest inhibitorem transportu jonu wapniowego (blokującym wolne kanały wapniowe), hamującym transport jonów wapniowych przez błony do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych i komórek mięśnia sercowego. Mechanizm wpływu amlodypiny na obniżenie ciśnienia tętniczego wynika z jej działania bezpośrednio zwiotczającego mięśnie gładkie ściany naczyń krwionośnych. Dokładny mechanizm, w którym amlodypina usuwa ból wieńcowy, nie został do tej pory w pełni określony. Wiadomo jednak, że amlodypina zmniejsza obszar niedokrwiennego uszkodzenia mięśnia sercowego poprzez dwa mechanizmy: działa rozkurczająco na obwodowe tętniczki, co powoduje redukcję całkowitego oporu obwodowego i prowadzi do zmniejszenia obciążenia następczego (ang. afterload) czyli siły, z jaką serce musi wypompowywać krew na obwód. Ponieważ utrzymuje się stała częstotliwość pracy serca, to zmniejszenie siły skurczu serca prowadzi do zmniejszenia zużycia energii przez mięsień sercowy, a przez to jego zapotrzebowania na tlen. Mechanizm działania amlodypiny obejmuje prawdopodobnie również rozkurczanie dużych tętnic i tętniczek wieńcowych, zarówno w obszarach niedokrwionych, jak i prawidłowo ukrwionych. Konsekwencją rozszerzenia naczyń jest poprawa dopływu tlenu do mięśnia serca u pacjentów ze skurczem tętnic wieńcowych (dławica naczynioskurczowa Prinzmetala).
Finamlox przeciwskazania
U pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby T0,5leku wydłuża się. Nie ustalono przedziału zalecanej dawki dobowej u tych pacjentów. Podając amlodypinę pacjentom z zaburzoną czynnością wątroby, należy zachować nadzwyczajną ostrożność. Zalecana jest szczególna ostrożność podczas stosowania u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym, u pacjentów z zaporową przerostową kardiomiopatią i u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (III i IVowg NYHA). Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia bólów głowy, zmęczenia lub zawrotów głowy, co może czasem wpływać na czynności wymagające zwiększonej uwagi, koordynacji ruchów i szybkiego podejmowania decyzji (np. w czasie prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn w ruchu lub pracy na wysokości, itp.), zwłaszcza na początku leczenia.
Finamlox skutki uboczne
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) leukopenia, trombocytopenia, plamica. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (niezbyt często) hiperglikemia. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) zmiany nastroju. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy, zawroty głowy, senność (niezbyt często) neuropatia obwodowa, omdlenia, osłabione czucie, parestezja, zaburzenia smaku, drżenia. Zaburzenia oka: (niezbyt często) zaburzenia widzenia. Zaburzenia ucha i błędnika: (niezbyt często) szumy uszne. Zaburzenia serca: (często) kołatanie serca. Zaburzenia naczyń: (często) uderzenia gorąca (niezbyt często) zapalenie naczyń (rzadko) niedociśnienie tętnicze. Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia: (niezbyt często) duszność, kaszel, zapalenie błony śluzowej nosa. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: (często) nudności, ból brzucha (niezbyt często) niestrawność, rozrost dziąseł, zapalenie trzustki, suchość w jamie ustnej, zaburzenia perystaltyki jelit (bardzo rzadko) zapalenie błony śluzowej żołądka. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) cholestaza, żółtaczka, zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) zwiększona potliwość, łysienie, przebarwienia skóry (rzadko) skórne reakcje alergiczne, świąd, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, rumień wysiękowy wielopostaciowy (bardzo rzadko) pokrzywka. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości: (niezbyt często) ból stawów, ból mięśni, kurcze mięśni, ból pleców. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) zwiększona częstość oddawania moczu, zaburzenia mikcji, oddawanie moczu w nocy. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (niezbyt często) impotencja, ginekomastia. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) obrzęk, obrzęki obwodowe, uczucie zmęczenia (niezbyt często) złe samopoczucie, osłabienie, zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała. Badania: (bardzo rzadko) zwiększona aktywność aminotransferaz.
Finamlox przedawkowanie
Opisano niewielką liczbę przypadków umyślnego przedawkowania amlodypiny u ludzi. Dostępne dane wskazują, że przedawkowanie większego stopnia może prowadzić do rozszerzenia obwodowych naczyń krwionośnych z odruchową tachykardią i nasilonym, długotrwałym niedociśnieniem tętniczym, mogącym prowadzić do wstrząsu, a nawet śmierci. Postępowanie po przedawkowaniu. W niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie płukania żołądka. W razie wystąpienia klinicznie istotnego obniżenia ciśnienia tętniczego na skutek przedawkowania amlodypiny, konieczne jest wspomaganie czynności układu krążenia oraz monitorowanie czynności serca i czynności oddechowej należy ułożyć pacjenta w pozycji z uniesionymi kończynami dolnymi oraz prowadzić bilans płynów. W celu przywrócenia prawidłowej czynności naczyń i normalizacji ciśnienia tętniczego pomocne mogą być również środki obkurczające naczynia krwionośne w sytuacji, gdy ich zastosowanie nie jest przeciwwskazane. Korzystne może być dożylne podanie glukonianu wapnia w celu zahamowania działania blokującego kanał wapniowy. Dializa nie ma istotnego znaczenia, gdyż amlodypina wiąże się w dużym stopniu z białkami osocza.
Finamlox w ciąży
Amlodypiny nie należy podawać w okresie ciąży. Zaleca się przerwanie karmienia piersią podczas stosowania amlodypiny.
Finamlox a karmienie piersią
Amlodypiny nie należy podawać w okresie ciąży. Zaleca się przerwanie karmienia piersią podczas stosowania amlodypiny.
Finamlox dawkowanie
Dawka początkowa wynosi 5 mg/dobę możliwe jest jej zwiększenie, aż do maks. dawki 10 mg/dobę, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta. Nie jest konieczne modyfikowanie dawkowania amlodypiny w przypadku równoczesnego leczenia tiazydami moczopędnymi, lekami blokującymi receptory -adrenergiczne i inhibitorami ACE. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u dzieci. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci. Nie wykazano, aby stosowanie amlodypiny nasilało istniejące wcześniej zaburzenia czynności nerek, dlatego u tych pacjentów nie ma konieczności modyfikacji dawki leku. Amlodypina nie poddaje się dializie.
Finamlox a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.