W początkowym okresie leczenia mogą wystąpić: zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunki, pogorszenie apetytu, nietypowy smak w ustach. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zwiększona częstość oddawania moczu. Zaburzenia układu nerwowego: bóle i zawroty głowy. Zaburzenia naczyniowe: napadowe zaczerwienienie twarzy z uczuciem gorąca. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: bóle mięśniowe, bóle stawowe. Objawy te zwykle ustępują podczas długotrwałego stosowania leku. Sporadycznie donoszono o następujących reakcjach typu anafilaktoidalnego: zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: trudności w oddychaniu, ból lub ucisk w klatce piersiowej. Zaburzenia naczyniowe obrzęk twarzy, oczu, warg, języka lub gardła. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej wysypka skórna lub pokrzywka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania zaczerwienienie, bolesność i obrzęk lub wyższa temperatura w miejscu wstrzyknięcia. Należy poinformować pacjenta, aby po wystąpieniu jednego z tych objawów natychmiast zgłosił się do lekarza. Często występują nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy) nowotwór złośliwy (w długotrwałym stosowaniu).
Calcitonin Jelfa 100 przedawkowanie
Po podskórnym podaniu kalcytoniny w dawce 1000 j.m. stwierdzono występowanie nudności i wymiotów. Po zastosowaniu 32 j.m./kg mc./dobę przez 2 kolejne dni nie stwierdzono innych objawów działania niepożądanego.
Calcitonin Jelfa 100 dawkowanie
Z uwagi na istnienie dowodów na zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworu i ze względu na długotrwałość stosowania kalcytoniny należy maks. ograniczyć długość leczenia we wszystkich wskazaniach, a podawaną dawkę zredukować do skutecznego minimum. Zapobieganie nagłej utracie masy kostnej w wyniku unieruchomienia, np. u pacjentów ze świeżymi złamaniami w następstwie osteoporozy. Zalecane dawkowanie to 100 j.m./dobę lub 50 j.m. 2x/dobę podskórnie lub domięśniowo. Wraz z rozpoczęciem uruchamiania pacjenta dawkę można zmniejszyć do 50 j.m. Zalecane jest leczenie przez 2 tyg. i w żadnym wypadku nie powinno ono trwać dłużej niż 4 tyg. ze względu na związek między zwiększonym ryzykiem wystąpienia nowotworów złośliwych a długotrwałym stosowaniem kalcytoniny. Choroba Pageta. Zalecane dawkowanie to 100 j.m./dobę, podskórnie lub domięśniowo; jednakże minimalna dawka, po której uzyskano poprawę kliniczną i poprawę wyników biochemicznych, wynosi 50 j.m. 3 razy w tyg. Dawkowanie należy dostosować indywidualnie do potrzeb pacjenta. Leczenie należy przerwać po uzyskaniu u pacjenta reakcji na leczenie i po ustąpieniu objawów. Z uwagi na istnienie dowodów na zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworu przy długotrwałym stosowaniu kalcytoniny czas trwania leczenia zwykle nie powinien przekraczać 3 m-cy. W wyjątkowych okolicznościach, np. u pacjentów zagrożonych złamaniami patologicznymi, leczenie może zostać przedłużone do zalecanych maks. 6 m-cy. Podejmowane okresowo u tych pacjentów ponowne leczenie może być rozważane przy wzięciu pod uwagę potencjalnych korzyści, jak również dowodów na zwiększone ryzyko wystąpienia nowotworu w przypadku długotrwałego stosowania kalcytoniny. W leczeniu poza szpitalem stosuje się podawanie podskórne. Działanie kalcytoniny można monitorować poprzez pomiar odpowiednich markerów przebudowy kości, takich jak stężenie fosfatazy alkalicznej w surowicy lub stężenie hydroksyproliny lub deoksypirydynoliny w moczu. W czasie dłuższego leczenia dawkę należy modyfikować w zależności od aktywności fosfatazy alkalicznej. W leczeniu hiperkalcemii. Zalecane dawkowanie to 100 j.m. co 6-8 h, we wstrzyknięciu domięśniowym lub podskórnie. W niektórych przypadkach lek można podawać we wstrzyknięciu dożylnym. Jeżeli objętość podawanego jednorazowo preparatu przekracza 2 ml, zaleca się stosowanie domięśniowe i zmienianie miejsca podania.
Calcitonin Jelfa 100 przeciwskazania
Nadwrażliwość na syntetyczną kalcytoninę łososiową lub inne składniki preparatu.
Calcitonin Jelfa 100 w ciąży
Nie zaleca się stosowania preparatu kobietom ciężarnym oraz w okresie laktacji, ponieważ nie przeprowadzono badań u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Jednakże badania na zwierzętach wykazały, że kalcytonina łososiowa nie wykazuje działania embriotoksycznego i teratogennego. Wykazano, że kalcytonina nie przenika przez barierę łożyskową u zwierząt. Nie wiadomo, czy kalcytonina jest wydzielana do mleka kobiet. Nie zaleca się zatem karmienia piersią w czasie stosowania preparatu.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Calcitonin Jelfa 100 działanie i stosowanie
Syntetyczna kalcytonina łososiowa działa podobnie jak kalcytonina wytwarzana u ludzi i wykazuje 10-krotnie silniejsze działanie od kalcytoniny ludzkiej. Kalcytonina hamuje uwalnianie wapnia z kości przez zmniejszenie aktywności osteoklastów oraz przez zmniejszenie liczby osteoklastów na skutek hamowania przekształcania preosteoklastów w osteoklasty. Zmniejsza stężenie wapnia we krwi u osób z hiperkalcemią. Sprzyja odkładaniu wapnia w kościach. Ułatwia mineralizację kości i chrząstki; hamuje demineralizację kości w stanach unieruchomienia i podczas stosowania glikokortykosteroidów oraz przyspiesza gojenie się złamań kości; zwiększa w nerkach wydalanie wapnia, magnezu, sodu, potasu, chloru, wody i cAMP; zmniejsza resorpcję zwrotną fosforanów, pobudza nerkową produkcję kalcytriolu. W przewodzie pokarmowym kalcytonina zmniejsza wydzielanie kwasu solnego, pepsyny i enzymów trzustkowych. W OUN wywiera działanie przeciwbólowe poprzez wzrost stężenia β-endorfin, bezpośrednie działanie na receptory OUN i wpływ na transport błonowy wapnia w neuronach. Stosowana jest dlatego w stanach chorobowych przebiegających z bólami kości. Działanie przeciwbólowe wiąże się również z działaniem przeciwzapalnym, będącym wynikiem zahamowania syntezy prostaglandyn oraz pośredniego działania na stan naczyń i przebudowę kości.