Przedawkowanie powoduje niedoczynność tarczycy z odpowiednimi objawami zmniejszonego metabolizmu i, w mechanizmie sprzężenia zwrotnego, pobudzenie przysadki mózgowej z następczym powiększeniem się rozmiarów wola. Można tego uniknąć zmniejszając dawkę, gdy tylko zostanie osiągnięty stan eutyreozy i, w razie potrzeby, podając dodatkowo lewotyroksynę. Negatywne konsekwencje przypadkowego przyjęcia dużych dawek tiamazolu nie są znane.
Thyrozol dawkowanie
Leczenie zachowawcze nadczynności tarczycy: na początku leczenia stosuje się, w zależności od nasilenia nadczynności, 20 do 40 mg tiamazolu na dobę. Po zahamowaniu czynności tarczycy (co następuje mniej więcej po około 2 do 6 tyg. leczenia) dawkę można stopniowo zmniejszać. Większe dawki stosuje się w ciężkich przypadkach nadczynności tarczycy, szczególnie w nadczynności tarczycy indukowanej jodem. Długotrwałe leczenie przeciwtarczycowe w przypadkach, w których nie jest możliwe leczenie radykalne: tiamazol w jak najmniejszej skutecznej dawce: 2,5 do 10 mg na dobę bez lub z niewielką ilością hormonów tarczycy. Dawkowanie u dzieci: dawka początkowa zależy od ciężkości choroby: 0,3-0,5 mg/kg mc./dobę, dawka podtrzymująca: 0,2-0,3 mg/kg mc./dobę. Może być konieczne uzupełniające podawanie hormonów tarczycy. Tabl. należy przyjmować w całości, popijając dostateczną ilością płynu (np. 1/2 szklanki wody). W początkowym leczeniu nadczynności tarczycy podane powyżej dawki dobowe leku należy podzielić na równe dawki pojedyncze i przyjmować w regularnych odstępach czasu w ciągu dnia. Dawkę podtrzymującą należy przyjmować w całości w godzinach rannych, po śniadaniu.
Thyrozol przeciwskazania
Nadwrażliwość na pochodne tiokarbamidu, zmiany obrazu krwi (np. granulocytopenia), cholestaza przed rozpoczęciem leczenia, przebyte uszkodzenie szpiku kostnego spowodowane leczeniem tiamazolem lub karbimazolem, nadwrażliwość na tiamazol lub inne składniki preparatu Thyrozol.
Thyrozol w ciąży
Stosowanie leku jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdy jego zastosowanie u matki jest bezwzględnie konieczne, a stosowanie bezpieczniejszego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. W okresie ciąży tiamazol należy stosować w jak najmniejszej skutecznej dawce. W czasie leczenia tiamazolem możliwe jest karmienie piersią, jednak w tym przypadku należy stosować małe, nie przekraczające 10 mg/dobę dawki leku.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Thyrozol skutki uboczne
Alergiczne reakcje skórne występują często i z różnym nasileniem, w większości przypadków mają łagodny przebieg i ustępują w czasie dalszego leczenia. W około 0,3-0,6% przypadków występują zmiany w morfologii krwi (agranulocytoza). Rzadko występują: gorączka polekowa, zaburzenia smaku, bóle stawów, żółtaczka spowodowana zaburzeniami odpływu żółci lub toksycznym zapaleniem wątroby, zapalenie węzłów chłonnych, ostry obrzęk ślinianek, spadek liczby płytek krwi oraz innych składników krwi, zapalenie naczyń krwionośnych, zapalenia nerwów i zaburzenia czucia, wypadanie włosów, liszaj rumieniowaty indukowany przez tiamazol, a także autoimmunologiczny zespół insulinowy przebiegający ze znacznym zmniejszeniem stężenia glukozy we krwi. Tiamazol zmniejsza, wywołane nadczynnością tarczycy, zwiększone zapotrzebowanie na energię. Oznacza to, że w wyniku leczenia preparatem Thyrozol i w przypadku braku zmiany diety może nastąpić przyrost mc. Z medycznego punktu widzenia jest to zazwyczaj pożądane. Przyjmowanie zbyt dużych dawek może prowadzić do niedoczynności tarczycy lub do powiększenia tarczycy. Dalszy rozrost powiększonej tarczycy w czasie leczenia tiamazolem, podczas gdy jednocześnie zmniejszone jest stężenie TSH (tyreotropiny) jest wynikiem procesu chorobowego i nie można mu zapobiec dodatkowym podawaniem hormonów tarczycy. Wystąpienie lub nasilenie typowych dla chorych na nadczynność tarczycy objawów zespołu zmian ocznych (wytrzeszcz) jest, w znacznym stopniu, niezależne od przebiegu choroby tarczycy. Takie powikłanie nie powinno być powodem do zmiany schematu leczenia i, w przypadku właściwie prowadzonego leczenia tiamazolem, nie jest uważane za działanie niepożądane. Bardzo rzadko w tym przypadku, po leczeniu tiamazolem bez leczenia chirurgicznego, występuje późna niedoczynność tarczycy. Przypuszczalnie nie jest to wynikiem niepożądanego działania tiamazolu lecz procesu zapalnego, toczącego się w tkance tarczycy.
Thyrozol działanie i stosowanie
Pochodna karbimazolu, wykazująca silne i długotrwałe działanie przeciwtarczycowe, polegające na hamowaniu utleniania jodków do jodu i blokowaniu jodowania tyreoglobuliny. Ponadto hamuje syntezę monojodotyrozyny i dijodotyrozyny oraz sprzęganie MIT i DIT do trijodotyroniny i włączanie DIT do tyroksyny.