Amikacyna jest półsyntetycznym antybiotykiem aminoglikozydowym, pochodną kanamacyny. Działa bakteriobójczo. Amikacyna, po wniknięciu do komórki bakteryjnej, wiąże się z podjednostką S rybosomu, powoduje błędny odczyt mRNA i powstawanie białek patologicznych dla komórki bakteryjnej.
Biodacyna a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Biodacyna skutki uboczne
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (rzadko) niedokrwistość, zwiększenie liczby granulocytów we krwi, eozynofilia. Zaburzenia układu nerwowego: (rzadko) porażenie mięśni i bezdech, parestezje, drżenie, porażenie nerwu twarzowego, bóle głowy. Zaburzenia ucha i błędnika: (częstość nieznana) szumy uszne, zawroty głowy, rzadko utrata słuchu przemijająca lub trwała (zwykle spowodowane niewłaściwym dawkowaniem), zaburzenia równowagi. Zaburzenia serca: (rzadko) niedociśnienie. Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) nudności, wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) pokrzywka, wysypka, osutka. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki podskórnej: (rzadko) bóle i osłabienie siły mięśni, bóle stawów. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (częstość nieznana) zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w krwi, białkomocz, skąpomocz, krwinkomocz, wałeczki w moczu, azotemia. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (rzadko) gorączka polekowa; (częstość nieznana) zapalenie żyły, zakrzepowe zapalenie żyły, po podaniu domięśniowym lekki lub silny ból, stwardnienie, jałowy ropień w miejscu wstrzyknięcia. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zwiększenie we krwi aktywności aminotransferaz i stężenia bilirubiny.
Biodacyna przedawkowanie
W przypadku przedawkowania lub stwierdzenia objawów toksycznego działania należy zastosować hemodializę lub dializę otrzewnową. U noworodków i niemowląt należy brać pod uwagę zastosowanie transfuzji wymiennej.
Biodacyna dawkowanie
Dawkowanie i sposób podawania ustala się w zależności od czynności nerek i mc. pacjenta. Wcześniaki i noworodki: dawka początkowa wynosi 10 mg/kg mc., a następnie 7,5 mg/kg mc. co 12 h w inf. dożylnej. Dorośli, dzieci i niemowlęta: dawka dobowa wynosi 15 mg/kg mc., podawana w dwóch lub w trzech dawkach podzielonych (7,5 mg/kg mc. co 12 h lub 5 mg/kg mc. co 8 h) we wstrzyknięciu domięśniowym lub inf. dożylnej. Dawkowanie u dorosłych i dzieci z prawidłową czynnością nerek w zależności od mc. Maks. dawka dobowa wynosi 15 mg/kg mc. U pacjentów z bardzo dużą mc. nie należy podawać więcej niż 1,5 g/dobę. Nie należy przekraczać zalecanych dawek. U wszystkich pacjentów w czasie leczenia należy kontrolować czynność nerek. U pacjentów z niewydolnością wątroby nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. Leczenie trwa zwykle 7-10 dni. W ciężkich i powikłanych zakażeniach, gdy czas leczenia wydłuża się ponad 10 dni, należy częściej kontrolować czynność nerek i słuch i ponownie rozważyć wielkość dawki. Nie zaleca się stosowania amikacyny dłużej niż 14 dni. Jeżeli w ciągu 3-5 dni nie ma wyraźnej poprawy klinicznej, należy przerwać stosowanie amikacyny i ponownie określić wrażliwość drobnoustrojów na antybiotyki. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zmniejszyć dawkę dobową leku i/lub wydłużyć przerwy między dawkami. Sposób dawkowania ustala się w zależności od klirensu kreatyniny lub stężenia kreatyniny we krwi. Jeśli zaburzenia czynności nerek nasilają się w trakcie leczenia amikacyną, stosowanie produktu należy przerwać. Modyfikacja dawek i przerw między dawkami w zależności od klirensu kreatyniny. U pacjentów z klirensem kreatyniny 80-50, 50-30, 30-10, 10-5, 2], podawać maks. 250 mg, 200 mg, 100 mg, 125 mg, 125 mg leku, co 12, 12, 12, 24, 24, 24 h. Wydłużenie przerw między standardowymi dawkami w zależności od klirensu kreatyniny. Jeżeli klirens kreatyniny >50 [ml/min/1,73 m2], przerwa między kolejnym dawkami powinna wynosić 12-18 h; odpowiednio: 10-50 [ml/min/1,73m2] – 24-36 h; 2] – 36-48 h. Jeżeli nie jest znany klirens kreatyniny, to przerwy między kolejnymi dawkami 7,5 mg/kg mc. można obliczyć mnożąc stężenie kreatyniny w surowicy (w mg/100 ml) przez 9. Ten sposób obliczania przerw między dawkami można stosować tylko u pacjentów w stabilnym stanie. Nie należy stosować u pacjentów w podeszłym wieku. Gdy stężenie kreatyniny we krwi w [mg/100 ml] wynosi: 1,2, 2, 2,5, 3, 3,5, 4, 4,5 ,5, 6, przerwa pomiędzy kolejnymi dawkami (w godzinach) wynosi odpowiednio: 13,5, 18, 22,5, 27, 31,5, 36, 40,5, 45, 49,5, 54.
Biodacyna przeciwskazania
Nadwrażliwość na amikacynę lub inne antybiotyki aminoglikozydowe, lub którąkolwiek z substancji pomocniczych produktu. Miastenia.
Biodacyna w ciąży
Amikacyna szybko przenika przez łożysko do krążenia płodowego i płynu owodniowego. Ze względu na możliwość wystąpienia objawów nefro-, oto- i neurotoksyczności stosowanie amikacyny w ciąży jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdy jest to bezwzględnie konieczne dla matki, a zastosowanie bezpieczniejszego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. Należy unikać stosowania leku u kobiet karmiących piersią. W razie bezwzględnej konieczności stosowania amikacyny u matki, powinna ona zaprzestać karmienia piersią.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).