Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
Amlaxopin działanie i stosowanie
Amlodypina jest antagonistą kanału wapniowego. Hamuje napływ jonów wapniowych do komórek mięśnia sercowego oraz do komórek mięśni gładkich naczyń. Mechanizm działania przeciwnadciśnieniowego amlodypiny jest wynikiem bezpośredniego zmniejszenia napięcia mięśni gładkich naczyń. Mechanizm działania w dławicy piersiowej nie został w pełni wyjaśniony. Przypuszcza się, że jest dwojaki: amlodypina rozszerza tętniczki obwodowe zmniejszając całkowity opór obwodowy pokonywany przez serce (obciążenie następcze). Powoduje to zmniejszenie zużycia energii i zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen, rozszerzenie najważniejszych naczyń wieńcowych i tętniczek wieńcowych jest prawdopodobnie związane z mechanizmem działania amlodypiny. Rozszerzenie to zwiększa dopływ tlenu do mięśnia sercowego u pacjentów z dławicą piersiową Prinzmetala.
Amlaxopin przeciwskazania
Należy zachować ostrożność u pacjentów z małą rezerwą czynnościową serca. Brak danych na temat stosowania amlodypiny w monoterapii u pacjentów z zawałem serca w okresie miesiąca od jego wystąpienia. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania amlodypiny w przełomie nadciśnieniowym. Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością serca. Długotrwałe badania kliniczne wykazały, że u pacjentów z ciężką niewydolnością serca (klasa III i IV° wg NYHA) przyjmujących amlodypinę częściej występuje obrzęk płuc niż u pacjentów przyjmujących placebo. Nie wskazuje to jednak na nasilenie niewydolności mięśnia sercowego. U pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby T0,5w fazie eliminacji jest wydłużony. Nie ustalono schematu dawkowania. Należy zachować ostrożność stosując amlodypinę u takich pacjentów. Jeśli u pacjentów w podeszłym wieku konieczne jest zwiększenie dawki amlodypiny, należy zachować ostrożność. Amlodypiny nie należy stosować u dzieci ze względu na brak wystarczającego doświadczenia klinicznego. Preparat zawiera laktozę – nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.
Amlaxopin skutki uboczne
Zaburzenia krwi i układu chłonnego.Bardzo rzadko: leukopenia, trombocytopenia.Zaburzenia endokrynolosiczne.Niezbyt często: ginekomastia.Zaburzenia metabolizmu i odżywiania.Bardzo rzadko: hiperglikemia.Zaburzenia psychiczne.Niezbyt często: zaburzenia snu, drażliwość, depresja. Rzadko: dezorientacja, zmiany nastroju w tym napady lęku.Zaburzenia układu nerwowego.Często: ból głowy (szczególnie w początkowym okresie stosowania), senność, zawroty głowy, osłabienie. Niezbyt często: złe samopoczucie, suchość w ustach, drżenie, parestezje, nasilone pocenie. Rzadko: zaburzenia smaku. Bardzo rzadko: neuropatia obwodowa.Zaburzenia oka.Niezbyt często: zaburzenia widzenia.Zaburzenia ucha i błędnika.Niezbyt często: szumy uszne.Zaburzenia serca.Często: kołatanie serca. Niezbyt często: omdlenie, tachykardia, bóle w klatce piersiowej, nasilenie objawów dławicy piersiowej (w początkowym okresie stosowania). U pacjentów z chorobą naczyń wieńcowych odnotowano napady dławicy piersiowej oraz bardzo rzadkie przypadki zawału i arytmii (w tym: skurcze dodatkowe serca, tachykardię komorową, bradykardię i arytmie przedsionkowe). Dla tych działań niepożądanych bezpośredni związek przyczynowy ze stosowaniem amiodypiny nie został ustalony.Zaburzenia naczyń.Niezbyt często: niedociśnienie tętnicze, zapalenie naczyń.Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia.Niezbyt często: duszność, nieżyt błony śluzowej nosa, kaszel. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Często: nudności, niestrawność, ból brzucha. Niezbyt często: wymioty, biegunka, zaparcia, przerost dziąseł. Bardzo rzadko: zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie trzustki.Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych.Rzadko: zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, żółtaczka, zapalenie wątroby. Bardzo często: obrzęk w okolicach kostek. Często: zaczerwienienie twarzy z napadami gorąca, szczególnie w początkowym okresie stosowania. Niezbyt często: wysypka, świąd, pokrzywka, łysienie, odbarwienie skóry. Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy. Odnotowano pojedyncze przypadki reakcji alergicznych, tj. świąd, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy wysiękowy, złuszczające zapalenie skóry, zespól Stevens-Johnsona oraz obrzęk Quinckego.Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości.Niezbyt często: bolesne skurcze mięśni, ból z okolic pleców, bóle mięśni i stawów.Zaburzenia nerek i dróg moczowych.Niezbyt często: częste oddawanie moczu.Zaburzenia układu rozrodczego i piersi.Niezbyt często: impotencja.Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania.Niezbyt często: zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała.
Amlaxopin przedawkowanie
Po zastosowaniu dawek większych niż 100 mg zwiększa się ryzyko nadmiernego rozszerzenia naczyń obwodowych, co może wywołać silne i długotrwale utrzymujące się niedociśnienie tętnicze. W przypadku wystąpienia znacznego niedociśnienia tętniczego po przedawkowaniu konieczne jest podtrzymywanie czynności układu sercowo-naczyniowego w tym monitorowanie czynności serca i układu oddechowego, uniesienie kończyn, kontrola objętości płynów ustrojowych i objętości wydalanego moczu. W celu przywrócenia właściwego napięcia naczyniowego i odpowiedniego ciśnienia tętniczego może być pomocny lek zwężający naczynia, pod warunkiem, że nie występują przeciwwskazania do jego zastosowania. Można podać dożylnie glukonian wapnia, który hamuje działanie leków blokujących kanały wapniowe. W niektórych przypadkach korzystne może być płukanie żołądka. U zdrowych ochotników zastosowanie węgla aktywowanego do 2 h po przyjęciu 10 mg amlodypiny zmniejsza jej wchłanianie. Ze względu na fakt, że amlodypina silnie wiąże się z białkami osocza, skuteczność dializy prawdopodobnie będzie niewielka.
Amlaxopin w ciąży
Brak danych dotyczących stosowania amlodypiny u kobiet w ciąży. Amlodypiny nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że korzyść ze stosowania preparatu istotnie przewyższa potencjalne ryzyko. Nie ustalono czy amlodypiną przenika do pokarmu kobiecego. Zaleca się przerwanie karmienia piersią w trakcie stosowania amlodypiny.
Amlaxopin a karmienie piersią
Brak danych dotyczących stosowania amlodypiny u kobiet w ciąży. Amlodypiny nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że korzyść ze stosowania preparatu istotnie przewyższa potencjalne ryzyko. Nie ustalono czy amlodypiną przenika do pokarmu kobiecego. Zaleca się przerwanie karmienia piersią w trakcie stosowania amlodypiny.
Amlaxopin dawkowanie
Dorośli. Dawka początkowa, w nadciśnieniu tętniczym i w dławicy piersiowej wynosi 5 mg/dobę. Jeśli pożądane działanie terapeutyczne nie wystąpi w okresie 2-4 tyg. stosowania preparatu, dawka dobowa może zostać zwiększona do maks. 10 mg/dobę, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta. U pacjentów z dławicą piersiową amlodypinę można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi.