Niesteroidowy lek przeciwzapalny (pochodna kwasu aminofenylooctowego) o silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym oraz przeciwbólowym, oraz przeciwagregacyjnym. Mechanizm działania leku polega na hamowaniu syntezy prostaglanydyn poprzez inhibicję cyklooksygenazy i zmniejszaniu zawartości kwasu arachidonowego w granulocytach. Objawowe działanie polega na zmniejszeniu bólu związanego z procesem zapalnym w układzie kostno-stawowym lub w tkankach miękkich, zmniejszeniu obrzęku i bolesności miejscowej, obniżeniu podwyższonej temp. ciała i zwiększeniu ruchomości w stawach. Po głębokim podaniu domięśniowym wchłania się łatwo i w całości, osiągając szybko maks. stęż. w surowicy. Prawie całkowicie wiąże się z białkami osocza.Po 2-4 h przenika do płynu kaletek maziowych, gdzie utrzymuje się do 12 h od podania. Metabolizowany jest w wątrobie w ok 50%.
diclac skutki uboczne
Dotyczą przewodu pokarmowego. Możliwe jest powstanie krwotocznego zapalenia błony śluzowej lub owrzodzenia przewodu pokarmowego (żołądek, dwunastnica, jelito cienkie), może być powikłane krwawieniem z przewodu pokarmowego, zwłaszcza u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie. U pacjentów z zapalnymi chorobami jelit w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna) możliwy jest ostry nawrót choroby. Podczas długotrwałej terapii możliwe jest upośledzenie czynności wątroby ze zwiększeniem aktywności aminotransferaz oraz rozwinięcie się niewydolności nerek w postaci zespołu nerczycowego. Możliwe jest wystąpienie erytropenii, granulocytopenii lub leukopenii, nudności, bólów brzucha, wzdęcia, biegunki, braku łaknienia, zawrotów i bólów głowy, uczucia osłabienia lub zmęczenia, senności, trudności w koncentracji, skórnych reakcji uczuleniowych (nadwrażliwości na światło, wysypki skórnej, pęcherzy, rumienia, świądu, zmian o typie rumienia wielopostaciowego na skórze, reakcji alergicznej w postaci obrzęku twarzy, języka, tchawicy ze zwężeniem dróg oddechowych, napadu duszności, częstoskurczu lub spadku ciśnienia (zwłaszcza u pacjentów uczulonych na preparaty kwasu acetylosalicylowego lub inne NLPZ).
diclac w ciąży
Lek przeciwwskazany w ciąży (możliwość wystąpienia wad wrodzonych) i w okresie karmienia piersią. Podawanie należy ograniczyć do ściśle uzasadnionych przypadków i stosować w minimalnej dawce skutecznej.
diclac a karmienie piersią
Lek przeciwwskazany w ciąży (możliwość wystąpienia wad wrodzonych) i w okresie karmienia piersią. Podawanie należy ograniczyć do ściśle uzasadnionych przypadków i stosować w minimalnej dawce skutecznej.
diclac przedawkowanie
Objawy: zmniejszenie ciśnienia krwi, ostra niewydolność nerek, drgawki, zaburzenia oddychania. W przypadku ich wystąpienia należy wdrożyć leczenie objawowe. Ze względu na silne wiązanie z białkami osocza i wieloetapowy metabolizm leku, stosowanie diurezy wymuszonej lub hemodializy jest mało skuteczne.
diclac dawkowanie
Dawkę dobową leku ustala lekarz w zależności od wskazania i ciężkości schorzenia. Doustnie. Diclac 25. -50: reumatoidalne zapalenie stawów. maks. zalecana dawka 150-200 mg/dobę w 2-3 dawkach podzielonych. Zwykle stosuje się dawki podzielone 50-150 mg/dobę. Nie zaleca się stosowanie dawki powyżej 200 mg/dobę. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: zalecana dawka dobowa wynosi zwykle 100-125 mg w dawkach podzielonych. Choroba zwyrodnieniowa stawów: zalecana dawka dobowa wynosi 100-150 mg w dawkach podzielonych. Zwykle stosuje się dawki 50 mg 2-3 razy/dobę. Ból, bolesne miesiączkowanie: początkowo podaje się dawkę jednorazową 50 mg następnie w razie potrzeby, kolejne 50 mg co 8 h. Nie zaleca się stosowania dawki powyżej 150 mg/dobę. Diclac 75. -150 Duo: zalecana dawka dobowa wynosi 50-150 mg. Nie należy stosować dawki większej niż 150 mg/dobę. Ze względu na dużą zawartość substancji czynnej tabl. nie stosować u dzieci i młodzieży.
Diclac a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
diclac przeciwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu lub inne NLPZ. Nie należy stosować u pacjentów, u których podczas stosowania innych NLPZ wystąpił: obrzęk błony śluzowej nosa, astma, wysypka lub inne objawy nadwrażliwości. Zaburzenia w układzie krwiotwórczym. Czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy oraz istniejące lub przebyte wrzodziejące zapalenie jelita grubego i inne zapalne choroby jelita grubego. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek. Preparatu nie należy podawać dzieciom poniżej 16 lat.
Stosowanie diklofenaku, zwłaszcza u chorych z niewydolnością wątroby, może powodować zwiększenie wyników prób wątrobowych. Zaburzenia te mogą ustąpić samoistnie, nasilić lub pozostać niezmienione. Podczas długotrwałego leczenia preparatem należy kontrolować czynność nerek i wątroby oraz kontrolować morfologię i rozmaz krwi. Stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, nadciśnieniem, niewydolnością serca, obrzękami, z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy wywiadzie. W powyższych przypadkach jak również w przypadku wystąpienia objawów krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego (smoliste stolce, wymioty fusowate) lek należy odstawić i podjąć odpowiednie leczenie. U pacjentów w wieku podeszłym należy zastosować minimalną dawkę terapeutyczną, ze względu na zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych. Stosowanie diklofenaku może maskować lub zmieniać objawy chorobowe, np. objawy zakażenia.