Thyrosan przedawkowanie

Dotychczas nie opisano objawów ostrego zatrucia wskutek przedawkowania propylotiouracylu. Objawem przedawkowania może być wystąpienie nudności, wymiotów, zaburzeń żołądkowych, bólu głowy, gorączki, bólu stawów, świądu, obrzęków. Mogą również wystąpić objawy hipotyreozy (osłabienie, złe samopoczucie, senność).

Thyrosan dawkowanie

Dorośli: dawka początkowa 100 mg 3x/dobę co 8 h (u osób z ostrą nadczynnością tarczycy początkowo 400-800 mg/dobę w dawkach podzielonych co 8 h); dawka podtrzymująca 100-150 mg/dobę. Dzieci: 6-11 rż. dawka poczatkowa 50-150 mg/dobę w dawkach podzielonych; od 11 rż. dawka początkowa 150-300 mg/dobę w dawkach podzielonych; dawka podtrzymująca u dzieci powinna być dobrana indywidualnie w zależności od reakcji pacjenta, zwykle 50 mg/dobę.

Thyrosan przeciwskazania

Nadwrażliwość na lek. Niewydolność wątroby. Zmiany obrazu krwi (leukopenia i granulocytopenia). Dzieci do 6 rż. Nie stosować w okresie karmienia piersią. W ciąży stosować jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności.

Thyrosan skutki uboczne

Rzadko występują objawy związane z hamowaniem czynności szpiku (agranulocytoza, trombocytopenia, granulocytopenia); uszkodzenie wątroby (zapalenie miąższu, przemijająca cholestaza); powiększenie śledziony; gorączka polekowa. Sporadycznie mogą wystąpić: wysypka skórna, pokrzywka, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty), objawy o podłożu neurotoksycznym (ból i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu), uszkodzenia nerwów obwodowych (uczucie mrowienia).

Thyrosan działanie i stosowanie

Pochodna tiouracylu o silnym działaniu tyreostatycznym (przeciwtarczycowym). Hamuje biosyntezę hormonów tarczycy przez blokowanie układu peroksydaz tarczycy, uniemożliwiając jodowanie i sprzęganie tyrozyn, upośledza również obwodową konwersję tyroksyny do trijodotyroniny. Nie wpływa istotnie na wychwyt jodu przez tarczycę. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, biodostępność wynosi 80%. Działa długo, kumulując się w tarczycy, wątrobie i szpiku. Maks. działanie występuje w 20-30 min. po podaniu. Jest wydalany z moczem głównie w postaci glukuronianu i w 10% w postaci nie zmienionej. Efekt terapeutyczny po rozpoczęciu leczenia pojawia się zwykle po kilku dniach podawania preparatu. Przenika przez barierę łożyska i do mleka matki, osiągając w nim stężenie większe niż we krwi.

Thyrosan w ciąży

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Ciąża – trymestr 2 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Ciąża – trymestr 3 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Ciąża – trymestr 1 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Ciąża – trymestr 2 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Ciąża – trymestr 3 – Kategoria D
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).