Nie ma specyficznych objawów klinicznych, wynikających z przedawkowania diklofenaku. Przedawkowanie może wywołać takie objawy jak: wymioty, krwotok z przewodu pokarmowego, biegunkę, zawroty głowy, szumy uszne lub drgawki. W przypadku znacznego zatrucia może pojawić się ostra niewydolność nerek i uszkodzenie wątroby. Leczenie ostrego zatrucia NLPZ zasadniczo obejmuje stosowanie środków podtrzymujących czynność ważnych dla życia narządów oraz leczenie objawowe. Leczenie podtrzymujące i objawowe należy zastosować w przypadku takich powikłań jak: znaczne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, niewydolność nerek, drgawki, zaburzenia żołądka i jelit oraz zaburzenia oddychania. Wymuszona diureza, dializa lub przetaczanie krwi nie są pomocne w przyspieszeniu eliminowania NLPZ, ze względu na dużą zdolność wiązania z białkami i rozległy metabolizm. Po przyjęciu potencjalnie toksycznej dawki należy rozważyć podanie węgla aktywowanego i opróżnienie żołądka (np. sprowokowanie wymiotów, płukanie żołądka).
Dicloreum dawkowanie
Dorośli: początkowo 3x/dobę 50 mg, po uzyskaniu efektu leczniczego – dawka podtrzymująca 2x/dobę 50 mg lub 1 raz dziennie tabl. retard (100 mg). Można stosować leczenie kombinowane: rano w postaci doustnej + wieczorem czopek w dawce sumarycznej do 100 mg/dobę. W okresach zaostrzenia lub w bólach ostrych można podać dawkę dodatkową, nie przekraczając 150 mg/dobę. Przyjmować w czasie lub po posiłkach.
Dicloreum przeciwskazania
Nadwrażliwość na diklofenak, czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, poważne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, ciężkie upośledzenie czynności wątroby lub nerek, zaburzenia hematopoezy, skaza krwotoczna, zaburzenia elektrolitowe, obrzęki, niewydolność krążenia, astma, nadwrażliwość: na ASA, aminofenazon, fenylbutazon. Ciąża i okres karmienia piersią. Dzieci poniżej 6 rż. Ostrożnie stosować u chorych z chorobą wrzodową w wywiadzie.
Dicloreum w ciąży
Stosowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią jest przeciwwskazane.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Dicloreum skutki uboczne
Lek może powodować: zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: dolegliwości żołądkowo-jelitowe, odbijanie, nudności, bóle w nadbrzuszu, biegunkę, uaktywnienie choroby wrzodowej z możliwością krwawień i perforacji wrzodów; zawroty i bóle głowy, osłabienie, depresję, drażliwość, uczucie zmęczenia, zaburzenia snu, obrzęki, skórne reakcje uczuleniowe (wysypka), wypadanie włosów. Przy długotrwałym stosowaniu – zwiększenie aktywności aminotransferaz, świadczące o upośledzeniu czynności wątroby, niewydolność nerek, zaburzenia hematopoezy, parestezje, pogorszenie zborności ruchów zamiarowych.
Dicloreum działanie i stosowanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny (pochodna kwasu aminofenylooctowego) o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Mechanizm działania polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy prostaglandynowej (hamowanie syntezy eikozanoidów, zmniejszanie zawartości kwasu arachidonowego w granulocytach). Działa przeciwagregacyjnie na płytki krwi. Szybko i całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie we krwi po około 2 h. Konstrukcja tabletek retard zapewnia powolne i długotrwałe uwalnianie leku. Przenika do płynu maziowego, gdzie stężenie utrzymuje się 4-6 h dłużej niż we krwi. W 99% wiąże się z białkami osocza. Metabolizowany jest w wątrobie do 4 metabolitów, z których hydroksypochodna wykazuje wysoką aktywność przeciwzapalną i przeciwbólową. Metabolity w postaci glukuronianów i siarczanów wydalane są z moczem (około 65%) i żółcią (około 35%). T0,5 wynosi 1-2 h.
Dicloreum a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol moze oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
Dicloreum a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.