Adadox w ciąży

Wskazanie w nadciśnieniu tętniczym: ponieważ nie przeprowadzono dokładnych i badań z odpowiednią grupą kontrolną, z udziałem kobiet w ciąży, nie określono bezpieczeństwa stosowania doksazosyny w okresie ciąży. W związku z tym doksazosynę należy w okresie ciąży stosować jedynie wówczas, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem. Choć w badaniach na zwierzętach nie stwierdzono działania teratogennego, po ekstremalnie dużych dawkach stwierdzono zmniejszenie przeżywalności płodów u zwierząt. Karmienie piersią. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany podczas laktacji, ponieważ doksazosyna kumuluje się w mleku karmiących szczurów i nie ma informacji o przenikaniu leku do mleka kobiet karmiących piersią. Matki powinny ewentualnie zaprzestać karmienia piersią, jeśli terapia produktem leczniczym doxazosin jest konieczna. Wskazanie w łagodnym rozroście gruczołu krokowego: nie dotyczy.

Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Opublikowane w

Adadox skutki uboczne

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) leukopenia, trombocytopenia. Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) polekowe reakcje alergiczne. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (niezbyt często) dna moczanowa, zwiększony apetyt, anoreksja. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) pobudzenie, depresja, lęk, bezsenność, nerwowość. Zaburzenia układu nerwowego: (często) senność, zawroty głowy, ból głowy; (niezbyt często) zaburzenia krążenia mózgowego, hipoestezja, omdlenia, drżenie; (bardzo rzadko) ortostatyczne zawroty głowy, parestezje. Zaburzenia oka: (bardzo rzadko) zaburzenia widzenia; (nieznana) śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki. Zaburzenia ucha i błędnika: (często) zawroty głowy o podłożu błędnikowym; (niezbyt często) szumy uszne. Zaburzenia serca: (często) kołatanie, tachykardia; (niezbyt często) dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego; (bardzo rzadko) bradykardia, zaburzenia rytmu serca. Zaburzenia naczyniowe: (często) niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne; (bardzo rzadko) uderzenia krwi. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, zapalenie śluzówki nosa; (niezbyt często) krwawienie z nosa; (bardzo rzadko) skurcz oskrzeli. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) ból brzucha, niestrawność, suchość w ustach, nudności; (niezbyt często) zaparcia, wzdęcia, wymioty, zapalenie żołądka i jelit,biegunka. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (niezbyt często) nieprawidłowe parametry czynności wątroby; (bardzo rzadko) cholestaza, zapalenie wątroby, żółtaczka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) świąd; (niezbyt często) wysypka; (bardzo rzadko) pokrzywka, wypadanie włosów, plamica. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból pleców, bóle mięśni; (niezbyt często) bóle stawów; (bardzo rzadko) kurcze mięśni, osłabienie mięśniowe. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu; (niezbyt często) bolesne oddawanie moczu, częstomocz, hematuria; (bardzo rzadko) zwiększona diureza, zaburzenia mikcji, wielomocz, oddawanie moczu w nocy. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (niezbyt często) impotencja; (bardzo rzadko) ginekomastia, priapizm; (nieznana) wytrysk wsteczny. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy grypopodobne, obrzęk obwodowy; (niezbyt często) ból, obrzęk twarzy; (bardzo rzadko) zmęczenie, złe samopoczucie. Badania diagnostyczne: (niezbyt często) wzrost mc.

Opublikowane w

Adadox przedawkowanie

W przypadku, gdy przedawkowanie doprowadzi do niedociśnienia tętniczego, pacjenta należy niezwłoczne ułożyć na plecach z głową niżej. W zależności od przypadku należy zastosować odpowiednie leczenie wspomagające. Nie zaleca się wykonywania dializy, ponieważ doksazosyna silnie wiąże się z białkami osocza. Jeśli takie postępowanie okaże się niewystarczające, wstrząs należy najpierw leczyć płynem zwiększającym objętość osocza. W razie potrzeby następnie należy zastosować lek obkurczający naczynia krwionośne. Należy kontrolować czynność nerek i w razie potrzeby zastosować wspomaganie. Nie zaleca się wykonywania dializy, ponieważ doksazosyna silnie wiąże się z białkami osocza.

Opublikowane w

Adadox działanie i stosowanie

Doksazosyna jest selektywnym, kompetycyjnym antagonistą postsynaptycznych receptorów alfa-1-adrenergicznych. Podawanie doksazosyny prowadzi do znacznego obniżenia ciśnienia krwi wskutek zmniejszenia obwodowego oporu naczyniowego. Jedna dawka dobowa prowadzi do istotnego klinicznie obniżenia ciśnienia krwi utrzymującego się przez 24 h. Po podaniu występuje stopniowe obniżanie ciśnienia krwi; na początku leczenia mogą wystąpić zaburzenia ortostatyczne. Największy spadek ciśnienia krwi jest obserwowany po około 2-6 h od podania leku.

Opublikowane w

Adadox a alkohol

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Opublikowane w

Adadox a karmienie piersią

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Opublikowane w

Adadox dawkowanie

Nadciśnienie tętnicze: produkt leczniczy doxazosin przyjmuje się 1x/dobę: dawka początkowa wynosi 1 mg, w celu zmniejszenia do minimum ryzyka niedociśnienia ortostatycznego i/lub omdlenia. Następnie dawkę można zwiększyć do 2 mg po kolejnym jednym do 2-ch tyg. leczenia, a później do 4 mg w razie potrzeby. U większości pacjentów reagujących na podawanie produktu leczniczego doxazosin odpowiedź występuje przy dawce 4 mg lub mniejszej. W razie potrzeby dawkowanie można zwiększyć do 8 mg lub maks. dawki zalecanej 16 mg. Łagodny rozrost gruczołu krokowego: zalecana dawka początkowa produktu leczniczego doxazosin wynosi 1 mg 1x/dobę w celu zmniejszenia do minimum ryzyka niedociśnienia ortostatycznego i/lub omdlenia. W zależności od parametrów urodynamicznych i objawów występujących u pacjenta dawkowanie można następnie zwiększyć do 2 mg, a później do 4 mg i do maks. zalecanej dawki 8 mg. Zalecany odstęp przed kolejną zmianą dawki wynosi 1–2 tyg. Typowa zalecana dawka dobowa wynosi 2–4 mg. Stosowanie u osób w podeszłym wieku: dawkowanie jak u dorosłych. Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek: właściwości farmakokinetyczne doksazosyny u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek nie zmieniają się. Dlatego też ogólnie zaleca się typowe dawkowanie. W związku z możliwością występowania nadwrażliwości u niektórych z tych pacjentów, konieczna może być szczególna ostrożność na początku leczenia. Doksazosyna nie ulega dializie, ponieważ jest w dużym stopniu związana z białkami. Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby: u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby dawkę należy zwiększyć, zachowując szczególną ostrożność. Nie ma danych klinicznych w przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie zostały określone.

Opublikowane w

Adadox przeciwskazania

Doksazosyna jest przeciwwskazana: u pacjentów, u których występuje nadwrażliwość na pochodne chinazoliny (np. prazosyna, terazosyna, doksazosyna) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie; u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego współistniejącym z zastojem moczu w górnych drogach moczowych, przewlekłym zakażeniem układu moczowego lub kamicą pęcherza moczowego; u pacjentów z niedrożnością żołądkowo-jelitową w wywiadzie, niedrożnością przełyku, albo w jakimkolwiek stopniu zmniejszoną średnicą światła przewodu pokarmowego (wyłącznie w przypadku pacjentów przyjmujących tabletki o przedłużonym uwalnianiu); w okresie laktacji- jedynie w przypadku wskazania w nadciśnieniu tętniczym. U pacjentów z niedociśnieniem tętniczym- jedynie w przypadku wskazania w łagodnym rozroście gruczołu krokowego. Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego lub bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez niej.

Opublikowane w