Leczenie zimnicy: nudności, kolki, wymioty oraz biegunka notowane są sporadycznie. Jednakże niewielka liczba dostępnych danych może odzwierciedlać stopień trudności rozróżnienia, czy objawy takie są wynikiem procesu chorobowego, czy też związane są z zastosowanym leczeniem. Zaburzenia rytmu serca oraz krwiomocz pojawiają się sporadycznie przy stosowaniu dawek w wysokości 75 mg i mogą, przynajmniej w pewnym stopniu, być związane z samym zakażeniem. Toksoplazmoza: wykazano, że lecznicze dawki preparatu wpływają hamująco na hematopoezę u ok. 25% chorych. Prawdopodobieństwo wystąpienia leukopenii, niedokrwistości lub trombocytopenii można zmniejszyć poprzez jednoczesne podawanie folinianu wapniowego. Często na początku leczenia występują nudności, kolka, wymioty oraz biegunka. Rzadko objawy te powodują konieczność wstrzymania leczenia. Rzadziej występującymi działaniami niepożądanymi są bóle i zawroty głowy, suchość w ustach lub gardle, gorączka, złe samopoczucie, zapalenie lub przebarwienia skórne oraz depresja. Hiperfenyloalaninemia została stwierdzona u trzech noworodków leczonych z powodu wrodzonej toksoplazmozy. Zapaść naczyniową oraz owrzodzenie błony śluzowej policzków notowano w związku ze stosowaniem preparatu jedynie w przypadku chorych leczonych dawkami wyższymi niż zalecane. Opisano nagłe wystąpienie napadu typu grand mal u jednego chorego z predyspozycją do padaczki, ale kliniczne znaczenie tego faktu nie zostało ustalone.
Daraprim przedawkowanie
Należy stosować rutynowe leczenie ogólnie podtrzymujące, w tym zadbać o drożność dróg oddechowych oraz opanować drgawki. Należy podawać odpowiednie ilości płynów, aby zapewnić optymalną diurezę. Ze względu na szybką absorpcję preparatu, płukanie żołądka może być przydatne jedynie w przypadku podjęcia go w ciągu dwóch h od podania leku. W celu przeciwdziałania możliwości wystąpienia niedoboru folianów należy podawać folinian wapniowy do chwili cofnięcia się objawów toksycznego działania leku. Ponieważ wystąpienie pełnych objawów leukopenii może wystąpić z opóźnieniem 7-10 dni, leczenie folinianem wapniowym należy kontynuować przez okres zagrożenia.
Daraprim działanie i stosowanie
Przeciwpasożytnicze działanie pirymetaminy polega na hamowaniu syntezy kwasu foliowego. Pirymetamina hamuje aktywność enzymu reduktazy dwuhydrofolanowej (DHFR), w wyniku czego zablokowania zostaje przemiana dwuhydrofolanu (kwasu foliowego) do tetrahydrofolanu (kwasu folinowego). Kwas folinowy współuczestniczy w tworzeniu prekursorów potrzebnych do syntezy puryn i pirymidyn, które stanowią części składowe kwasów nukleinowych. Enzym DHFR obecny jest również w komórkach ssaków, jednakże pirymetamina wywiera wybiórczy efekt toksyczny na pasożyty ze względu na znacznie większe powinowactwo do pasożytniczego DHFR niż do odpowiedniego enzymu ssaków.
Daraprim dawkowanie
Leczenie zimnicy: preparat powinno się podawać jednocześnie z sulfalenem lub sulfadoksyną. Dorośli i dzieci powyżej 14 rż.: w postaci jednorazowej dawki, 2-3 tabl. (50-75 mg pirymetaminy) razem z 1000-1500 mg sulfalenu lub sulfadoksyny. Dzieci poniżej 14 rż.: w postaci jednorazowej dawki sulfalen lub sulfadoksyna: 9-14 lat 2 tabl 1000 mg (50 mg pirymetaminy); 4-8 lat 1 tabl. 500 mg (25 mg pirymetaminy); poniżej 4 lat pół tabl. 250 mg (12,5 mg pirymetaminy); Dawkowanie u osób w podeszłym wieku: brak informacji co do skutków stosowania preparatu w przypadku osób w podeszłym wieku. W dawkach zalecanych w leczeniu zimnicy lek nie powinien wywołać działań niepożądanych u osób w podeszłym wieku cieszących się dobrym zdrowiem. Toksoplazmoza: preparat powinien być podawany jednocześnie z sulfadiazyną lub innym odpowiednim sulfonamidem. Zastosowanie innego sulfonamidu może spowodować konieczność dokonania zmian w dawkowaniu. Leczenie powinno być kontynuowane przez 3-6 tyg. O ile wskazane jest dalsze leczenie, przed kolejną kuracją powinno się zachować przerwę 2 tyg. Dorośli i dzieci powyżej 6 rż.: pierwsza dawka – 2 tabl. (50 mg pirymetaminy), następnie raz dziennie 1 tabl. (25 mg pirymetaminy). Sulfadiazyna: 150 mg/kg mc. (maks. 4 g) dziennie w 4 dawkach podzielonych. Dzieci poniżej 6 rż.: 2-6 lat: pierwsza dawka 2 mg pirymetaminy kg/mc. (maks. 50 mg), następne dawki 1 mg/kg mc./dobę (maks. 25 mg); młodszym dzieciom należy podawać 1 mg/kg mc./dobę. Stosując dawkowanie wyliczone na podstawie mc., zalecane dawki preparatu dla dzieci poniżej 6 lat życia, zaokrąglone z dokładnością do połowy tabl. i są z reguły następujące: dzieci w wieku 2-6 lat: pierwsza dawka – 1 tabl. (25 mg pirymetaminy), kolejne dawki – pół tabl. (12,5 mg pirymetaminy)/dobę. Sulfadiazyna: 150 mg/kg mc. (maks. 2 g)/dobę w czterech dawkach podzielonych. Dzieci w wieku 10 miesięcy – 2 lat: pół tabl. (12,5 mg pirymetaminy)/dobę. Sulfadiazyna: 150 mg/kg mc. (maks. 1,5 g)/dobę w 4 dawkach podzielonych. Dawkowanie u niemowląt w wieku 3-9 m-cy: niniejszej postaci leku nie stosuje się. Sulfadiazyna: 100 mg/kg mc. (maks. 1 g)/dobę w 4 dawkach podzielonych. Dawkowanie u noworodków do 3 mż.: niniejszej postaci leku nie stosuje się. Sulfadiazyna: 100 mg/kg mc. (maks. 750 mg) co drugi dzień w 4 dawkach podzielonych. Dawkowanie u osób w podeszłym wieku: brak informacji co do wpływu preparatu na organizm osób w podeszłym wieku. Teoretycznie istnieje możliwość wystąpienia u osób w podeszłym wieku chorych na toksoplazmozę większej podatności na niedobór folianów, związanej z codziennym stosowaniem preparatu.
Daraprim przeciwskazania
Preparatu nie powinno się podawać pacjentom, u których w wywiadzie stwierdza się nadwrażliwość na pirymetaminę.
Daraprim w ciąży
Stosowanie i dawkowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią ustala lekarz.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.