Angiletta w ciąży

Stosowanie produktu leczniczego jest przeciwwskazane podczas ciąży. Przed zastosowaniem leku należy wykluczyć ciążę. Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w czasie stosowania , należy natychmiast przerwać leczenie. Do chwili obecnej badania epidemiologiczne nie wykazały klinicznych dowodów działania teratogennego lub fetotoksycznego, w razie przypadkowego przyjmowania estrogenów w połączeniu z innymi progestagenami w dawkach zbliżonych do tych zawartych w preparacie. Pomimo, że doświadczenia na zwierzętach wykazały objawy toksyczności dla czynności reprodukcyjnych dane kliniczne dotyczące ponad 330 ciąż u kobiet przyjmujących octan chlormadynonu nie wykazały działania embriotoksycznego. Podejmując decyzję o ponownym rozpoczęciu stosowania należy wziąć pod uwagę, zwiększone ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u kobiet w okresie poporodowym. Estrogeny mogą wpływać na laktację, ponieważ mogą one wpływać na ilość i skład mleka ludzkiego. Niewielkie ilości steroidowych środków antykoncepcyjnych i/lu ich metabolitów mogą być wydzielane z mlekiem, wywierając wpływ na dziecko. Dlatego nie należy stosować preparatu podczas laktacji.

Angiletta skutki uboczne

Najczęstszymi (> 20%) działaniami niepożądanymi były krwawienie międzymiesiączkowe, plamienie, bóle głowy i bóle piersi. Niżej wymienione działania niepożądane zgłaszano po podaniu octanu chlormadynonu i etynyloestradiolu w badaniu klinicznym z udziałem 1629 kobiet. Zaburzenia psychiczne: często) depresja, pobudzenie, nerwowość. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zawroty głowy, migrena i/lub nasilenie tych dolegliwości. Zaburzenia oka: (często) zmiany widzenia; (rzadko) zapalenie spojówek, dyskomfort przy stosowaniu szkieł kontaktowych. Zaburzenia ucha i błędnika: (rzadko) nagła utrata słuchu, szumy w uszne. Zaburzenia naczyniowe: (rzadko) nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie, niewydolność krążenia, żylaki, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa lub tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) nudności; (często) wymioty; (niezbyt często) ból brzucha, wzdęcie, biegunka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) trądzik; (niezbyt często) nieprawidłowa pigmentacja, ostuda, utrata włosów, suchość skóry; (rzadko) pokrzywka, skórne reakcje alergiczne, wyprysk, rumień, świąd, nasilenie łuszczycy, hirsutyzm; (bardzo rzadko) rumień guzowaty. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) ból pleców, zaburzenia mięśniowe. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (bardzo często) wydzielina z pochwy, bolesne miesiączki, brak miesiączki: (często) ból w dole brzucha; (niezbyt często) mlekotok, gruczolakowłókniak piersi, kandydoza narządów płciowych, torbiel jajnika; (rzadko) powiększenie piersi, zapalenie sromu i pochwy, krwotok miesiączkowy, zespół przedmiesiączkowy. Zaburzenia układu odpornościowego: (niezbyt często) nadwrażliwość na lek wraz z reakcjami alergicznymi. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania; (często) zmęczenie, uczucie ciężkości kończyn, obrzęk, wzrost masy ciała; (niezbyt często) utrata popędu płciowego, obfite pocenie się; (rzadko) zwiększenie apetytu. Badania diagnostyczne: (często) wzrost ciśnienia tętniczego; (niezbyt często) zmiany stężenia lipidów we krwi, hipertriglicerydemia. Następujące działania niepożądane zgłaszano również po zastosowaniu doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających 0,03 mg etynyloestradiolu i 2 mg octanu chlormadynonu: u kobiet stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne odnotowano zwiększone ryzyko zakrzepicy żył i tętnic oraz zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, w tym zawału serca, udaru, przemijającego napadu niedokrwiennego, zakrzepicy żylnej oraz zatorowości płucnej. Zwiększone ryzyko zaburzeń układu żółciowego obserwowano w niektórych badaniach nad długotrwałym podawaniem złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych. W rzadkich przypadkach po zastosowaniu hormonalnych środków antykoncepcyjnych obserwowano łagodne lub rzadziej, złośliwe nowotwory wątroby, które powodowały potencjalnie śmiertelne krwawienia do jamy brzusznej. Nasilenie przewlekłego zapalenia jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Angiletta przedawkowanie

Brak informacji na temat ciężkich działań toksycznych w przypadku przedawkowania. Mogą wystąpić następujące objawy: nudności, wymioty oraz, w przypadku młodych dziewcząt, krwawienie z pochwy. W rzadkich przypadkach może być konieczna kontrola równowagi wodno- elektrolitowej i czynności wątroby.

Angiletta działanie i stosowanie

Stosowanie preparatu w sposób ciągły przez 21 dni powoduje zahamowanie przysadkowego wydzielania FSH i LH i w związku z tym, zahamowanie owulacji. Śluzówka macicy ulega proliferacji i transformacji wydzielniczej. Zmieniają się również właściwości śluzu szyjki macicy. Zapobiega to migracji spermy przez kanał szyjki macicy i zmienia ruchliwość plemników. Najmniejsza dobowa dawka octanu chlormadynonu, konieczna do całkowitego zahamowania owulacji, wynosi 1,7 mg. Dawka powodująca całkowitą transformację śluzówki macicy wynosi 25 mg na cykl. Octan chlormadynonu jest progestagenem antyandrogenowym. Jego działanie opiera się na zdolności do wypierania androgenów z ich receptorów.

Angiletta dawkowanie

Należy przyjmować 1 tabl. powl. raz/dobę, o tej samej porze (najlepiej wieczorem) przez 21 kolejnych dni, z następującą siedmiodniową przerwą w przyjmowaniu tabl.; po 2-4 dniach od przyjęciu ostatniej tabl. powinno wystąpić krwawienie z odstawienia, podobne do krwawienia miesiączkowego. Przyjmowanie tabl. z kolejnego blistra leku należy rozpocząć po siedmiodniowej przerwie, niezależnie od tego, czy krwawienie ustało, czy nadal trwa. Rozpoczęcie stosowania tabl. powl. Pacjentki, które nie stosowały uprzednio antykoncepcji hormonalnej (podczas ostatniego cyklu miesiączkowego): przyjmowanie tabl. powl. należy rozpocząć w pierwszym dniu cyklu, tzn. w pierwszym dniu miesiączki. Jeżeli pierwsza tabl. powl. zostanie przyjęta w pierwszym dniu cyklu, działanie antykoncepcyjne rozpoczyna się w pierwszym dniu przyjmowania i trwa również w czasie siedmiodniowej przerwy w przyjmowaniu tabl. Stosowanie tabl. powl. można rozpocząć od drugiego do piątego dnia cyklu, niezależnie od tego, czy krwawienie ustąpiło, jednak podczas pierwszego cyklu zaleca się przez pierwsze 7 dni jednoczesne stosowanie barierowej metody antykoncepcji. Jeżeli od rozpoczęcia krwawienia miesiączkowego upłynęło ponad 5 dni, należy poczekać z rozpoczęciem stosowania preparatu do czasu wystąpienia kolejnej miesiączki. Zmiana z innego hormonalnego środka antykoncepcyjnego na preparat. Zmiana z 21 lub 22-dniowego hormonalnego środka antykoncepcyjnego: należy przyjąć wszystkie tabl. z poprzedniego opakowania. Pierwszą tabl. powl. preparatu należy przyjąć następnego dnia. W takiej sytuacji zachowana jest w ciągłość w stosowaniu leków i pacjentka nie musi czekać do rozpoczęcia następnego krwawienia spowodowanego odstawieniem. Stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji nie jest wymagane. Zmiana ze złożonego codziennego środka antykoncepcyjnego (28-dniowy środek antykoncepcyjny): stosowanie preparatu należy rozpocząć po przyjęciu ostatniej aktywnej tabl. z opakowania 28-dniowego środka antykoncepcyjnego (na przykład po przyjęciu 21 lub 22 tabl.). Pierwszą tabl. powl. preparatu należy przyjąć następnego dnia. Zachowana jest w ciągłość w stosowaniu leków i pacjentka nie musi czekać do rozpoczęcia następnego krwawienia spowodowanego odstawieniem. Stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji nie jest wymagane. Zmiana z tabl. zawierających wyłącznie progestagen („POP”). Pierwszą tabl. powl. preparatu należy przyjąć w dniu, w którym odstawiono produkt leczniczy zawierający wyłącznie progestagen. W pierwszych 7 dniach konieczne jest stosowanie dodatkowych, barierowych metod antykoncepcji. Zmiana z antykoncepcji hormonalnej w postaci wstrzyknięć lub implantu: stosowanie preparatu można rozpocząć w dniu, w którym implant zostaje usunięty lub w dniu, na który wyznaczono kolejne wstrzyknięcie. W pierwszych 7 dniach konieczne jest stosowanie dodatkowych, mechanicznych metod antykoncepcji. Zmiana z pierścienia dopochwowego lub plastra przezskórnego: stosowanie tabl. najlepiej rozpocząć w dniu usunięcia pierścienia lub plastra, lecz najpóźniej w dniu następującym po zwyczajowej przerwie w stosowaniu pierścienia lub plastra. Po poronieniu lub przerwaniu ciąży w I trymestrze: stosowanie preparatu można rozpocząć natychmiast po poronieniu lub aborcji w I trymestrze. W tym przypadku nie jest konieczne stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji. Po porodzie, poronieniu lub aborcji w II trymestrze: stosowanie preparatu przez kobiety, które nie karmią piersią można rozpocząć 21-28 dni po porodzie, bez konieczności stosowania dodatkowych, barierowych metod antykoncepcji. Jeżeli stosowanie produktu leczniczego rozpoczęto później niż po 28 dniach po porodzie, w pierwszych 7 dniach konieczne jest stosowanie dodatkowych barierowych metod antykoncepcji. Jeżeli kobieta odbyła już stosunek płciowy, należy wykluczyć ciążę przed rozpoczęciem stosowania tabl. lub poczekać do pierwszego krwawienia miesiączkowego. Preparat nie powinien być stosowany u kobiet karmiących piersią. Po zakończeniu stosowania preparatu: po zakończeniu stosowania preparatu, kolejny cykl może być wydłużony o około tydzień. Nieregularne przyjmowanie tabl.: jeżeli pacjentka zapomniała przyjąć tabl. powl., lecz nie upłynęło więcej niż 12 godz. od czasu, w którym powinna przyjąć tabl., nie jest wymagane stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji. Należy kontynuować przyjmowanie tabl. tak, jak dotychczas. Jeżeli od czasu, w którym pacjentka powinna przyjąć tabl. upłynęło więcej niż 12 godz., skuteczność ochrony antykoncepcyjnej może być zmniejszona. Pacjentka powinna niezwłocznie przyjąć pominiętą tabl. Następna tabl. powinna być przyjęta o zwykłej porze. Ponadto, przez następne 7 dni należy dodatkowo stosować inną metodę antykoncepcji, np. prezerwatywę. Jeżeli opakowanie leku skończy się w czasie tych 7 dni, należy rozpocząć następne opakowanie tak szybko, jak tylko skończy się poprzednie opakowanie. W takim przypadku, nie należy robić przerwy pomiędzy opakowaniami („reguła siedmiu dni”). Krwawienie z odstawienia prawdopodobnie nie wystąpi do zakończenia opakowania, jednakże często występuje plamienie. Jeżeli następna miesiączka nie wystąpi po przyjęciu drugiego opakowania, należy przeprowadzić test ciążowy. Zalecenia w przypadku wystąpienia wymiotów lub biegunki: jeżeli w ciągu 4 godz. po przyjęciu tabl. wystąpią wymioty lub ciężka biegunka, wchłanianie leku może być zmniejszone, co może nie zapewnić skutecznej ochrony antykoncepcyjnej. W takiej sytuacji należy przestrzegać zaleceń zawartych w punkcie „Nieregularne przyjmowanie tabletek” (powyżej). Należy kontynuować stosowanie preparatu.

Angiletta przeciwskazania

Złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych nie należy stosować w następujących przypadkach: początkowe lub wczesne objawy zakrzepicy, zakrzepowego zapalenia żył; niedostatecznie kontrolowana cukrzyca; niekontrolowane nadciśnienie lub znacznie zwiększone ciśnienie krwi (stale utrzymujące się wartości ciśnienia powyżej 140/90 mmHg); zapalenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby do czasu powrotu wartości parametrów czynności wątroby do normy; uogólniony świąd, cholestaza, szczególnie gdy wystąpiła podczas poprzedniej ciąży lub podczas stosowania estrogenów; zespół Dubina-Johnsona, zespół Rotora, zmiany w przepływie żółci; występowanie obecnie lub w przeszłości nowotworów wątroby (łagodnych i złośliwych); ostry ból nadbrzusza, powiększenie wątroby lub objawy krwawienia do jamy brzusznej; pierwszy lub kolejny napad porfirii (niezależnie od postaci a szczególnie porfiria nabyta); występowanie obecnie lub w przeszłości hormonozależnego nowotworu złośliwego (np. nowotworu piersi lub macicy); ciężkie zaburzenia przemiany lipidowej; zapalenie trzustki lub zapalenie trzustki w wywiadzie, jeżeli wiąże się z ciężką hipertriglicerydemią; wystąpienie po raz pierwszy migrenowych bólów głowy lub częstsze epizody nadzwyczaj silnych bólów głowy; ostre zaburzenia sensoryczne jak zaburzenia widzenia lub słuchu; zaburzenia motoryczne (szczególnie niedowład); wzrost częstości ataków padaczkowych; ciężka depresja; otoskleroza nasilająca się podczas wcześniejszych ciąż; brak krwawienia miesięcznego o niewyjaśnionej przyczynie; przerost śluzówki macicy; krwawienie z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie; nadwrażliwość na octan chlormadynonu, etynyloestradiol lub którąkolwiek substancję pomocniczą; występowanie lub ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ang. venous thromboembolism, VTE); żylna choroba zakrzepowo-zatorowa – czynna (leczona przeciwzakrzepowymi produktami leczniczymi) lub przebyta żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, np. zakrzepica żył głębokich (ang. deep venous thrombosis, DVT), zatorowość płucna (ang. pulmonary embolism, PE); znana dziedziczna lub nabyta predyspozycja do występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej np. oporność na aktywne białko C (ang. activated protein C, APC) (w tym czynnik V Leiden) niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S; rozległy zabieg operacyjny związany z długotrwałym unieruchomieniem; wysokie ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wskutek występowania wielu czynników ryzyka; występowanie lub ryzyko tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (ang. arterial thromboembolism, ATE); tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe – czynne lub przebyte (np. zawał mięśnia sercowego) lub stany prodromalne (np. dławica piersiowa); choroby naczyń mózgowych – czynny udar, przebyty udar lub stany prodromalne w wywiadzie (np. przemijający napad niedokrwienny, ang. transient ischaemic attack, TIA); stwierdzona dziedziczna lub nabyta skłonność do występowania tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych np. hiperhomocysteinemia i obecność przeciwciał antyfosfolipidowych (przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy); migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie; wysokie ryzyko tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych z powodu występowania wielu czynników ryzyka lub występowania jednego z poważnych czynników ryzyka, takich jak: cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi; ciężkie nadciśnienie tętnicze; ciężka dyslipoproteinemia.