Dorośli: w leczeniu zarówno nadciśnienia tętniczego, jak i dławicy piersiowej, dawka początkowa wynosi zwykle 5 mg/dobę. Dawkę tę można zwiększyć maksymalnie do 10 mg/dobę w zależności od efektu klinicznego. Jednoczesne stosowanie tiazydowych leków moczopędnych, leków blokujących receptory β-adrenergiczne oraz ACE nie wymaga modyfikowania dawki amlodypiny. Stosowanie u dzieci: brak danych na temat stosowania amlodypiny u dzieci.
Norvasc przeciwskazania
Stosowanie amlodypiny jest przeciwwskazane u chorych ze stwierdzoną nadwrażliwością na pochodne dihydropirydyny.
Norvasc w ciąży
Stosowanie amlodypiny w ciąży jest dopuszczalne tylko w tych przypadkach, gdy nie jest możliwe zastosowanie innego bezpieczniejszego preparatu i gdy choroba jest związana z większym ryzykiem dla matki i płodu, niż ewentualne działania niepożądane leku. Kategoria stosowania preparatu w ciąży: C. Nie należy karmić piersią w czasie stosowania amlodypiny.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Norvasc skutki uboczne
Amlodypina jest lekiem dobrze tolerowanym. W badaniach kontrolowanych metodą placebo z udziałem chorych z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową najczęstszymi działaniami niepożądanymi były: ból głowy, obrzęki, uczucie zmęczenia, senność, nudności, ból brzucha, zaczerwienienie skóry, kołatanie serca i zawroty głowy. We wspomnianych badaniach nie stwierdzono, by podawanie amlodypiny wpływało w jakikolwiek sposób na wyniki badań laboratoryjnych. Po wprowadzeniu leku do lecznictwa obserwowano ponadto sporadycznie zmianę rytmu wypróżnień, bóle stawów, osłabienie siły mięśniowej, niestrawność, duszność, przerost dziąseł, ginekomastię, zaburzenia potencji, częstomocz, zmiany nastroju, skurcze mięśniowe, bóle mięśni, świąd, wysypki, zaburzenia widzenia, oraz rzadko – rumień wielopostaciowy. Bardzo rzadko opisywano ponadto żółtaczkę i wzrost aktywności enzymów wątrobowych w surowicy krwi (w większości przypadków odpowiadający cholestazie). Donoszono o konieczności hospitalizowania w kilku dość poważnych przypadkach pacjentów, którzy przyjmowali amlodypinę. Jednak związek między hospitalizacją a stosowanym leczeniem nie jest pewny. Podobnie jak w przypadku stosowania innych antagonistów wapnia stwierdzono sporadyczne wystąpienie działań niepożądanych, których nie można jednak odróżnić od naturalnego przebiegu choroby podstawowej tj.: zawał serca, zaburzenia rytmu serca (w tym częstoskurcz komorowy i migotanie przedsionków) oraz ból w klatce piersiowej.
Norvasc przedawkowanie
Istnieją nieliczne dane na temat przedawkowania amlodypiny u ludzi. W niektórych przypadkach celowe może być płukanie żołądka. Dostępne dane wskazują, że duże przedawkowanie może prowadzić do znacznego rozszerzenia naczyń obwodowych oraz do znacznego i prawdopodobnie długotrwałego spadku ciśnienia krwi. Objawowa hipotonia spowodowana przedawkowaniem amlodypiny wymaga aktywnego podtrzymywania krążenia w tym częstego monitorowania czynności serca i oddechu, uniesienia kończyn oraz utrzymywania wystarczającej objętości płynów krążących i diurezy. Może być celowe podanie leków presyjnych, powodujących przywrócenie prawidłowego napięcia naczyń i ciśnienia krwi, jeśli nie ma przeciwwskazań do ich stosowania. Korzystne może być zastosowanie dożylne glukonianu wapnia mającego na celu odwrócenie efektu blokady kanału wapniowego. Skuteczność dializy jest wątpliwa z uwagi na znaczny stopień wiązania amlodypiny z białkami osocza.
Norvasc działanie i stosowanie
Lek hamuje przepływ jonów wapnia przez błonę komórkową do wnętrza komórki mięśni gładkich naczyń krwionośnych i mięśnia sercowego. Mechanizm hipotensyjnego działania amlodypiny jest wynikiem bezpośredniego działania rozkurczowego na mięśnie gładkie naczyń.
Norvasc a karmienie piersią
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Norvasc a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.