Tag: Aciclovir Jelfa

Leczenie należy rozpocząć możliwie najszybciej po pojawieniu się objawów i rozpoznaniu. Zakażenia skóry i śluzówek wirusem Herpes simplex u chorych z niedoborami immunologicznymi. Lek podaje się w ciągłym wlewie dożylnym trwającym nie krócej niż 1h. Leczenie trwa 7 dni. Dorośli: 15 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych (5 mg/kg mc. acyklowiru co 8 h). Dzieci powyżej 6. m-ca życia do 12 lat: 750 mg/m2pc./dobę w dawkach podzielonych (250 mg/m2pc. co 8 h). Ciężkie klinicznie postaci zakażeń Herpes genitalis. Dorośli i dzieci powyżej 6. m-ca życia: Leczenie trwa 5 dni. Dawki, sposób i częstość podawania jak w zakażeniach skórnych i śluzówkowych wirusem Herpes simplex u osób z niedoborami immunologicznymi. Zakażenia wirusem Varicella zoster u chorych z niedoborami immunologicznymi. Lek podaje się w ciągłym wlewie dożylnym, trwającym nie krócej niż 1 h. Leczenie trwa 7 dni. Dorośli: 10 mg/kg mc. co 8 h. Dzieci powyżej 6. m-ca życia do 12 lat: 500 mg/m2pc. co 8 h. Opryszczkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Lek podaje się w ciągłym wlewie dożylnym trwającym nie krócej niż 1 h. Leczenie trwa 10 dni. Dorośli: 10 mg/kg mc. co 8 h. Dzieci powyżej 6. m-ca życia do 12 lat: 500 mg/m2pc. co 8 h. Pacjenci z niewydolnością nerek: dawki lub odstępy między dawkami należy zmieniać zależnie od klirensu kreatyniny – szczegóły patrz ChPL. Uwaga: w trakcie stosowania acyklowiru należy stale monitorować klirens kreatyniny lub jej stężenie w surowicy. Pacjenci poddawani hemodializie: podczas dializy stężenie acyklowiru zmniejsza się. Po każdej dializie należy odpowiednio dobrać dawkę leku. Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej: nie jest konieczna zmiana dawek przy odpowiednio zachowanych odstępach między dawkami. Pacjenci w podeszłym wieku: u pacjentów w podeszłym wieku wydolność nerek może być w różnym stopniu zmniejszona. Lek należy stosować po dokonaniu oceny stanu nerek. Dawkowanie należy modyfikować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi chorych z niewydolnością nerek. Pacjenci ze znaczną nadwagą: przeciętna dawka wynosi 10 mg/kg mc. należnej mc. Uwaga: nie należy przekraczać dawki 500 mg/m2pc. co 8 h. Przygotowanie roztworu produktu leczniczego: do fiolki z liofilizatem dodać 10 ml wody do wstrzykiwań lub 10 ml roztworu chlorku sodu 0,9% do wstrzykiwań. Uzyskany roztwór zawiera 25 mg acyklowiru w 1 ml. Nie wolno stosować rozpuszczalników zawierających alkohol benzylowy lub parahrdroksybenzoesany (może wytrącić się osad). Po rozpuszczeniu suchej substancji w fiolce, przed połączeniem z płynem do wlewów uzyskany roztwór należy staranie obejrzeć celem wykrycia ewentualnych zanieczyszczeń. Przygotowany roztwór można przechowywać 24 h w temperaturze poniżej 25oC. Roztwór acyklowiru sodowego ma pH 10,5-11,6, co może być przyczyną reakcji z metalem (np. częściami strzykawki). Odpowiednią dawkę acyklowiru należy dodać do płynu infuzyjnego, tak, aby stężenie nie przekraczało 7 mg/ml. U dorosłych o masie ciała 70 kg zaleca się podawanie jednorazowej dawki w objętości 60-150 ml. U dzieci ilość płynu infuzyjnego należy dostosować do wieku i mc. Roztwór pierwotny acyklowiru można dodać do następujących płynów do wlewów dożylnych: roztwór chlorku sodu 0,45% lub 0,9%; roztwór chlorku sodu 0,45% z roztworem glukozy 2,5%; złożony roztwór mleczanu sodu (roztwór Hartmanna). Roztwór produktu leczniczego należy przygotowywać w warunkach jałowych bezpośrednio przed podaniem. Jeśli pojawi się zmętnienie lub krystalizacja (przed lub podczas wlewu), roztwór należy wyrzucić. Przygotowany roztwór podaje się w powolnym wlewie dożylnym ze stałą szybkością, w czasie nie krótszym niż 1 h. Uwaga: nie stosować produktu leczniczego w szybkich wstrzyknięciach dożylnych, ani w stężeniach wyższych niż zalecane. Wstrzyknięcie domięśniowe lub podskórne może być przyczyną miejscowego podrażnienia tkanek (pH roztworu acyklowiru sodowego wynosi ok. 11).