Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Loratadyna Galena przeciwskazania
Nadwrażliwość na loratadynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować u kobiet w ciąży.
Loratadyna Galena w ciąży
Dane otrzymane z dużej liczby (ponad 1000 kobiet w ciąży) zastosowań produktu w okresie ciąży wskazują, że loratadyna nie wywołuje wad rozwojowych i nie działa szkodliwie na płód/noworodka. Badania na zwierzętach nie wykazują szkodliwego wpływu na reprodukcję. W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania produktu leczniczego w okresie ciąży. Loratadyna przenika do mleka matki, dlatego stosowanie loratadyny nie jest rekomendowane u kobiet karmiących piersią.
Ciąża – trymestr 1 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 2 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża – trymestr 3 – Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Loratadyna Galena skutki uboczne
W badaniach klinicznych z udziałem dzieci w wieku 2-12 lat obserwowano następujące działania niepożądane w porównaniu z placebo: ból głowy (2,7%), nerwowość (2,3%) i zmęczenie (1%). W badaniach klinicznych z udziałem dorosłych pacjentów i młodzieży otrzymujących loratadyne w zalecanej dawce dobowej 10 mg we wskazaniach obejmujących alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną, u 2% pacjentów obserwowano działania niepożądane. Do najczęściej obserwowanych działań niepożądanych należą: senność (1,2%),(niezbyt często) ból głowy (0,6%), zwiększenie apetytu (0,5%) i bezsenność (0,1%). Inne działania niepożądane obserwowane bardzo rzadko w okresie po wprowadzeniu preparatu do obrotu – zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) reakcje nadwrażliwości w tym obrzęk naczynioruchowy anafilaksja; zaburzenia układu nerwowego:(bardzo rzadko) zawroty głowy; drgawki; zaburzenia serca: (bardzo rzadko) tachykardia, kołatanie serca; zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo rzadko) nudności, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka; zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zaburzenia czynnośći wątroby; zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) wysypka, łysienie; zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo rzadko)zmęczenie.
Loratadyna Galena przedawkowanie
Przedawkowanie loratadyny powoduje nasilenie objawów cholinolitycznych. Po przedawkowaniu obserwowano: senność, tachykardię i bóle głowy. W razie przedawkowania, należy natychmiast zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące, i kontynuować je tak długo, jak będzie to konieczne. Należy wywołać wymioty. Zalecane jest podanie syropu z wymiotnicy. Następnie należy podać węgiel aktywowany w postaci zawiesiny z wodą. Nie należy wywoływać wymiotów u osób z zaburzeniami świadomości. Jeśli wymioty są nieskuteczne bądź przeciwwskazane, należy wykonać płukanie żołądka, płynem do płukania żołądka, zalecanym szczególnie u dzieci, jest 0,9% roztwór chlorku sodu. Po zakończeniu intensywnego leczenia pacjent nadal powinien pozostać pod obserwacją. Loratadyna nie jest usuwana z organizmu podczas hemodializy. Nie wiadomo, czy można ją usunąć podczas dializy otrzewnowej.
Loratadyna Galena działanie i stosowanie
Loratadyna jest lekiem przeciwhistaminowym o selektywnym antagonistycznym działaniu na obwodowe histaminowe receptory H1. W zalecanych dawkach loratadyna nie wykazuje klinicznie znaczącego działania sedatywnego czy przeciwcholinergicznego u większości osób. Podczas długotrwałego leczenia nie obserwowano istotnych klinicznie zmian parametrów czynności życiowych, w wynikach badań laboratoryjnych, w badaniach fizykalnych czy w zapisie EKG. Loratadyna nie wykazuje znaczącego wpływu na receptory H2. Nie ma wpływu na wychwyt norepinefryny i praktycznie nie wywiera wpływu na czynność układu krążenia i aktywność układu przewodzącego serca.i.
Loratadyna Galena a alkohol
Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
Loratadyna Galena dawkowanie
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 10 mg (1 tabl.) raz/dobę. U dzieci w wieku 2-12 lat stosuje się dawkę w zależności od masy ciała – mc. większa niż 30 kg: 10 mg (1 tabl.) raz/dobę; mc. mniejsza niż 30 kg: dzieci w wieku powyżej 6 lat: 5 mg (pół tabl.) raz/dobę; dzieci w wieku 2-6 lat: nie jest wskazane stosowanie tabletek u dzieci w wieku poniżej 6 lat; u tych pacjentów zaleca się stosowanie loratadyny w postaci syropu (5 mg). Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu u dzieci w wieku poniżej 2 lat. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową, ponieważ klirens loratadyny u tych osób może być zmniejszony. U pacjentów dorosłych i dzieci o mc. większej niż 30 kg z ciężką niewydolnością wątroby zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 10 mg (1 tabl.) co drugi dzień, a u dzieci o masie ciała 30 kg lub mniejszej – 5 mg loraladyny (u dzieci w wieku powyżej 6 lat – pół tabl.; u dzieci w wieku poniżej 6 lat – w postaci syropu) co drugi dzień. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z niewydolnością nerek.