Świeży udar niedokrwienny mózgu, nadwrażliwość na indapamid, sulfonamidy lub inny składnik preparatu, ciężka niewydolność nerek (przesączanie kłębuszkowe (GFR)
Należy zachować ostrożność w przypadku równoczesnego stosowania preparatów digoksyny, litu, astemizolu, terfenadyny, erytromycyny (podawanej dożylnie) u pacjentów z zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej (hipokaliemia, hiponatremia, hiperkalcemia), dną (także w wywiadzie), hiperurykemią, zaburzeniami czynności wątroby i/lub nerek. Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania indapamidu i leków z grupy ACE. Szczególnie w pierwszym tyg. jednoczesnego stosowania ACE i indapamidu można zalecić kontrolę czynności nerek (oznaczenie stężenia kreatyniny). Należy zachować ostrożność u pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym (SLE), ponieważ indapamid może nasilać objawy lub powodować nawrót choroby. W trakcie stosowania leku zalecana jest okresowa kontrola ciśnienia tętniczego oraz okresowa kontrola stężenia potasu w osoczu, zwłaszcza u pacjentów leczonych jednocześnie glikozydami naparstnicy lub steroidami o działaniu ogólnoustrojowym oraz u pacjentów z niewydolnością wątroby. U tych pacjentów zalecane jest wzbogacenie diety w produkty o wysokiej zawartości potasu lub stosowanie preparatów zawierających potas (także w przypadku, gdy stężenie potasu jest prawidłowe). Podczas stosowania leku mogą wystąpić objawy związane z nadmiernym obniżeniem ciśnienia tętniczego, np. bóle i zawroty głowy, zwłaszcza na początku leczenia lub w trakcie leczenia skojarzonego, które mogą zaburzać sprawność psychofizyczną i zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych.
Diuresin działanie i stosowanie
Nietiazydowa pochodna sulfonamidów o właściwościach farmakologicznych zbliżonych do leków tiazydowych. Działanie przeciwnadciśnieniowe spowodowane jest bezpośrednim, rozszerzającym wpływem indapamidu na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych, które powoduje zmniejszenie oporu obwodowego. Lek nie wpływa niekorzystnie na metabolizm lipidów i węglowodanów, również u pacjentów z cukrzycą. Zmniejsza przerost lewej komory serca spowodowany nadciśnieniem tętniczym. Indapamid szybko i całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego.
diuresin dawkowanie
Zalecana początkowa jednorazowa dawka dobowa wynosi 1,5 mg (1 tabl./dobę).
diuresin skutki uboczne
Zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej (hiponatremia, hipokaliemia), zaburzenia czynności układu pokarmowego (nudności, wymioty, zaparcia, biegunki, bóle brzucha, utrata apetytu), zaburzenia dermatologiczne (rumień, pokrzywka, świąd, zapalenie naczyń), zaburzenia ze strony układu krążenia (uczucie kołatania serca, hipotonia ortostatyczna, zaburzenia rytmu serca), zaburzenia czynności OUN (ból i zawroty głowy, zaburzenia nastroju, zaburzenia czucia), bardzo rzadko zaburzenia hematologiczne (zmniejszenie liczby płytek, zmniejszenie liczby krwinek, zmniejszenie liczby krwinek białych, zmniejszenie liczby granulocytów, niedokrwistość).
diuresin przedawkowanie
Po przedawkowaniu indapamidu występują następujące objawy spowodowane nasileniem działania moczopędnego: nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, które może być przyczyną wystąpienia ostrego ataku dny. Nie jest znana swoista odtrutka. Postępowanie lecznicze uzależnione jest od stanu chorego. Wkrótce po przedawkowaniu może być skuteczne sprowokowanie wymiotów lub płukanie żołądka wykonane w celu usunięcia niewchłoniętego leku z organizmu.
diuresin w ciąży
O stosowaniu leku w okresie ciąży decyduje lekarz. Lek jest wydzielany do mleka matki. Kobiety przyjmujące indapamid nie powinny karmić piersią.
diuresin a karmienie piersią
O stosowaniu leku w okresie ciąży decyduje lekarz. Lek jest wydzielany do mleka matki. Kobiety przyjmujące indapamid nie powinny karmić piersią.