W kontrolowanych badaniach klinicznych odnotowano następujące działania niepożądane. Należy mieć na uwadze, że w niektórych przypadkach może być trudne odróżnienie działania niepożądanego od objawów choroby podstawowej. Zaburzenia psychiczne: (często) ospałość, senność, bezsenność, pobudzenie, letarg. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zawroty głowy, ból głowy. Parkinsonizm i podobne objawy: drżenie, wzmożone napięcie, hipokinezja, ślinienie się. Objawy te są zazwyczaj odwracalne po podaniu leku przeciw parkinsonizmowi; (niezbyt często) niepokój, dystonia (kurcze, kręcz szyi, napady przymusowego patrzenia się w górę, szczękościsk). Objawy te są zazwyczaj odwracalne po podaniu leku przeciw parkinsonizmowi; (rzadko) ostra dyskineza. Objawy te są zazwyczaj odwracalne po podaniu leku przeciw parkinsonizmowi. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (niezbyt często) tiapryd może powodować zwiększenie stężenia prolaktyny w osoczu – ustępujące po zaprzestaniu stosowania produktu. Może to być przyczyną mlekotoku, braku miesiączki, ginekomastii, powiększenia i bólu piersi, zaburzeń orgazmu i impotencji. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) astenia, uczucie zmęczenia; (niezbyt często) zwiększenie mc. Dane ze spontanicznych doniesień. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (nieznane) hiponatremia, zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego. Zaburzenia psychiczne: (nieznane) splątanie, omamy. Zaburzenia układu nerwowego: (nieznane) utrata przytomności, drgawki/omdlenia. Obserwowano późne dyskinezy (charakteryzujące się mimowolnymi ruchami przede wszystkim języka i/lub mięśni twarzy) po podawaniu tiaprydu dłużej niż 3 m-ce. W takich przypadkach leki przeciw parkinsonizmowi są nieskuteczne lub leków mogą powodować nasilenie objawów. Obserwowano złośliwy zespół neuroleptyczny, który jest możliwym, śmiertelnym powikłaniem. Zaburzenia serca: (nieznane) wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu serca, jak torsades de pointes, tachykardia komorowa, która może prowadzić do migotania komór lub zatrzymania akcji serca i nagłego zgonu. Zaburzenia naczyniowe: (nieznane) podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych obserwowano przypadki występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w tym zator płucny i zakrzepicę żył głębokich. Niedociśnienie, zazwyczaj ortostatyczne. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznane) zachłystowe zapalenie płuc. Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznane) zaparcie, zatkanie jelita, niedrożność jelit. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (nieznane) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznane) wysypka, w tym wysypka rumieniowa, wysypka grudkowa i pokrzywka. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (nieznane) zwiększenie aktywności kinazy fosfokreatynowej we krwi, rabdomioliza. Ciąża, połóg i okres okołoporodowy: (nieznane) zespół odstawienny noworodka. Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (nieznane) upadki.
Tiaprid PMCS przedawkowanie
Dane dotyczące przedawkowania tiaprydu są ograniczone. Obserwowano senność i nadmierne uspokojenie, śpiączkę, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi oraz objawy pozapiramidowe. W przypadku ostrego przedawkowania należy wziąć pod uwagę możliwość przyjęcia wielu leków. Ponieważ tiapryd w niewielkim stopniu podlega dializie, nie można zastosować hemodializy w celu jego eliminacji. Nie istnieje swoiste antidotum na tiapryd. Należy wdrożyć ścisłe monitorowanie funkcji życiowych, w tym ciągłe monitorowanie czynności serca (ze względu na ryzyko wydłużenia odstępu QT oraz następczych komorowych zaburzeń rytmu serca) do czasu ustabilizowania stanu pacjenta. W przypadku znacznego nasilenia objawów pozapiramidowych należy podać leki antycholinergiczne.
Tiaprid PMCS działanie i stosowanie
Tiapryd jest atypowym lekiem neuroleptycznym, niezależnym od aktywności cyklazy adenylowej, działającym przez wybiórcze blokowanie receptorów dopaminergicznych podtypu D2 i D3. Tiapryd wykazuje małe powinowactwo do receptorów podtypu D1.Wykazano, że produkt nasila pobudzenie i wrażliwość receptorów.
Tiaprid PMCS dawkowanie
Należy rozważyć zastosowanie najmniejszej skutecznej dawki. Leczenie należy rozpocząć od małej dawki, którą należy zwiększać stopniowo, w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Zaburzenia zachowania u pacjentów w podeszłym wieku z demencją: 200-400 mg/dobę. Leczenie należy rozpocząć od małej dawki 50 mg, 2x/dobę. Następnie dawkę należy zwiększać o 50-100 mg, w odstępach co 2-3 dni. Średnia dawka u pacjentów w podeszłym wieku wynosi 300 mg/dobę. Mak. zalecana dawka wynosi 400 mg/dobę. Zaburzenia zachowania podczas odstawiania alkoholu: 300-400 mg/dobę przez 1-2 m-ce. Pląsawica Huntingtona: 300-1200 mg/dobę. Dawka początkowa: do 1200 mg/dobę, podawane w co najmniej 3 dawkach podzielonych. Następnie dawkę należy zmniejszać stopniowo do dawki podtrzymującej, w zależności od odpowiedzi pacjenta. Dzieci powyżej 6 lat: zwykła dawka wynosi 100-150 mg/dobę, do maks. 300 mg/dobę. U pacjentów, u których klirens kreatyniny mieści się w zakresie 30-60 ml/min dawkę produktu należy zmniejszyć do 75% zwykle stosowanej dawki, do 50% u pacjentów, u których klirens kreatyniny mieści się w zakresie 10-30 ml/min oraz do 25% u pacjentów, u których klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min. Niewydolność wątroby: produkt jest słabo metabolizowany, w związku z tym nie ma konieczności zmniejszania dawki.
Tiaprid PMCS przeciwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą produktu, występowanie nowotworu, którego wzrost zależy od stężenia prolaktyny (np. gruczolak przysadki typu prolactinoma i rak piersi), guz chromochłonny nadnerczy, jednoczesne stosowanie z lewodopą lub innymi produktami leczniczymi o działaniu dopaminergicznym.
Tiaprid PMCS a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol moze oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
Tiaprid PMCS w ciąży
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.