Cefuroxime – ratiopharm dawkowanie

Dawkowanie i sposób podawania zależy od ciężkości zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów wywołujących zakażenie oraz stanu ogólnego pacjenta. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: Zakażenia górnych dróg oddechowych. W tym zakażenia ucha, nosa i gardła (zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie migdałków), dawka 250-500 mg zalecenia dotyczące podawania pojedynczej dawki 125 mg tabl. powl., 500 mg, nie można dzielić. 2x/dobę. Zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli: 250-500 mg cefuroksymu tabl. powl., 500 mg, nie można dzielić 2x/dobę w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia oraz od stanu klinicznego pacjenta: zapalenie płuc 500 mg cefuroksymu 2x/dobę. Zakażenia skóry i tkanek miękkich: 250-500 mg cefuroksymu tabl. powl., 500 mg, nie można dzielić 2x/dobę. Zakażenia nerek i/lub dolnych dróg moczowych: 250 mg cefuroksymu 2x/dobę. Niepowikłane zakażenia dróg moczowych u kobiet: 125 mg cefuroksymu 2x/dobę. Wczesna postać boreliozy (rumień wędrujący) 500 mg cefuroksymu 2x/dobę przez 20 dni. Dzieci w wieku 5-12 lat: w wyżej wymienione zakażenia, jeśli dotyczy tej grupy dzieci 125 mg zalecenia dotyczące podawania pojedynczej dawki 125 mg można zrealizować tylko stosując produkt leczniczego w postaci tabl. powl. 250 mg, gdyż tabl. można podzielić na połowy 250 mg 2x/dobę. Ostre zapalenie ucha środkowego 250 mg 2x/dobę. Nie jest konieczne zmniejszenie dawki u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (CLcr powyżej 30 ml/min), jeśli u dorosłych i osób w podeszłym wieku nie przekracza sie maks. dobowej dawki. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek z klirensem

Cefuroxime – ratiopharm przeciwskazania

Potwierdzona nadwrażliwość na substancje czynna, inne cefalosporyny lub którykolwiek inny składnik produktu. Występująca w przeszłości natychmiastowa i/lub ciężka reakcja nadwrażliwości na penicyliny lub inne antybiotyki β-laktamowe.

Cefuroxime – ratiopharm w ciąży

Dane uzyskane podczas stosowania u ograniczonej liczby kobiet w ciąży nie wskazują na to, aby cefuroksym aksetylu miał jakikolwiek szkodliwy wpływ na przebieg ciąży lub na zdrowie płodu lub noworodka. Do tej pory nie są dostępne inne istotne dane epidemiologiczne. Badania na zwierzętach nie wykazują żadnego szkodliwego wpływu na rozwój zarodka i płodu. Ze względu na ograniczone doświadczenie kliniczne produkt leczniczy, tabl. powl., można w okresie ciąży, zwłaszcza w I trymestrze, stosować tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka. Cefuroksym jest wydzielany z mlekiem matki. Z tego względu produkt leczniczy, tabl. powl., można podawać tylko po uważnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka. U dziecka karmionego piersią może wystąpić biegunka lub zakażenie grzybicze błon śluzowych i może być konieczne przerwanie karmienia piersią. Należy pamiętać o możliwości wystąpienia uczulenia.

Ciąża – trymestr 1 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Ciąża – trymestr 3 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Cefuroxime – ratiopharm skutki uboczne

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze; (często) nadkażenia drożdżakami Candida w wyniku długotrwałego stosowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) eozynofilia; (niezbyt często) pozytywny wynik testu Coombsa, leukopenia (czasem nasilona), neutropenia, trombocytopenia; (bardzo rzadko) niedokrwistość hemolityczna. Zaburzenia układu immunologicznego; (niezbyt często) wysypki skórne; (rzadko) pokrzywka, świąd; (bardzo rzadko) gorączka polekowa, zespół choroby posurowiczej, ciężkie ostre reakcje nadwrażliwości. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy, zawroty głowy; (bardzo rzadko) zaburzenia OUN, takie jak pobudzenie, nerwowość, dezorientacja lub omamy, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów z wysoką gorączką lub ciężkimi zakażeniami. Zaburzenia żołądka i jelit; (często) zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym nudności, ból brzucha, biegunka; (niezbyt często) wymioty; (bardzo rzadko) rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz (AspAT, AlAT) oraz LDH; (bardzo rzadko) żółtaczka (głównie cholestatyczna), zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka (nekroliza wysypkowa). Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) śródmiąższowe zapalenie nerek. W trakcie leczenia cefuroksymem aksetylu wczesnych postaci boreliozy bardzo często opisywano takie objawy, jak biegunka, zapalenie pochwy oraz reakcja Jarischa-Herxheimera. Reakcja Jarischa-Herxheimera przebiega w postaci gorączki, dreszczy, bólów głowy i stawów.

Cefuroxime – ratiopharm przedawkowanie

Nie ma żadnego opisu klinicznego przypadku zatrucia zgodnego z jego definicją. Jeśli występują określone czynniki ryzyka i po podaniu bardzo wysokich dawek cefalosporyn, może wystąpić pobudzenie OUN, mioklonie i drgawki, co obserwowano także podczas podawania innych β-laktamów. W razie przedawkowania, oprócz odstawienia produktu może być konieczne zastosowanie metod przyspieszających eliminację leku. Cefuroksym aksetyl jest usuwany podczas hemodializy.

Cefuroxime – ratiopharm działanie i stosowanie

Mechanizm działania cefuroksymu polega na hamowaniu syntezy bakteryjnej ściany komórkowej (w fazie wzrostu) poprzez blokowanie białek wiążących penicyliny (PBP), takich jak transpeptydazy. Powoduje to działanie bakteriobójcze leku.