Najczęściej: hiperkalcemia i hiperfosfatemia (u pacjentów z niewydolnością nerek). Hiperkalcemia może prowadzić do hiperkalciurii, zwapnień ektopowych oraz uszkodzenia nerek. Ze względu na zawartość w preparacie butylohydroksytoluenu preparat może wykazywać działanie alergizujące, nadwrażliwość u pacjentów na astmę, kontaktowe uczulenie skóry, podrażnienie spojówek oka, skóry i błon śluzowych także żołądka.
Alfadiol przeciwskazania
U pacjentów z prawidłowym poziomem kalcemii dawkowanie należy opierać o wyniki badania kalciurii i wielkość dobowego spożycia wapnia. Kontrolę stężenia wapnia należy wykonywać 1-2x/tyg., zaś po ustaleniu dawki leku raz w miesiącu. Stosowanie alfakalcydolu w leczeniu osteodystrofii nerkowej wymaga systematycznej kontroli stężenia parathormonu (PTH) ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia adynamicznej choroby kości. Podczas leczenia zaleca się okresowe (co 1-3 m-ce) oznaczanie azotu pozabiałkowego surowicy, kreatyniny, fosfatazy zasadowej, stężenia fosforanów w surowicy krwi, dobowego wydalania wapnia z moczem oraz stosunku stężenia wapnia do kreatyniny w drugiej porannej porcji moczu (współczynnik wapniowo-kreatyninowy). U pacjentów pozostających na diecie o niskiej zawartości wapnia reakcja na alfakalcydol może być obniżona lub może w ogóle nie wystąpić. U pacjentów w wieku podeszłym może wystąpić konieczność stosowania mniejszych dawek alfakalcydolu. U pacjentów z wysokim stężeniem wapnia w surowicy w przebiegu osteodystrofii nerkowej może wystąpić autonomiczna nadczynność przytarczyc.
Alfadiol przedawkowanie
Objawy: hiperkalcemia, brak łaknienia, osłabienie, nudności i wymioty, biegunka, wielomocz, nadmierne pocenie, pragnienie, bóle i zawroty głowy, bóle kostne, zwapnienia ektopowe, białkomocz, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca.
Alfadiol w ciąży
Kategoria C. Alfakalcydol może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy korzyść ze stosowania przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Nie należy stosować w okresie laktacji.
Alfadiol a karmienie piersią
Kategoria C. Alfakalcydol może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy korzyść ze stosowania przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Nie należy stosować w okresie laktacji.
Alfadiol dawkowanie
Indywidualne w jednej dawce dobowej. Osteoporoza starcza i postmenopauzalna. Dorośli o mc. >40 kg. 0,5-1 µg47dobę. Zespoły nerczycowe po długotrwałym leczeniu glikokortykosteroidami u dzieci o mc. 20-40 kg: 0,25-0,5 µg/dobę dzieci o mc. <20 kg: 0,25 µg/dobę. Hipokalcemia, krzywica i osteomalacja oporne na wit. D, niedoczynność przytarczyc, zaburzenia gospodarki wapniowej u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek i osteodystrofia nerkowa: dorośli o mc. >40 kg: 0,5-1 µg/dobę dzieci o mc. 20-40 kg: 0,25-0,5 µg/dobę dzieci o mc. <20 kg: 0,25 µg/dobę.
Alfadiol działanie i stosowanie
Mechanizm działania i działanie farmakodynamiczne. Witamina D3 – cholekalcyferol ulega w ustroju przekształceniu do aktywnego metabolitu – kalcytriolu, zwanego też hormonem D. Konwersja ta polega na przebiegającym w wątrobie i w nerce procesie hydroksylacji cholekalcyferolu w pozycji 25 oraz w pozycji 1. Ponieważ alfakalcydol jest pochodną hydroksylowaną w pozycji 1, dla jego aktywacji do kalcytriolu konieczna jest jedynie hydroksylacja w wątrobie. Jest to szczególnie istotne u osób z upośledzoną czynnością nerek, gdy hydroksylacja w tkance nerkowej jest niemożliwa lub utrudniona. Powstający w wyniku aktywacji cholekalcyferolu lub alfakalcydolu kalcytriol obok parathormonu i kalcytoniny, jest podstawowym czynnikiem regulującym przemianę wapnia w organizmie. Przy zapewnieniu odpowiedniej podaży wapnia, prowadzi do intensyfikacji procesu wbudowywania tego pierwiastka w strukturę tkanki kostnej. Receptor dla aktywnej metabolicznie postaci witaminy D występuje w komórkach wielu tkanek, natomiast podstawowymi narządami, w których ujawnia się jej działanie są: jelita, kości i nerki. Kalcytriol uruchamia procesy, prowadzące do podwyższenia stężenia wapnia w surowicy poprzez nasilenie syntezy białka transportującego wapń ze światła przewodu pokarmowego do krwi – CaBP (Calcium Binding Protein – białko wiążące wapń) oraz nasilenie resorpcji zwrotnej wapnia w kanalikach nerkowych.