Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Atimos w ciąży
Brak wystarczających danych dotyczących stosowania formoterolu u kobiet w ciąży. W badaniach na zwierzętach wykazano, że formoterol powodował stratę zagnieżdżanych zarodków, a także zmniejszenie przeżywalności pourodzeniowej płodów oraz ich masy urodzeniowej. Działanie to występowało, gdy stosowano znacznie większe dawki formoterolu o działaniu ogólnoustrojowym niż te, które stosowano w badaniach klinicznych. . Leczenie formoterolem można rozważyć formoterolu na wszystkich etapach ciąży, jeśli jest to konieczne do opanowania objawów astmy oraz jeżeli spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Nie wiadomo, czy formoterol przenika do mleka kobiecego. U szczurów niewielkie ilości formoterolu wykryto w mleku samicy. Stosowanie formoterolu u kobiet karmiących piersią należy rozważać tylko w przypadku, jeśli spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Atimos skutki uboczne
Działania niepożądane, zgłaszane najczęściej w związku ze stosowaniem β2-agonistów, takie jak drżenie i kołatania serca, są zwykle średnio nasilone i ustępują po kilku dniach leczenia. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) małopłytkowość. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje nadwrażliwości, np. obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, wykwity, pokrzywka, świąd. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (niezbyt często) hipokalemia, hiperglikemia. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) pobudzenie, niepokój, zwłaszcza ruchowy, zaburzenia snu; (bardzo rzadko) niewłaściwe zachowanie, omamy. Zaburzenia układu nerwowego: (często) drżenie, ból głowy; (niezbyt często) zawroty głowy, zaburzenia smaku; (bardzo rzadko) pobudzenie centralnego układu nerwowego. Zaburzenia serca: (często) kołatania serca; (niezbyt często) częstoskurcz; (rzadko) zaburzenia rytmu serca, np. migotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy, skurcze dodatkowe, dławica piersiowa; (bardzo rzadko) wydłużenie odstępu QT. Zaburzenia naczyniowe: (rzadko) zmiany ciśnienia krwi. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) kaszel; (niezbyt często) podrażnienie gardła; (rzadko) paradoksalny skurcz oskrzeli; (bardzo rzadko) duszności, zaostrzenie astmy. Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) nudności. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) nadmierne pocenie się. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) kurcze mięśni, bóle mięśni. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) zapalenie nerek. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo rzadko) obrzęk obwodowy. Nudności, zaburzenia smaku, podrażnienie gardła, nadmierne pocenie się, niepokój, zwłaszcza ruchowy, ból głowy, zawroty głowy i kurcze mięśni mogą ustąpić samoistnie w ciągu 1-2 tyg. nieprzerwanego leczenia. Sporadycznie po zastosowaniu wziewnych β2-sympatykomimetyków donoszono o występowaniu działań pobudzających OUN, których objawem jest nadpobudliwość. Działania te obserwowano głównie u dzieci w wieku do 12 lat. Stosowanie β2-agonistów może powodować zwiększenie stężenia insuliny we krwi, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i ciał ketonowych.
Atimos przedawkowanie
Doświadczenie kliniczne dotyczące postępowania w razie przedawkowania jest ograniczone. Przedawkowanie produktu może prowadzić do wystąpienia działań typowych dla agonistów receptorów β2-adrenergicznych, takie jak: ból głowy, drżenie, kołatanie serca. W pojedynczych przypadkach obserwowano częstoskurcz, wydłużenie odstępu QT, arytmie komorowe, kwasicę metaboliczną, hipokaliemię, hiperglikemię, nudności, wymioty oraz senność. Wskazane jest leczenie podtrzymujące i objawowe. W ciężkich przypadkach pacjentów należy hospitalizować. Można rozważyć zastosowanie kardioselektywnych leków blokujących receptory β-adrenergiczne, jednak wyłącznie zachowując szczególną ostrożność, ponieważ zastosowanie leków blokujących receptory β-adrenergiczne może wywołać skurcz oskrzeli. Należy kontrolować stężenie potasu w surowicy.
Atimos działanie i stosowanie
Formoterol jest lekiem, którego działanie polega głównie na wybiórczym pobudzaniu receptorów β2-adrenergicznych. Formoterol działa rozszerzająco na oskrzela u pacjentów z odwracalnymi obturacyjnymi chorobami dróg oddechowych. Działanie rozpoczyna się w ciągu 1-3 min. Znaczące rozszerzenie oskrzeli utrzymuje się przez 12 h po wziewnym przyjęciu leku. U ludzi formoterol jest skuteczny w zapobieganiu skurczowi oskrzeli wywołanemu przez metacholinę.
Atimos dawkowanie
Dawkowanie zależy od rodzaju i stopnia ciężkości choroby. Astma. Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat: zazwyczaj 1 dawka aerozolu rano i wieczorem (24 µg formoterolu fumaranu dwuwodnego/dobę). W ciężkich przypadkach maks. 2 dawki aerozolu rano i wieczorem (48 µg formoterolu fumaranu dwuwodnego/dobę); maks. dawka dobowa to 4 dawki aerozolu (48 µg formoterolu fumaranu dwuwodnego). Dzieci w wieku 5-11 lat: bezpieczeństwo stosowania i skuteczność produktu u dzieci poniżej 12 lat nie zostało jeszcze ustalone. W związku z tym produktu nie należy stosować u dzieci. POChP. Dorośli (w wieku od 18 lat): zazwyczaj stosuje się 1 dawkę aerozolu 2x/dobę (1 rano i 1 wieczorem, 24 µg formoterolu fumaranu dwuwodnego/dobę). W przypadku wskazania do regularnego stosowania, nie należy stosować więcej niż 2 dawki aerozolu/dobę. W razie konieczności, w celu złagodzenia objawów choroby, można przyjąć dodatkowe dawki aerozolu, oprócz dawek przepisanych do regularnego stosowania, tak by maks. całkowita dawka dobowa wynosiła 4 dawki aerozolu (regularne plus dodatkowe). Nie należy stosować więcej niż 2 dawki aerozolu jednorazowo tym samym czasie. Pacjenci nie powinni używać inhalatora dłużej niż przez 3 m-ce od daty wydania przez farmaceutę. Mimo że lek charakteryzuje się szybkim początkiem działania, w leczeniu podtrzymującym należy stosować długo działające wziewne leki rozszerzające oskrzela. Lek nie jest przeznaczony do łagodzenia ostrych napadów astmy. W razie wystąpienia ostrego napadu duszności, należy zastosować szybko działającego β2-agonistę. Należy doradzić pacjentom, by po rozpoczęciu leczenia produktem, nie przerywali, ani nie zmieniali dotychczasowego leczenia steroidami. Jeśli objawy choroby utrzymują się lub nasilają się, lub jeśli zalecana dawka produktu nie zapewnia odpowiedniego kontrolowania objawów choroby (skutecznego jej złagodzenia), świadczy to zazwyczaj o zaostrzeniu choroby podstawowej. Brak teoretycznych podstaw wskazujących na konieczność dostosowania dawki produktu u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby, jednak nie ma danych klinicznych dotyczących stosowania produktu w tej grupie pacjentów.
Atimos przeciwskazania
Znana nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.