Dawka przypominająca (0,5 ml) powinna być podawana zgodnie z oficjalnymi zaleceniami dotyczącymi szczepień. W przypadku osób dorosłych szczepionych więcej niż 10 lat temu lub takich, które nie wiedzą czy były szczepione, można rozważyć podanie drugiej dawki szczepionki po miesiącu, szczególnie w przypadku ryzyka zakażenia błonicą. Dzieci i młodzież: dawkowanie jest takie same u dzieci, nastolatków i osób dorosłych.
Dultavax przeciwskazania
Standardowe przeciwwskazania dotyczące stosowania wszystkich szczepionek to: gorączka i ostra infekcja. W tych przypadkach szczepienie należy przełożyć. Nie należy stosować szczepionki w przypadku znanej nadwrażliwości na którykolwiek z jej składników, na neomycynę, streptomycynę lub polimyksynę B (śladowe ilości tych substancji mogą być obecne w szczepionce). Szczepionki nie należy podawać w przypadku wystąpienia nasilonej reakcji nadwrażliwości lub zaburzeń neurologicznych po podaniu poprzedniej dawki szczepionki zawierającej toksoid błoniczy lub tężcowy połączonej lub nie z inaktywowaną szczepionką przeciw poliomyelitis.
Dultavax w ciąży
Pomimo że nie ma doniesień o teratogennym działaniu, szczepionka nie jest zalecana kobietom w ciąży. Kobietom w ciąży zagrożonym ryzykiem zakażenia tężcem po zranieniu lepiej podać adsorbowaną szczepionkę przeciw tężcowi. Karmienie piersią nie stanowi przeciwwskazania do szczepienia.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Dultavax skutki uboczne
W czasie badań klinicznych najczęstszymi działaniami występującymi po podaniu szczepionki były miejscowe działania niepożądane w miejscu wstrzyknięcia (ból, zaczerwienienie, stwardnienie i obrzęk), które były zgłaszane przez 65-80% uczestników każdego badania. Te reakcje na ogół pojawiają się w pierwszych 48 h po szczepieniu i utrzymują się 1-2 dni. Objawom tym czasami towarzyszy wystąpienie podskórnego guzka w miejscu wstrzyknięcia. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) powiększenie węzłów chłonnych. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy. Zaburzenia ucha i błędnika: (często) zawroty głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, wymioty. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) ból mięśni; (rzadko) ból stawów. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) reakcje miejscowe (ból, rumień, stwardnienie, obrzęk i guzek w miejscu podania); (często) gorączka; (niezbyt często) złe samopoczucie. Na podstawie zgłoszeń spontanicznych, następujące działania niepożądane zostały również zgłoszone po wprowadzeniu do obrotu. Działania te były zgłaszane bardzo rzadko. Jednakże, dokładna częstość występowania nie może być precyzyjnie wyliczona. Zaburzenia serca: hipotonia. Zaburzenia układu nerwowego: drgawki, zespół Guillain-Barré, neuropatia splotu barkowego, przejściowe parestezje i niedoczulica w kończynie, w którą podano szczepionkę, omdlenie pochodzenia wazowagalnego. Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, biegunka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje alergopodobne takie jak różnego typu wysypki, świąd, pokrzywki. Obrzęk twarzy (sugerujący możliwą reakcję nadwrażliwości). Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: ból kończyny, w którą podano szczepionkę. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: duże reakcje w miejscu podania (>50 mm), w tym rozległy obrzęk kończyny, który może sięgać od miejsca podania do jednego z sąsiednich stawów. Te reakcje występują w ciągu 24-72 h po szczepieniu i mogą być związane z objawami takimi jak rumień, ucieplenie, tkliwość lub ból w miejscu podania. Ustępują one samoistnie w ciągu 3-5 dni. Aseptyczny ropień, bladość, osłabienie, które występuje i zwykle mija w ciągu kilku dni, dreszcze, objawy grypopodobne, występujące zwykle w dniu szczepienia. Zaburzenia układu immunologicznego: natychmiastowe reakcje nadwrażliwości: pokrzywka, obrzęk Quinckego i wstrząs anafilaktyczny. Częstość występowania oraz nasilenie miejscowych działań niepożądanych może zależeć od miejsca i drogi podania oraz od liczby poprzednich wstrzyknięć. Reakcje ogólne są obserwowane najczęściej u osób hiperimmunizowanych, szczególnie u otrzymujących zbyt często dawki przypominające szczepionki przeciw błonicy i tężcowi.
Dultavax przedawkowanie
Nie udokumentowano.
Dultavax działanie i stosowanie
Szczepionka jest przygotowywana z toksyn błoniczej i tężcowej, które są odtoksyczniane formaldehydem, a następnie oczyszczane oraz z wirusów poliomyelitis typu 1, 2 i 3, hodowanych na linii komórkowej Vero, oczyszczanych i następnie inaktywowanych formaldehydem. Stężenie toksoidu błoniczego jest zredukowane do 1/6 dawki stosowanej w szczepieniu podstawowym. Ta zredukowana dawka uważana jest za konieczną i wystarczającą aby zagwarantować skuteczność i bezpieczeństwo.